Er zijn veel sporen, ook dwaalsporen

Als we lang genoeg iets herhalen dan wordt het waarheid, een uitspraak die alles te maken heeft met de menselijke psyche en ons geheugen. Interferentie daarentegen is in de leerpsychologie het verschijnsel dat een leerling elementen uit het ene leersysteem ten onrechte toepast in het andere. Dit fenomeen geldt evenzeer voor volwassenen wanneer ‘mindsets’ door elkaar heen gebruikt worden, vaak leidend tot ‘non-dialoog’ met bijhorende meningsverschillen. Na een korte informatieve introductie voegen we de daad bij het woord met – inspelend op de actualiteit – praktische voorbeelden, er is hoop.

Sporen en klontering

De systeemtheorie gaat ervan uit dat leerervaringen bij een leerling een resultaat achterlaten, dit noemen we een ‘spoor’. Zo’n leerresultaat moet als een psychologisch spoor worden beschouwd, niet als een fysiologisch. Deze sporen staan niet los van elkaar, zij vertonen een zekere samenhang en organiseren zich tot een geheel, een systeem. Daarbij verliezen ze een deel van hun individualiteit, er treedt homogenisering op tijdens de systeemvorming. Bijvoorbeeld, een van de technieken die een beginnend autorijder moet leren, is het overschakelen. Heeft hij dat onder de knie, dan heeft zich in zijn leersysteem een spoor gevormd. Maar daarnaast vormen zich andere sporen, het ontkoppelen, het remmen, het beheersen van de beweging door sturen. Het totaal is een klonter of denkcluster, sturen staat op zich als een spoor maar hoeft niet altijd betrekking te hebben op een auto, ook met de fiets moeten we sturen.

Het spoor bijster

In praktijk kunnen we ook het spoor bijster raken, we zijn dan het spreekwoordelijke Noorden kwijt. Eenvoudig vertaald wil dit zeggen dat een systeem – als bundeling van sporen – kan leiden tot perverse effecten die ons emotioneel beroeren en vrijwel spontaan protestacties laten oprijzen. Op dat punt wordt het zaak om het spoor te verleggen om dan te kijken tot welke uitkomst het leidt, hiermee zeggend dat we een ander systeem in de plaats kunnen stellen opdat conflicten overstegen kunnen worden. Dit vergt onderzoek naar de bron van het probleem en dat alsof het een computerprogramma betreft, het systeem laat z’n metaforische sporen na en regelmatige herziening is dan ook gepast. We kunnen hier denken aan Einstein die stelde dat de mensheid haar problemen niet opgelost krijgt binnen hetzelfde denken dan waarin ze veroorzaakt worden, een meer dan toepasselijke uitspraak binnen onze context.

Systeemconfiguratie

Van theorie naar praktijk duurt een relatieve nanoseconde, onze samenleving wordt geteisterd door repeterende economische crises en doet alsof het een natuurwet betreft. Nader onderzoek zegt ons echter heel andere dingen, dit brengt ons tot de hedendaagse systeemconfiguratie waarop al het andere geënt is. Aan de bron vinden we een verbluffende eenvoud, geld komt uit het spreekwoordelijke niets en wordt via banken in het circuit gebracht, hierna begint het geld te circuleren onder alle economische individuen die zich bundelen in verschillende organisaties, zij het staatsgebonden of behorend tot de bedrijfswereld. Deze bronconfiguratie wordt veel complexer door toevoeging van veel meer sporen en systemen, voor nu laten we deze complexiteit nog even voor wat het is. De bronconfiguratie is makkelijk in een beeld te vangen:

Minieme fluctuatie

Vlindereffecten zijn een gekend fenomeen in de systeemtheorie, het wil eenvoudig zeggen dat een minieme wijziging een bestaand systeem kan ‘opblazen’ waardoor een ander systeem zich kan nestelen in de samenleving. Het nieuwe systeem kan in kwalitatieve zin dermate verschillen waardoor een paradigmabreuk ontstaat, beproefde overtuigingen komen hierdoor onder druk omdat ze niet langer passen in de hernieuwde systeemconfiguratie. In psychologische zin worden hiermee een aantal sporen – quasi letterlijk – gewist om ze te vervangen door nieuwe, leidend tot een aangepaste modus operandi die idealiter resulteert in meer sociale cohesie. Toegepast op ons vereenvoudigd model vergt het slechts een kleine ingreep om een dergelijke transformatie te induceren, dit doen we door simpelweg alle partijen rechtstreeks te koppelen aan het spreekwoordelijke niets. Ons beeld wordt hiermee aanzienlijk verruimd, veel meer denksporen laten nu toe om onze problemen op een andere manier te belichten, in theorie een eenvoudig verhaal.

