Twee gezichtspunten op de vraag of het leven zin heeft en zo ja wat de zin van het leven dan is.
Als eerste een viewpoint van Bashar in dit 4 minuten durende filmpje. Bashar geeft aan dat het leven zelf meningsloos is, zinloos is, maar dat wij zelf dat nut eraan kunnen geven. Hij maakt duidelijk dat onze invulling van gebeurtenissen hetgene is waar het om draait qua zingeving.
En wat is de zin van het leven volgens de lezers hier? 😀
Op de hoogt blijven van nieuwe berichten? Like ons op facebook en/of volg ons op Twitter!
Een nieuw gezichtspunt leren kennen, iets geleerd en/of gelachen? Overweeg een donatie/vrijwillig abonnement.
Aanverwante artikelen en informatie:
-) Drie manieren om goedkoop de wereld over te reizen
-) Wet 1 van 3: The Law of Attraction
-) Wet 2 van 3: The Law of Deliberate Creation
-) Wet 3 van 3: The Law of Allowance
-) De vijf wetten van creatie
-) Volg je hoogste passie met integriteit en zonder verwachtingen
In wezen wordt dat altijd al geleerd. De Bhoedisten noemen het irvana en de Christenen en Moslims de hemel en Abraham noemt het in alignment zijn with the Source. Het komt uiteindelijk allemaal op hetzelfde neer. Een staat van gelukzaligheid bereiken. Al duizenden jaren probeert de mensheid het geheim te ontdekken, maar op een enkeling na (Jezus, Bhoeda,) is het niemand nog gelukt. Als de mensheid alsgeheel deze gelukzaligheid weet te bereiken dan hebben we de (een) hemel op aarde.
Als ik Abraham Hicks goed begrijp is het moment van gelukzaligheid bereiken niet een einddoel. Je ervaart contrast waardoor je bepaalde zaken plezieriger vind en anderen minder fijn. Vanuit dat contrast lanceer je `rockets of desire` oftewel wensen. Je werkt naar die wensen toe en als je daar bent aangekomen heb je ook dan weer contrast ervaren waardoor je dit proces continue zult blijven volgen. Het resultaat ervan is expansie van het universum omdat jij als uniek persoon een extentie bent van dat universum en elke evaren contrast en elke nieuwe wens zorgt voor een nieuw uniek punt van ervaring voor dat bewustzijn. Het is dus niet een eindpunt waar aangekomen hoeft te worden het is het begrijpen en plezier ervaren in dit oneindige proces.
You can’t do it wrong because you can never get it done.
Dus (en sorry voor de banaliteit ervan) gewoon blijven oefenen in ‘klaarkomen’?
De ervaring leert dat je passie verschuift. Als jij 5 keer bent klaargekomen op een dag krijg je meestal automatisch wel zin om wat anders te gaan doen. Zoals Herman Finkers het zegt, je wilt ook wel eens een hapje eten. 🙂
Wel, volg Jezus dan eens na !
Waarom zou je niet jezelf zijn. Dat deed jezus ook toch. Dus inplaats van proberen iemand anders te zijn is het zinvoller de beste versie van jezelf te worden.
Bashar heeft ook wel interessante reflecties over Jezus en The Christ Consiousness.
https://www.youtube.com/watch?v=XNkAiQt_2tA
HUMOR !!!!! thats all folks
Het is de vraag of je je de zin kunt afvragen van iets ondefiniëerbaars.
Als ik in de Van Dale kijk bij het woord “scheet” (sorry, ooit een broekemans geweest) dan lukt het om dit woord met slechts één ander te verklaren: darmgasontsnapping. En dat is best knap! Maar kijk je bij “leven” dan komt zelfs de Van Dale diep in de problemen. Dan wordt het een heel lang en moeizaam verhaal en op het eind weet je nog niets. Ik denk dat de natuur zelf geen enkele boodschap heeft aan het dramatische belang van ons bestaan en dat is verder ook niet erg. Maar…..misschien moet ik hier toch nog eens opnieuw over nadenken. Want de natuur dat is al het onbewerktuigde. Misschien ligt de zin ons bestaan wel in onze werktuigen. Werktuigen maken is niet toevallig het oudste beroep van de mensheid.
de zin van het leven voor ons? of misschien dat iets energie betrekt uit het geploeter en lijden van ons mensen?