In de moderne systeemtheorie bepaalt chaos de toestand van een systeem waarin zijn stabiele cycli plaatsruimen voor complexe, schijnbaar ordeloze gedragingen. Een chaosvenster is een periode waarin iedere invloed of prikkel van buitenaf tot dusdanige proporties kan worden ‘opgeblazen’ dat bestaande tendensen erdoor worden veranderd en er nieuwe tendensen ontstaan. Met deze intro scheppen we een sfeer waarbinnen de voorstellen van Stichting Ons Geld beter begrepen kunnen worden, we beperken ons tot het voorstel om geldschepping over te hevelen naar overheden. Een rudimentaire schets helpt bij dit transformatieproces.
Geldschepping door overheden
De belangrijkste trigger is een structurele systeemaanpassing in die zin dat overheden schuld- en intresvrij geld kunnen scheppen, dit in schril contrast met courante praktijken waar dit privilege in private handen werd gegeven. Dit betekent dat het geldsysteem niet meer ten dienste staat van het algemeen belang dan wel zijn we volledig afhankelijk van commerciële banken, zij bepalen quasi letterlijk of we in voor- of tegenspoed leven. Het neveneffect is dat geld gekoppeld wordt aan schuld, de stelling ‘geld is schuld’ vloeit hieruit voort. Het idee om geldschepping over te hevelen naar overheden doorbreekt het (private) monopoly op geldschepping, door deze ingreep wordt het mogelijk om alle schulden op een louter technische manier tot nihil te herleiden. Anders gezegd, alle courante beleidsmaatregelen in relatie tot deze schulden wijzigen drastisch mits inachtname van deze structurele aanpassing.
Conversie
Dit eenvoudige idee betekent een drastische omwenteling wat betreft het (mondiale) monetaire beleid, een waarachtige paradigmaverschuiving behoort dan ook tot de mogelijkheden. Finaal worden alle schulden ‘weggestreept’ tegenover ‘nieuw’ geld dat door overheden in circulatie gebracht wordt. Technici zullen hier wellicht nog een heel complex verhaal aan willen vastknopen, voor leken volstaat het om weten dat hiermee ‘morgen’ alle schulden – quasi letterlijk – in het niets verdwijnen. De ingreep laat dus niets aan het toeval over, politiek engagement mag hierdoor dan ook als een evidentie beschouwd worden, een kwestie van normen, waarden en (financiële) ethiek. Kortom, het ontbreekt niet aan concreet operationele oplossingen, het is zaak om ze a priori ook in een plan van aanpak om te zetten.
Boekhouding
Praktisch gezien spreken we over een aantal boekhoudkundige ingrepen waarin ‘niets’ centraal staat. Bottom line, bij deze opties laten we ‘het systeem’ voor ons werken waardoor we niet onnodig de reële economie hoeven te belasten, dit is een wereld van verschil. Een en ander kunnen we voorstellen middels een vereenvoudigd model van de werkelijkheid, dit laat toe om de methodiek en het resultaat in de schijnwerpers te plaatsen. We hoeven het werkelijk niet complexer te maken dan nodig, we starten met een consolidatie waarin de strikt monetaire elementen afgezonderd worden. In dit geval, banken hebben geld uit het niets geschapen en geleend aan overheden, dit geeft ons volgende situatieschets:
Transacties
Deze situatie geeft een weerspiegeling van een wereld met torenhoge schuldenbergen, wegend op de reële economie of het leven van alledag waarbinnen de bevolking werkzaam is. We staan nu voor de keuze om deze schulden (1) af te lossen of (2) op te lossen, we kiezen voor de tweede optie. Verschillende wegen of opties bieden zich aan, naar het voorstel van Stichting Ons Geld kunnen we een en ander als volgt samenvatten, enige basiskennis boekhouden is een pluspunt:
- Overheden krijgen de bevoegdheid over de geldschepping en ‘printen’ geld a rato van de schuld. Deze transactie uit zich in credit ‘niets’ @ debet ‘actieve kas’. In werkelijkheid wordt geen geld gedrukt maar slechts getallen ingeschreven in de boekhouding, fysiek geld drukken is immers niet nodig binnen een volledig elektronisch monetair systeem.
- Overheden ‘verkopen’ dit geld aan de banken-schuldeisers, de banken ‘betalen’ voor dit geld door het ‘wegstrepen’ van de vorderingen jegens de verschillende overheden. Voor de bank geldt debet ‘actieve kas’ @ credit ‘vordering’, voor overheden credit ‘actieve kas’ @ debet ‘schuld’.
- Een laatste boeking betreft de vernietiging van de oorspronkelijke geld- en schuldcreatie door banken, deze boeking uit zich in credit ‘actieve kas’ @ debet ‘niets’. De banken kunnen op deze manier al hun schulden jegens ‘niets’ regulariseren, simultaan geschiedt een overdracht van hun bevoegdheden (cfr monopoly) naar overheden.