Tragische absurditeit

Ons aangepaste beeld lijkt misschien te eenvoudig om geloof aan te hechten, dit zou een schromelijke vergissing kunnen zijn. Immers, het beeld vertelt ons niets nieuws, het is alsof we terug in herinnering brengen van wat we schijnbaar klakkeloos vergeten zijn. Namelijk, de neutraliteit van geld stelt dat er a priori geen oorzakelijk verband bestaat tussen de geld- en goederenstromen, geld werkt als een ‘sluier’ maar er kan strikt gesproken nooit een tekort aan zijn. De eenvoudige koppeling van ‘niets’ aan alle spelers maakt dit transparant, tegelijkertijd maakt het ons bewust dat de hedendaagse crisis een tragische absurditeit betreft, letterlijk. En dit is geen zaak van schuldigen zoeken, onderzoek naar het systeem leidt spontaan tot deze onthutsende waarneming die we – misschien niet eens bewust – cultiveren door het systeem te blijven handhaven. De oplossing ligt dan ook voor de hand, paradoxaal genoeg is dat niet zo makkelijk dan de theorie laat vermoeden.

Nihil sub sole novum

De perceptie zou kunnen ontstaan dat de hier voorgestelde wijziging niet getuigt van realiteitszin door tal van factoren buiten beschouwing te laten, niets is minder waar. Het is net de realiteit die ons aan het denken zet en naar oplossingen laat vorsen, het resultaat is een radicaal andere benadering maar op zich ook niets nieuws onder de zon. Integendeel, in het gangbare systeem worden diverse elementen buitenspel gezet, wanneer we deze (her)integreren wordt onze economische visie verruimd op zo een wijze dat herstel veel sneller kan verlopen. In praktijk vinden we talloze rapporten die veel technischer zijn maar met dezelfde grondslag, zo staat in het Chicago Plan Revisited (IMF) de neutraliteit van geld eveneens centraal. Het rapport is te herleiden tot een aantal kernpunten die niets aan het toeval overlaten:

  • overheden mogen soeverein schuld- en intrestvrij geld drukken
  • drastische verlaging van overheidsschulden
  • drastische verlaging van private schulden
  • eliminatie risico op bankruns
  • betere controle over cycli van hoog- en laag conjunctuur

Systeemscheiding

De kernpunten van het Chicago Plan Revisited spreken boekdelen en staan in schril contrast met de ‘mainstream’ berichtgeving. Dit is logisch aangezien een ander denkspoor gevolgd wordt om tot herstel van onze economie te komen, dit betekent ook dat we quasi letterlijk een andere taal dienen te spreken. De twee systemen resoneren niet of nauwelijks nog met elkaar waardoor een paradigmabreuk ontstaat. Systeemscheiding is dan ook aan de orde om hier een beter begrip over te vormen, net zoals interferentie een bijzonder aandachtspunt vormt. Immers, verschillende sporen van het oude paradigma zullen overtollig blijken in het nieuwe paradigma, deze kunnen dan ook geschrapt worden waardoor een sociaal duurzame modus operandi zich steeds manifester kan doorzetten.

Mindgame

Zo we nu kunnen afleiden is de manier waarop gedacht wordt van cruciaal belang, we mogen dan ook besluiten dat de aanhoudende economische crisis gelegen ligt in het wel/niet toelaten van de reeds beschikbare alternatieven. Echter, het mengen van de verschillende denksystemen kan tot nogal wat turbulentie leiden, het is alsof de twee paradigma’s gescheiden worden door een imaginaire brug die we trachten over te steken. In theorie betekent dit de spreekwoordelijke knop omdraaien met als gevolg dat tal van monetaire verzuchtingen als sneeuw voor de zon verdwijnen, letterlijk. Anders gezegd, dit proces is als een ‘mindgame’ waarvan we niet op voorhand weten in welke richting het systeem zal omslaan. Veel metaforen verwijzen naar dit proces, finaal een kwestie van menselijke keuzes, onderwijs, bewustwording, normen, waarden en ethiek.

