Hier een nieuwe vraag en antwoord/reflectie sessie op achter de samenleving. Zolang deze vraag en antwoord/reflectie sessies nog volop vragen en interessante onderlinge uitwisseling opleveren gaan we er vrolijk mee door. Dus ook deze week weer een nieuwe mogelijkheid om al je vragen te stellen, observaties te delen, statments te maken etc.
Communiceren is elkaar mogelijkheden laten zien. Door open vragen te stellen en reflecties daarop te delen kunnen alle deelnemende partijen hun bewustzijn groeien.
Communiceren is elkaar mogelijkheid laten zien. Door deze vorm kunnen we open en constructief met elkaar communiceren over onderwerpen die mensen zelf bezighouden op dit moment. Door elkaar mogelijkheden te laten zien kunnen we zo met zijn allen ons bewustzijn op bepaalde gebieden uitbreiden als we willen. Uiteraard dienen aangeboden reflecties altijd door de vragensteller zelf afgewogen en op waarde te worden geschat.
Gezichtspunten met elkaar uitwisselen kan het bewustzijn van alle betrokken partijen vergroten!
Zelf heb ik enorm veel geleerd van de heldere artikelen van Pieter Stuurman en daarom heb ik hem ook voor dit idee gepolst en hij heeft toegezegd hier graag aan mee te willen werken. Het idee is als volgt. Bezoekers kunnen vragen stellen over zaken waar ze mee zitten of waar ze nieuwsgierig over zijn en Pieter Stuurman en ikzelf (en ook andere bezoekers zijn van harte welkom) geven daar vervolgens hun reflecties op. Op die manier kunnen we gezichtspunten met elkaar uitwisselen op onderwerpen die bij mensen zelf op dit moment spelen.
Als mensen dit idee aanspreekt stel dan vooral je vragen in de reacties. Ik denk dat we eerst gewoon de vragen in de reacties ook gaan beantwoorden en in bijzondere gevallen kan een vraag als apart artikel worden behandelt maar eerst maar even kijken of en hoe het balletje gaat rollen.
Dus heb je iets wat je jezelf al langere tijd afvraagt, een prangende vraag of een brandende nieuwsgierigheid over iets, stel je vraag of geef je statement dan in de reacties en dan gaan we ervaren wat voor reflecties daarop terug komen!
Als ik jou een euro geef, en jij geeft mij een euro, dan hebben we beide een euro. Maar als ik jou een idee geef, en jij geeft mij een idee, dan hebben we beide twee ideeën!
Het probleem dat ik ook op dit forum vaak tegen kom, dat ontstaat als je gaat communiceren over een bepaald onderwerp is dat verschillende mensen onbewust niet op gelijk ‘niveau’ met elkaar praten en denkbeelden uitwisselen.
Dat ze niet ‘On the same page’ zitten. Niet niveau van opleiding of ervaring maar van perspectief. Daardoor ontstaan er verschillen als vergelijken van appels met peren, terwijl we het wel allebei over fruit hebben… De benadering als het gaat over iets persoonlijks als geluk ervaren en de bijbehorende spirituele insteek staat soms haaks op de agressieve benadering van het ‘elite probleem’ en jouw ‘rechten als mens’.
*Als je stelt dat er geen absolute waarheid is, heb je gelijk maar op een ander niveau ongelijk.
*Als je stelt dat alles 1 is, heb je gelijk maar op een ander niveau ongelijk.
*Als je stelt dat je dit of dat moet doen voor je eigen geluk… etc.
Hoe kunnen we dit oplossen of hier respectvol mee om gaan? Misschien een ‘niveau-categorie’ benoemen van waaruit je het onderwerp dient te benaderen om geen wrevel bij de ander, lezer op te wekken?
In dit interview met Lisa Carns wijst de interviewer, Rick op dit probleem van ‘spraakverwarring’ vanaf minuut 5.
Lisa Cairns – Buddha at the Gas Pump Interview
https://www.youtube.com/watch?v=euJRR-6k0Fs
Je ontkomt niet aan perspectief. Perspectief betekent het punt (de wijze van bekijken) waarvandaan je kijkt.
Iemand die nog in afgescheidenheid gelooft, heeft per definitie een ander perspectief dan iemand die daar aan ontsnapt is.
De enige wijze om er mee om te gaan is het inzicht dat de (je eigen) geest alleen dualistisch kan kijken.
Maar als je dat door hebt ben je al weer uit de afgescheidenheid vandaan.
Kortom: het is een probleem van/voor de afgescheiden mens.
Nothing can be knowing…
Ook wel interessant voor het Brein die daar geen genoegen mee kan nemen.
Richard Sylvester: Nothing Can Be Known
https://www.youtube.com/watch?v=i5fmk_Vlt9s
Dank je Budh, Bernadette.
Soms of vaak is het belangrijkste gewoon te horen, merken dat je contact heb gemaakt of kan maken met anderen, dat dat mogelijk is…
Die schijnbare ‘ik’ die er dus niet is…(Aladin is sowieso een fictie) de energie die wel een connectie heeft gemaakt met die soortgelijke energie…
Ja..dat is het Aladin ..men voelt elkaars energie aan.
Zo gelijk een hond / kat of paard o.i.d . intuïtief de energie van een mens aanvoelen of van hun soort genoten in dualiteit / non dualiteit
Vaak gaat het in mijn ervaring mis omdat mensen dezelfde woorden gebruiken maar andere invullingen daarvan hebben waardoor je dus vanuit je eigen definities denkt over een ander zijn of haar woorden inplaats van uit de definities die de persoon die die woorden gebruikt ermee bedoelt.
Pieter Stuurman definieert vaak erg helder wat voor invulling hij geeft aan bepaalde woorden. Zo kun je zijn interne lijn van denken heel helder volgen. Soms probeer ik te vragen aan mensen wat ze precies bedoelen met een bepaald woord en dat kan soms enorm helpen. Zeker wat abstractere begrippen als god, vrijheid, bewustzijn zijn soms vanuit totaal verschillende achtergronden en contexten gedefinieerd waardoor mensen bij hetzelfde woord totaal verschillende concepten gebruiken om ermee aan te duiden.
En tot slot is het denk ik ook goed om te weten dat ondanks dat mensen anders denken dat dat niet betekend dat je niet het volste respect voor elkaar kunt hebben. Als mensen bang worden en ego is daar een onderdeel van schieten mensen vaak in een beter dan, minder dan, proberen te domineren spelletje.
In principe is dat mijn verantwoordelijkheid als moderator om dan in te grijpen en ik ben daar soms wellicht wat te tolerant in. Maar meestal merken mensen zelf wel of ze vanuit openheid en nieuwsgierigheid een gesprek voeren of vanuit ego en gelijk willen krijgen. Als iemand zichzelf betrapt op het laatste dan kan het zinvol zijn te achterhalen waarom je dat doet en waar je definitie/gedachte/geloof zit die dat triggert en dan is het zaak verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen staat van zijn en dat stukje voor jezelf uit te werken met The Work of whatever je eigen ding mag zijn.
Maar zodra je uit alignment bent ook in een gesprek is het altijd zinvol om eerst naar binnen te kijken en dat stukje te transformeren. En dan vervolgens vanuit dat nieuwe perspectief en herniewde openheid de draad weer op te pakken als de interesse daar nog ligt.