We zijn hier op aarde om te groeien, om avonturen te beleven, om onze grenzen te verleggen.
Reis de wereld rond terwijl je vrijwilligerswerk doet met WorkAway. Leer Esperanto en bezoek jaarlijks het Esperanto Congres wat elk jaar in een ander deel van de wereld wordt gehouden en waar je elk jaar leuke nieuwe mensen uit alle delen van de wereld zult ontmoeten. En nog beter dan dat, zoek en schep je eigen avonturen! Vertrouw je eigen innerlijke sturingssysteem en volg je hoogste passie met integriteit en zonder verwachtingen!
In dit filmpje een heldere uitleg hoe we van comfort onze gevangenis kunnen maken en hoe we onszelf opsluiten in deze gevangenis van comfort en zo voorkomen dat we het avontuur aangaan.
Een nieuw gezichtspunt leren kennen, iets geleerd en/of gelachen? Overweeg een donatie of vrijwillig abonnement.
Aanverwante artikelen en informatie:
-) Hoe kom je erachter wat je wil?
-) Bentinho Massaro – leer je leven naar eigen voorkeur te scheppen
-) Reis goedkoop de wereld over met WorkAway
-) Esperanto en het internet houden van elkaar
-) Leer je innerlijke sturingssysteem gebruiken
-) Volg je hoogste passie met integriteit en zonder verwachtingen
Ik kreeg een reactie op facebook over de quote van het eerste plaatje. Het komt uit een groter verhaaltje.
En hier de hele brief waar het bljkbaar uitkomt.
Letter To A Young Activist During Troubled Times
Mis estimados:
Do not lose heart. We were made for these times.
I have heard from so many recently who are deeply and properly bewildered. They are concerned about the state of affairs in our world right now. It is true, one has to have strong cojones and ovarios to withstand much of what passes for “good” in our culture today. Abject disregard of what the soul finds most precious and irreplaceable and the corruption of principled ideals have become, in some large societal arenas, “the new normal,” the grotesquerie of the week. It is hard to say which one of the current egregious matters has rocked people’s worlds and beliefs more. Ours is a time of almost daily jaw-dropping astonishment and often righteous rage over the latest degradations of what matters most to civilized, visionary people.
…You are right in your assessments. The lustre and hubris some have aspired to while endorsing acts so heinous against children, elders, everyday people, the poor, the unguarded, the helpless, is breathtaking. Yet … I urge you, ask you, gentle you, to please not spend your spirit dry by bewailing these difficult times. Especially do not lose hope. Most particularly because, the fact is — we were made for these times. Yes. For years, we have been learning, practicing, been in training for and just waiting to meet on this exact plain of engagement. I cannot tell you often enough that we are definitely the leaders we have been waiting for, and that we have been raised since childhood for this time precisely.
…I grew up on the Great Lakes and recognize a seaworthy vessel when I see one. Regarding awakened souls, there have never been more able crafts in the waters than there are right now across the world. And they are fully provisioned and able to signal one another as never before in the history of humankind. I would like to take your hands for a moment and assure you that you are built well for these times. Despite your stints of doubt, your frustrations in arighting all that needs change right now, or even feeling you have lost the map entirely, you are not without resource, you are not alone. Look out over the prow; there are millions of boats of righteous souls on the waters with you. In your deepest bones, you have always known this is so. Even though your veneers may shiver from every wave in this stormy roil, I assure you that the long timbers composing your prow and rudder come from a greater forest. That long-grained lumber is known to withstand storms, to hold together, to hold its own, and to advance, regardless.
…We have been in training for a dark time such as this, since the day we assented to come to Earth. For many decades, worldwide, souls just like us have been felled and left for dead in so many ways over and over — brought down by naiveté, by lack of love, by suddenly realizing one deadly thing or another, by not realizing something else soon enough, by being ambushed and assaulted by various cultural and personal shocks in the extreme. We have a history of being gutted, and yet remember this especially … we have also, of necessity, perfected the knack of resurrection. Over and over again we have been the living proof that that which has been exiled, lost, or foundered — can be restored to life again. This is as true and sturdy a prognosis for the destroyed worlds around us as it was for our own once mortally wounded selves.
…Though we are not invulnerable, our risibility supports us to laugh in the face of cynics who say “fat chance,” and “management before mercy,” and other evidences of complete absence of soul sense. This, and our having been to Hell and back on at least one momentous occasion, makes us seasoned vessels for certain. Even if you do not feel that you are, you are. Even if your puny little ego wants to contest the enormity of your soul, that smaller self can never for long subordinate the larger Self. In matters of death and rebirth, you have surpassed the benchmarks many times. Believe the evidence of any one of your past testings and trials. Here it is: Are you still standing? The answer is, Yes! (And no adverbs like “barely” are allowed here). If you are still standing, ragged flags or no, you are able. Thus, you have passed the bar. And even raised it. You are seaworthy.
…In any dark time, there is a tendency to veer toward fainting over how much is wrong or unmended in the world. Do not focus on that. Do not make yourself ill with overwhelm. There is a tendency too to fall into being weakened by perseverating on what is outside your reach, by what cannot yet be. Do not focus there. That is spending the wind without raising the sails. We are needed, that is all we can know. And though we meet resistance, we more so will meet great souls who will hail us, love us and guide us, and we will know them when they appear. Didn’t you say you were a believer? Didn’t you say you pledged to listen to a voice greater? Didn’t you ask for grace? Don’t you remember that to be in grace means to submit to the voice greater? You have all the resource you need to ride any wave, to surface from any trough.