Vereenvoudiging
Deze transacties kunnen we consolideren tot één grote oefening, dit vertaalt zich tot een journaalpost die op zich veel eenvoudiger is dan de schijnbare complexiteit van de transacties zoals hierboven gestipuleerd. Wat rest is (1) voor banken credit ‘vorderingen’ @ debet ‘niets’ en (2) voor overheden credit ‘niets’ @ debet ‘schulden’. Onderstaand journaal weerspiegelt een radicale ommekeer, (1) alle overheidsschulden worden hiermee tot nihil herleid en (2) geldschepping wordt overgedragen naar overheden.
Resultaat
Het resultaat spreekt voor zich, finaal is enerzijds de geldhoeveelheid niet gestegen waardoor de vrees voor hyperinflatie onterecht blijkt, anderzijds blijft al het geld – in tegenstelling tot wat we gewend zijn bij fractioneel bankieren – beschikbaar in het economische systeem. Technisch gezien bestaat er derhalve geen restrictie om ons te verlossen van een tot hiertoe schijnbaar onoplosbaar probleem, onze nieuwe consolidatie is nu schuldenvrij.
Meer dan schulden
In dit betoog hebben we de aandacht gericht op de overheidsschulden, hetzelfde is logischerwijs ook mogelijk voor alle private schulden. Of dit ook wenselijk is, is een kwestie van besluitvorming wat los staat van de technische mogelijkheden daartoe. Maar er is veel meer dan de schulden, het volledige monetaire beleid kan nu afgestemd worden op de noden van de samenleving waardoor het economische herstel in versneld tempo z’n intrede kan doen. Om hierover kort te zijn, elke maatregel die zich berust op een vermeende schaarste aan geld, is economisch niet rechtsgeldig. Dit alles valt eenvoudig af te leiden uit het burgerinitiatief van Stichting Ons Geld, om al deze redenen verdient het dan ook ons diepste respect en ongebreidelde aandacht. Voor wie het de interesse geniet.
Heb de vergadering bekeken, veel materie in korte tijd evenals een best lange zit. Toch ook herkenbare zaken verder. Prima dat het debat hierover op gang gezet is. Heb ik het goed begrepen dat men ernaar toe wenst te werken dat de insentrieke waarde gerelateerd gaat worden aan de ‘ waarde’ van de maatschappij cq land ? Verder valt het me op dat de instituten nu toch ook wel aangespoort lijken om deel te gaan nemen en met name Van Egmond zeer relevante op en aanmerkingen had als vertegewoordiger van de instituten ook al nam hij het voor eigen risico..
Inderdaad Treowd, Van Egmond zei het heel goed, het is een kwestie van beleid om het monetaire stelsel structureel te wijzigen opdat waarachtig economisch herstel z’n intrede kan doen. Finaal gaat het over kleine dan wel structurele aanpassingen, dit vergt enige gewenning maar finaal veel logischer dan de complexiteiten zoals we nu kennen.
Het leek er ook op dat bepaalde partijen die complexiteit juist wenselijk achten om er zich verder achter te kunnen verschuilen inzake transpirantie, dat terwijl die transpirantie juist vertrouwen wekt en zal aantonen dat het veel simpeler kan allemaal. Ik ben maar een leek maar kon Van Egmond prima volgen in zijn redeneringen, hij lijkt me een waardevolle toevoeging aan het debat en het vervolg er van. Is er al iets bekend over de procedure vergadering ? Weet jij misschien wat dat precies inhoudt en hoe dat verder uit kan gaan werken? Ben niet zo heel erg thuis in de politieke aangelegenheden.
Het is maar de vraag of men zichzelf niet heeft ingekapseld in die complexiteit. Stichting Ons Geld hanteert een systeembenadering waardoor ze een en ander blootleggen, sociale innovatie betekent ook creatieve destructie en dat is vaak een lastig proces. Wat procedure betreft, ben daar ook niet zo in thuis maar heb wel onthouden dat per 28/10 een antwoord zou komen van hoe men hiermee verder zou gaan. Heb daarover nog niets mogen vernemen, ik blijf benieuwd.
Kan je dit iets meer toelichten, begrijp niet zo goed wat je hiermee bedoelt.
Dat geld op zich gekoppeld gaat worden aan de uitkomst / balans van de economie, dat het meer een middel gaat worden om evenwicht te creeeren dus de waarde ervan dan meer bepaald wordt door de werking van de markt cq economie. Maar het was meer bedoelt als vraag of dat ik dat goed begrepen had?
Dan begrijpen we hetzelfde, het monetaire beleid komt ten dienste van de samenleving, ver over de landsgrenzen heen. Herinner misschien die oefening over de Big Mac Adjusted, het herstel van de koopkrachtpariteit is daar een onderdeel van.
Zoals mooi verwoord in een artikel bij Biflatie.nl : “Wat de leden van de stichting wel voorstellen is een hybride geldsysteem, waarin een aanzienlijk deel van de economie draait op schuldvrije tokens, maar waarin ook ruimte is voor kredietgeld, mits dit geld aangewend wordt voor productieve doeleinden. Op deze manier kan geldcreatie ingezet worden om gericht doelen in de productieve economie na te streven (in tegenstelling tot het huidige geldstelsel, waarin banken de geldpers aanwenden voor hun eigen commerciële gewin). We kunnen op die manier een stabielere economie creëren (minder opgaande en neergaande schuldencycli).”
Dank voor die verdere toelichting en verwijzingen. 🙂