32 gedachten over “Er zijn veel sporen, ook dwaalsporen

  1. Douwe

    Tragische absurditeit is inderdaad wel een mooie omschrijving van hoe we als maatschappij met ons huidige geldsysteem omgaan. En vooral als je dan ziet hoe de belangen erachter in staat zijn om de discussie totaal weg te houden van het systeem zelf.

    Dus hoe en wanneer geld in omloop komt, wanneer private banken leningen scheppen aan individuen, bedrijven en overheden. En wie dat mag doen, private banken die daar ook nog eens rente over mogen vragen. En hoe geld vervolgens gaat circuleren en weer uit de circulatie vertrekt, doordat mensen diensten kopen van andere mensen met de net op zich genomen schulden en geld wordt weer vernietigd als de schuld wordt afgelost en verlaat zo weer de circulatie.

    Het systeem is in de basis volkomen simpel te begrijpen maar ik moet de eerste politici en mainstream media outlet nog tegenkomen die op het huidige geldsysteem zelf in gaat…

    Zolang de banken, mainstream media en politiek nog genoeg mensen op hun dwaalspoor kan houden behouden ze de macht, zodra genoeg mensen de simpelheid van de oplichterstruc van ons huidige geldsysteem doorzien kunnen we volgens mij grote stappen richting een betere wereld zetten die zowel de aarde meer respecteerd als de mensen die daarop leven.

    1. Werner Bericht auteur

      Soms wordt verondersteld dat politici de bevolking bewust op een dwaalspoor zetten, ik denk dat ze zelf op een dwaalspoor zitten waardoor die perceptie ontstaat. Een goede manier om dat te testen is door hen persoonlijk een aantal eenvoudige vragen te stellen, het antwoord maakt veel duidelijk. In het andere geval zouden politici (die ook maar mensen zijn) doelbewust miljoenen mensen met nonsens opzadelen, dit gaat mi een brug te ver. Vraag is naturlijk hoe je zoiets duidelijk kan maken zonder dat je de vijand wordt, de uitspraak van die slapende honden kennen we allemaal.

      1. Douwe

        Ik denk dat bankiers hun macht gebruiken om de mainstream media te beinvloeden en zo grote delen van het volk op een dwaalspoor te houden. Politici durf ik niet te zeggen. Als ze te dom zijn om dit te begrijpen terwijl nu toch wel echt grootschalig informatie beschikbaar is van zowel boeken van Ad Broere, Willem Middelkoop en Bernard Lietaer en daarbij het toneelstuk van de verleiders etc dan ben ik ook erg skeptisch tegenover dat politici dit niet zouden weten.

        Ze kunnen het weten en als je claimt een volk te vertegenwoordigen maar je niet eens weet hoe het geldsysteem waar het hele land afhankelijk van is werkt… Dan ben je op zijn minst behoorlijk incompetent. 😀

        1. Werner Bericht auteur

          Er zijn veel sporen, ook dwaalsporen 🙂

          Politici zouden inderdaad letterlijk blind moeten zijn om niet op de hoogte te zijn van de informatie die circuleert, ben ik het mee eens. Op dit punt is het raadzaam om te gaan kijken naar de rol van de psyche, al die informatie brengt ze (ons ook overigens) tot een loodzware ethische kwestie, een kwestie van bewustwording wat verschillende reacties kan uitlokken. Psycho-technisch zullen – vroeg of laat – politici ook gaan beseffen dat ze eerder zichzelf bedrogen hebben, en daarmee ook de bevolking van wie ze het vertrouwen kregen. Kortom, het is uiterst gevoelige materie die best in alle sereniteit en volwassenheid behandeld kan worden, of politici dat ook zo zien, zeer twijfelachtig op basis van proefondervindelijke testing.