…In the language of aviators and sailors, ours is to sail forward now, all balls out. Understand the paradox: If you study the physics of a waterspout, you will see that the outer vortex whirls far more quickly than the inner one. To calm the storm means to quiet the outer layer, to cause it, by whatever countervailing means, to swirl much less, to more evenly match the velocity of the inner, far less volatile core — till whatever has been lifted into such a vicious funnel falls back to Earth, lays down, is peaceable again. One of the most important steps you can take to help calm the storm is to not allow yourself to be taken in a flurry of overwrought emotion or despair — thereby accidentally contributing to the swale and the swirl. Ours is not the task of fixing the entire world all at once, but of stretching out to mend the part of the world that is within our reach. Any small, calm thing that one soul can do to help another soul, to assist some portion of this poor suffering world, will help immensely. It is not given to us to know which acts or by whom, will cause the critical mass to tip toward an enduring good. What is needed for dramatic change is an accumulation of acts — adding, adding to, adding more, continuing. We know that it does not take “everyone on Earth” to bring justice and peace, but only a small, determined group who will not give up during the first, second, or hundredth gale.
…One of the most calming and powerful actions you can do to intervene in a stormy world is to stand up and show your soul. Soul on deck shines like gold in dark times. The light of the soul throws sparks, can send up flares, builds signal fires … causes proper matters to catch fire. To display the lantern of soul in shadowy times like these — to be fierce and to show mercy toward others, both — are acts of immense bravery and greatest necessity. Struggling souls catch light from other souls who are fully lit and willing to show it. If you would help to calm the tumult, this is one of the strongest things you can do.
…There will always be times in the midst of “success right around the corner, but as yet still unseen” when you feel discouraged. I too have felt despair many times in my life, but I do not keep a chair for it; I will not entertain it. It is not allowed to eat from my plate. The reason is this: In my uttermost bones I know something, as do you. It is that there can be no despair when you remember why you came to Earth, who you serve, and who sent you here. The good words we say and the good deeds we do are not ours: They are the words and deeds of the One who brought us here. In that spirit, I hope you will write this on your wall: When a great ship is in harbor and moored, it is safe, there can be no doubt. But … that is not what great ships are built for.
…This comes with much love and prayer that you remember who you came from, and why you came to this beautiful, needful Earth,
Clarissa Pinkola Estés, Ph.D.
Ik zat laats met wat vrienden te filosoferen over te toestand in de wereld.
De één maakte zich druk om van alles terwijl de ander zich van alle dingen om haar heen niet veel aantrok en haar eigen plan trok. Ze vertelde dat we allemaal onze lessen kregen in het leven en dat we daar lering uit moesten trekken. Je komt dingen in het leven tegen waar je van kunt leren en als je er niet van leert kom de les opnieuw tegen en vaak in een heftigere vorm. Ze vertelde over oude en jonge zielen, zielen die vaker geïncarneerd waren en over het algemeen wijzer waren omdat ze meer lessen gehad hadden. Dat zette me aan het denken.
Als dat werkelijk zo zou zijn, dat we hier zijn om lessen te leren, dan moet er dus een situatie gecreëerd zijn om die lessen te leren, een omgeving waar je tegen dingen aanloopt, waar je problemen tegenkomt die je moet overwinnen.
Het zou in mijn optiek veel verklaren. Waarom de wereld is zoals hij is. Waarom er zoveel leed en onrecht is, geweld en liefde. Allemaal situaties om te groeien.
Uiteindelijk gaat het om inzichten. Vroeger op school had ik wel eens problemen met bepaalde vraagstukken waar ik maar niet uit kwam en als ik het dan uiteindelijk begreep snapte ik niet dat het zo simpel was. Zo is het eigenlijk met alles in het leven, als je het ziet is het simpel en tijd voor de volgende les
Welkom in het klaslokaal die aarde heet!
// Als dat werkelijk zo zou zijn, dat we hier zijn om lessen te leren, dan moet er dus een situatie gecreëerd zijn om die lessen te leren, een omgeving waar je tegen dingen aanloopt, waar je problemen tegenkomt die je moet overwinnen.
Het zou in mijn optiek veel verklaren. Waarom de wereld is zoals hij is. Waarom er zoveel leed en onrecht is, geweld en liefde. Allemaal situaties om te groeien.//
Ik zou zeggen.. allemaal situaties om te herinneren wie we werkelijk zijn..
Onze ziel weet wie die is.. en wilt graag dat zijn uitingen dit bevestigen en bekrachtigen in het leven.
Dan wordt ten volle het leven bewust beleeft.
Het worden harde lessen als die uiting van de ziel in deze werkelijkheid, de mens dus, zich niet bewust is van zijn zielsverbinding.
Hoe kan een mens als hij volledig bewust is van zijn verbinding met de Bron er zo’n zooitje van maken? Die twee gaan niet samen.
Hoe kan een ziel het leven, dus zichzelf, ten volle beleven als zijn uiting zich niet bewust is van zijn oorsprong?
Die afscheiding van onze essentie in deze mate is geen natuurlijk universeel verschijnsel, zoals je aangeeft zou er dus een situatie gecreëerd moeten zijn waarin de ziel telkens opnieuw moet incarneren.
Wat is die situatie? Waarom is die situatie? Wie of wat heeft die situatie gecreëerd?
Waarom is het bijna onmogelijk om als mens volledige bewustzijn van wie je in essentie bent te bereiken in het leven?
Om het leven ten volle te kunnen beleven moet je je bewust zijn van wie je werkelijk bent, dat is de conditie om het leven ten volle te kúnnen beleven, dat IS de essentie van het leven.