          1. Douwe

            Misschien dat ik nu wat onnodig cynisch ben maar ik heb vooral het idee dat politici het niet willen begrijpen, al pakken ze na hun politieke carrière maar wat graag de baantje bij de banken etc op die er voor ze gemaakt worden als ze het volk nog weer wat verder verkopen aan dat bankenkartel.

          2. Werner Bericht auteur

            Kadert allemaal binnen de psychologie van paradigmaverschuivingen, velen gebruiken dat als modewoord vandaag, het wordt plots iets anders wanneer dat realtime wordt. Het is een bijzonder proces waarvan we de diepgang vandaag nog niet volledig begrijpen (al is dat wel mogelijk).

  2. Douwe

    Waar ikzelf momenteel een beetje bang voor ben is dat het bankensysteem iedereen met een maximale hoeveelheid schulden overlaad en dan wanneer het teveel wordt voeren ze wat schulden af via de centrale banken die dat dan weghalen/opkopen. Op die manier heb je een vrij stabiel systeem geschapen waarbij de hele bevolking maximaal kan worden uitgemolken.

    Dit is ongeveer wat er in Japan al een paar decennia gebeurt. Mooie documentaire hierover is:

    Princes of the Yen: Central Bank Truth Documentary 『円の支配者』
    https://www.youtube.com/watch?v=p5Ac7ap_MAY

    Werd me een tijd geleden al eens getipt door de betrokken achter http://www.onsgeld.nu

    1. Werner Bericht auteur

      We kunnen ook alle schulden ‘afvoeren’, hierna kunnen we dan terug hetzelfde doen of een ander systeem invoeren. Een monetaire reset laat die optie open, een reset is nog iets anders dan een hervorming. Kortom, aan technische middelen of opties geen gebrek, als we ze niet maatschappelijk valoriseren dan blijven het nobele woorden van hoe het zou kunnen zijn, meer niet. In het verlengde een berg frustraties die we naast die schuldnberg kunnen leggen. Tragisch absurd, het is echt geen grap.

      1. Douwe

        We kunnen inderdaad zoveel, ben het met je eens dat geen enkel gebrek aan oplossingen is. Maar het punt wat ik bedoel te maken is dat ons huidige systeem heel bewust hier naartoe ontworpen is door bepaalde krachten omdat die er alle voordelen van plukken. Die elite heeft wel degelijk een tegengesteld belang als mensen zoals jij en ik. Het is in die zin naief te denken dat de heersende klasse dit systeem zal laten veranderen naar iets wat hun minder dient. Of laat ik zo zeggen. De partijen die alleen in Nederland al jaarlijks 119 miljard euro aan rentekosten aan de totale Nederlandse uitstaande schuld binnenharken zullen er alles aan doen om deze kip met de gouden eieren voor hun te beschermen. Ze zullen alles op alles zetten om dit huidige systeem te handhaven.

        De documentaire over de Yen laat zien dat de centrale bankiers in die zin al een oplossing hebben gevonden die buitengewoon goed werkt voor hun. Het systeem hoeft namelijk niet meer te klappen nu en dan kunnen ze dus de schuldslavernij zelf zo ver opschroeven als ze willen totdat het net te ver gaat en dan kunnen ze weer wat terugdraaien etc. Het is een soort verborgen jubileum waarbij schulden niet worden gereset maar waarbij schulden worden verlaagt tot het punt dat het volk ze nog net kan dragen en dus optimaal wordt uitgemolken door dit bankenkartel.

        Princes of the Yen laat vooral zien hoe in Japan dit al een aantal decennia zo wordt gespeeld en het zou mij niet verbazen als dit ook de toekomst van Europa gaat worden. Laat ik het zo zeggen, als ik aan de andere kant zou zitten zou ik het zo gaan spelen. 😀

        1. Werner Bericht auteur

          Ik denk dat vandaag de vraag is wat de meerderheid wenst, niet wat een minderheid met ons van plan is. Als we mogen spreken van een paradigmaverschuiving dan kunnen we ook de twee denkkaders niet meer vergelijken, het wordt dan kiezen tussen het ene of het andere. De twee mengen leidt steevast tot verwarring, mensen hebben daarin een keuze maar dan moet a priori wel die keuze aangeboden worden, iets dat mi nog veel te weinig gebeurt. Het doet geen afbreuk aan wat er in het verleden gebeurt is, een nieuw paradigma is nu eenmaal anders.

          1. Douwe

            //Ik denk dat vandaag de vraag is wat de meerderheid wenst, niet wat een minderheid met ons van plan is.//

            De geschiedenis leert dat over het algemeen een kleine minderheid via Social Engineering prima in staat is om sturing te geven aan enorme groepen mensen, en die zelfs een kant op te sturen wat totaal niet in het voordeel van die grote massa is. Dit artikel van PIeter Stuurman laat dat ook helder zien: De Wereld als Slavenkolonie.

            Wat ik waarneem is dat een kleine minderheid via valse vlaggen, angst en verdeeldheid zaaien en controle over de scharnierpunten van de macht in een maatschappij zoals het geldsysteem en mainstream media al eeuwen in staat zijn de wereld te sturen in de richting die zij wensen en dat wat de meerderheid wil totaal irrrelevant is in de praktijk.

            Hoe kijk jij hier tegenaan en is er iets verandert waardoor deze psychopatische minderheid nu opeens wel de wens van de grote massa zou respecteren?

          2. Werner Bericht auteur

            Als situatieschets kan ik me goed vinden in het artikel van Pieter, dit is evolutionair zo gegroeid. Of de ‘psychopaten’ ooit van mentaliteit zullen veranderen? Ik kan het slechts hopen maar niet ontkennen dat het mogelijk is, met social engineering is veel mogelijk, ook bonafide. Finaal is het altijd een ‘als-dan’ verhaal, kwestie van opties kenbaar stellen en daarin een keuze maken die idealiter het algemeen belang dient. Een meerderheid is niet eens op de hoogte van de beschikbare opties, men kan er dan ook niet over nadenken en dat is (mi) het beetje het punt vandaag, onwetendheid daarover. Social engineering is zowat hetzelfde als BPR?

            Business Process Reengineering of kortweg BPR (vrij vertaald naar het Nederlands: “bedrijfsprocesverbetertechniek”) is een managementtechniek en methodologie waarin een organisatie haar bedrijfsprocessen fundamenteel en radicaal herstructureert, om op deze manier grote verbeteringen binnen de organisatie teweeg te brengen. Business Process Reengineering heeft niet alleen effect op de organisatiestructuur. Het heeft ook betrekking op het herstructureren en wijzigen van de managementstijl en organisatiecultuur.

            https://nl.wikipedia.org/wiki/Business_process_reengineering

          3. Douwe

            Wat ik alleen zie is dat het niet bespreken van al de opties zoals jij ze ook zo helder geeft in je artikelen in mijn ogen express wordt weerhouden van mensen in de mainstream media. Ik krijg het idee dat daar nooit de systemen worden besproken maar alleen maar dat het moeilijk is en gewone mensen er toch niets van snappen dus moeten we maar de politici en de bankiers geloven…

            In die zin is de mainstream media vanuit mijn gezichtspunt een onderdeel van het social engineering programma.

            Wat Social Engineering betreft, dat is idd het manipuleren van enorme grote groepen mensen tegelijkertijd.

            https://en.wikipedia.org/wiki/Social_engineering_(political_science)

            Social engineering is a discipline in social science that refers to efforts to influence popular attitudes and social behaviors on a large scale, whether by governments, media or private groups.

          4. Werner Bericht auteur

            Ik maak bij social engineering een onderscheid tussen ‘manipuleren’ en ‘motiveren’, veel hangt af van de maatschappelijke doelstelling. Het is vandaag als letterlijk een dubbeltje op z’n kant, heel het systeem kan in elkaar storten of doorbreken naar een ander niveau. Angst zal ons mi niet redden, ontkenning nog minder.

          5. Douwe

            Zodra iets heimelijk gebeurt inplaats van openlijk dan is het volgens mij manipulatie. 😀

            Door open te zijn kunnen mensen bewust zelf een keuze maken vanuit eigen vrije wil inplaats van dat ze via angst of emoties ergens naartoe gemanipuleerd worden.

    2. Werner Bericht auteur

      Overigens, doet denken aan … niets nieuws onder de zon.

      Hoge schuldenniveaus en kwijtscheldingsprogramma’s zijn van alle tijden. Zo’n 2000 jaar voor aanvang van onze jaartelling – ten tijde van de Egyptische farao’s en het koninkrijk van Mesopotamië – speelde dit ook al. Bekend is bijvoorbeeld de code van Hammurabi, koning van Babel, daterend uit 1762 voor Christus. In deze code is vastgelegd dat onder bepaalde omstandigheden schulden worden kwijtgescholden. Destijds waren de kwijtscheldingen functioneel om de stabiliteit van de leefgemeen­schap te continueren. Heersers wilden de sociale cohesie behouden door te voor­komen dat mensen te veel schulden of eigendommen hadden. Vandaag de dag kan schuldannulering een pragmatisch onderdeel zijn van een monetaire reset.

      http://www.economie-macht-maatschappij.com/debt-jubilee.html

      1. Douwe

        Het boek van David Greaber hierover is ook erg interessant.

        Debt the first 5000 years
        http://www.amazon.com/Debt-The-First-000-Years/dp/1612191290

        Here anthropologist David Graeber presents a stunning reversal of conventional wisdom: he shows that before there was money, there was debt. For more than 5,000 years, since the beginnings of the first agrarian empires, humans have used elaborate credit systems to buy and sell goods—that is, long before the invention of coins or cash. It is in this era, Graeber argues, that we also first encounter a society divided into debtors and creditors.

        Graeber shows that arguments about debt and debt forgiveness have been at the center of political debates from Italy to China, as well as sparking innumerable insurrections. He also brilliantly demonstrates that the language of the ancient works of law and religion (words like “guilt,” “sin,” and “redemption”) derive in large part from ancient debates about debt, and shape even our most basic ideas of right and wrong. We are still fighting these battles today without knowing it.

  3. Hans

    Hoe je het went of keert.. geld blijft altijd een middel wat een waarde vertegenwoordigt.
    Die waarde wordt door iets of iemand bepaald, of het nu wel of niet op eerlijke standaard is gebaseerd, en op die manier wordt die waarde dus opgelegd aan de consument.
    Ik als consument zal nooit zelf de waarde van een euromunt kunnen bepalen aan de kassa.
    Ikzelf zal nooit kunnen bepalen hoeveel iets waard is voor mij en wat de produktiewaarde van dat iets is voor degene met wie ik wil ruilen.
    Geld vertegenwoordigt waarde, een opgelegde waarde, dus kan nooit vrijheid betekenen.
    Geld als waardemiddel waarvan wij vrij zijn in de zin van emotionele en mentale afhankelijkheid is onmogelijk.
    Het is niet zo dat geld is verworden tot een pressiemiddel, tot een onderdrukkingsmiddel, het is ontstaan, het is “uitgevonden” als onderdrukking en controlemiddel, dat is zijn functie.
    Daar is deze volledige vorm van samenleving aan opgehangen en dat zal het ook zijn in alle nieuwe manieren waarin geld als waardemiddel een zelfde betekenis in waarde zal hebben als nu.
    Iets (een biljet oid) wat een van te voren bepaalde gemeenschappelijke waarde vertegenwoordigd als fysiek middel zal altijd dezelfde emotionele waarde in de vorm van hebzucht en macht in de mens oproepen.

    Geld haalt zijn kracht uit de energie die wij er aan geven, wij geven het zijn macht door de waarde ervan de betekenis te laten bepalen van de kwaliteit waarop wij het leven kunnen beleven.

    1. Werner Bericht auteur

      Mee eens, die waarde is subjectief. Het systeem stuwt echter alles in een inflatoire richting en dat werkt blijkbaar door in de manier hoe we over dit alles denken. Dit leidt tot een soort van psychische inflatie waardoor een aantal economische platitudes voor natuurwet aangenomen worden, geheel onwaar maar het vormt wel de meerderheidsgedachte. Of zo men zegt, het zit in kleine dingen.

    2. Wat is waar

      Hans een hele mooie analyse. Ik denk er net zo over.

      ////Het is niet zo dat geld is verworden tot een pressiemiddel, tot een onderdrukkingsmiddel, het is ontstaan, het is “uitgevonden” als onderdrukking en controlemiddel, dat is zijn functie.////

      Dit is de reden dat we geld moeten afschaffen, of beter overbodig maken. Gewoon elkaar helpen met onze talenten. Zelf aan een ieder geven waar je goed in bent of graag doet en van een ander ontvangen waar hij goed in is of graag doet. Kan iedereen doen waar hij plezier in heeft en krijgen wat hij nodig heeft.

      Voor mij is het inmiddels vreemd om te denken dat door het geld systeem anders ter maken het probleem kunt oplossen. Kennelijk zit op een volkomen ander spoor.
      Als je een auto met een automatische versnellingsbak neemt veranderd de besturing wel, maar het blijft een auto met een zelfde functie. En die auto zal op een gegeven moment gewoon weer makementen gaan vertonen. Zo kun je ook aan het geldsysteem sleutelen, maar uiteindelijk zal het toch weer mankementen gaan vertonen. En inderdaad dat heeft in het geld systeem te maken met het waarderen van arbeid.

  4. Treowd

    Het spijt me beste Werner je spreekt jezelf hier toch wel wat tegen, je pleit er voor het monetaire systeem te zuiveren tegelijkertijd beaam je Hans zijn visie waarin hij het geld lijkt te verwerpen en geen verdere oplossing lijkt te zien . Een conclusie die ik niet helemaal deel of ik moet vanuit die aanname een verkeerde conclusie trekken.

    Oplossing:
    Door complementaire geldstromen kan daar wel een scheiding in aangebracht worden door voor b.v. maatschappelijke belangen een andere munteenheid toe te wijzen en men kan per belang deze zaken regelen door verschillende complementaire munten aan verschillende doelen.

    1. Werner Bericht auteur

      Wellicht een misverstand, ik ben het met Hans eens dat (geld)waarderingen altijd subjectief zijn. Zo komen we tot het omgekeerde dan wat je schijnbaar dacht, het is net omwille van deze subjectiviteit (en relativiteit) dat er meer dan genoeg oplossingen zijn. Ik durf zelfs te zeggen dat we een luxeprobleem hebben, er zijn immers meerdere oplossingen beschikbaar. Het ‘zuiveren’ zal echter niet lukken als de oplossingen onder de radar van het collectieve bewustzijn gehouden worden, op deze manier komen we tot ‘ongekend is onbemind’. Complementaire geldstromen beschouw ik als hetzelfde als normale stromen, het is mi als een andere weg nemen om hetzelfde te realiseren, een ethische upgrade van het totale systemen.

      1. Treowd

        Het is me duidelijker geworden uit de verdere aangedragen discussie een weldenkend mens kan het daar slechts mee eens zijn, mijn reactie werd gisteren plotseling gemodereerd, het was in het moment een terechte opmerking en had later niet meer toegevoegd hoeven worden. Wellicht was of is het niet eens zo’n slechte beslissing geweest deze te modereren gezien nu de rest van de discussie waar ik me zeker in kan vinden. Ik leer er van en leef niet vanuit het ego dus zie ik er de waarde van in. Het was geenzins als een persoonlijke aanval bedoelt het ontviel me spontaan door mijn opmerkzaamheid en had weerlegd kunnen worden. (achteraf gezien)
        ” Het ‘zuiveren’ zal echter niet lukken als de oplossingen onder de radar van het collectieve bewustzijn gehouden worden ” precies en als de agenda van de aanstuurders het niet toe zal laten en de politiek een deel van het probleem zou kunnen zijn, waar het behoorlijk naar lijkt te wijzen.

          1. Treowd

            Volgens mij beziet de wordpress plugin van Aksimet mij als spam, ik wordt automatisch weggemodereerd.

  5. Treowd

    Beste Douwe,
    Volgens mij ziet de Aksimet-plugin van WordPress mijn reacties voor spam aan, of er is iets anders aan de hand. Ik heb jou al een e-mail toegestuurd vanmorgen maar ik krijg geen reactie. Of er zijn andere krachten in het spel, of er wordt niet oprecht gehandeld. Dat laatste weiger ik te geloven, vooral omdat ik zie wat voor een goedhartig mens je lijkt te zijn. Met vriendelijke groet Treowd

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *