Bentinho geeft aan dat er aan elke stressvolle gedachte die we kunnen hebben één simpel principe ten grondslag ligt. Hij zegt dat er maar één stressvolle gedachte bestaat en dat is de gedachte dat gebrek kan bestaan. Geloof hechten aan de gedachte dat gebrek bestaat, in wat voor vorm dan ook, levert altijd lijden op. En al deze gedachten voelen stressvol omdat ons innerlijke sturingssysteem aan ons communiceert dat het niet in lijn ligt met onze innerlijke kern.
Bentinho vat het mooi samen in onderstaande quote:
Mensen denken meestal dat ze zich slecht voelen vanwege wat er gebeurt. Maar je kunt je alleen maar slecht voelen door geloof te hechten aan een gedachte die niet in overeenstemming is met de werkelijkheid. Elke gedachte die gebrek bevat voelt slecht omdat gebrek niet bestaat en deze hele lijn van denken onwaar is. Overvloed is alles wat er is, en deze lijn van denken is waar en voelt daarom goed.
—–
People usually think that they feel bad because of what is happening, but you only ever feel bad because what you are thinking about what is happening is off beam – or out of alignment – with the truths of Existence. Lack feels bad because it doesn’t exist, so thinking in line with it is untrue. Abundance is All That There Is, so thinking in line with that is true and therefore feels good.
De Engelse quote is de originele van Bentinho, vertaalverbeteringen zijn van harte welkom in de reacties.
Bentinho maakt heel helder duidelijk dat geloof hechten aan de gedachte dat gebrek kan bestaan daarmee de moeder is van alle stressvolle gedachten. En daarmee dus van al het lijden in de wereld. Deze moeder kent vele kinderen zoals, gebrek aan geld, gebrek aan liefde, gebrek aan tijd, gebrek aan gezondheid, etc. etc.
Een gedachte is onschadelijk totdat we er geloof aan hechten. Het zijn niet onze gedachten, maar het geloof dat we eraan hechten, dat ons lijden veroorzaakt.
Het inzicht van Bentinho over de oorsprong van alle stressvolle gedachten is buitengewoon verhelderend. En de methode van Byron Katie geeft eenieder die wil een herhaalbaar, precies en methodologisch instrument in handen om elk geloof wat aan een stressvolle gedachte wordt gehecht te onderzoeken. In mijn ervaring leer je dan de gedachte doorzien en stop je vervolgens met het hechten van geloof aan de gedachte waardoor deze onschadelijk wordt gemaakt.
Je ergste vijand kan je niet zo veel schade doen dan je eigen niet onderzochte gedachten.
“Hurt feelings or discomfort of any kind cannot be caused by another person. No one outside me can hurt me. That’s not a possibility. It’s only when I believe a stressful thought that I get hurt. And I’m the one who’s hurting me by believing what I think. This is very good news, because it means that I don’t have to get someone else to stop hurting me. I’m the one who can stop hurting me. It’s within my power.
What we are doing with inquiry is meeting our thoughts with some simple understanding, finally. Our inner guidance system will let us know with pain, anger, and frustration when it’s time to inquire. We either believe what we think or we question it: there’s no other choice. Questioning our thoughts is the kinder way. Inquiry always leaves us as more loving human beings.”
― Byron Katie
Het lijkt bijna te simpel voor woorden maar deze twee ideeën gecombineerd en de simpele methode van Byron Katie om gedachten van gebrek te onderzoeken stellen ieder mens in staat hun eigen lijden volledig op te lossen.
Veel plezier en succes daarbij toegewenst! 😀
Aanverwante artikelen en informatie:
-) Leer je (klein)kinderen hoe ze met hun slecht voelende gedachten om kunnen gaan
-) Leer je innerlijke sturingsmechanisme, dat via emoties werkt, beter te gebruiken
-) Zelfonderzoek – Zelfkennis – Zelfrealisatie
-) De relatie en het verschil tussen geld en overvloed
-) Website Byron Katie video overzicht – thework.com/resources/videos
-) Facebook groep van mensen die bezig zijn met The Work van Byron Katie (15.000 leden)
-) Facebook-groep van Bentinho
-) YouTube-kanaal van Bentinho
-) Leer je stressvolle gedachten onderzoeken
-) Een Nederlandstalige introductie tot The Work
-) Er is maar 1 persoon nodig voor vrede, en die persoon ben jij
Aan ieder lijden en aan ieder ongelukkig zijn, ligt een onware gedachte ten grondslag. Het is de gedachte dat er iets niet is dat er wel zou moeten zijn (gebrek), of de gedachte dat er iets wel is dat er niet zou moeten zijn (afwijzing/veroordeling).
Het grappige is, dat deze gedachten precies dat (gebrek of te veroordelen zaken) voortbrengen in de zelfgecreëerde realiteit. Als gevolg daarvan, komen gebrek en te veroordelen zaken dus tot werkelijkheid.
Is aarde wellicht een carnaval van onware gedachten die gebruikt worden om onze huidige omstandigheden mee te scheppen. Een soort dierentuin van stressvolle gedachten prachting in fysieke realiteit te observeren? 🙂
In die zin begrijp ik Bashar steeds beter als hij zegt dat wij bij andere wezens bekend staan als de meesters van beperking: Masters of Limitation
Persoonlijk hoop ik dat we deze carnaval kunnen gaan afbreken en dat we onze wereld vanuit overvloed gaan scheppen inplaats vanuit gebrek gedachten en afwijzingen en veroordelingen. En hoe meer mensen deze materie leren begrijpen hoe meer mensen bewust vanuit de staat van overvloed kunnen beginnen te scheppen. 😀
Het is onze overtuiging van onvolkomenheid/onvolmaaktheid/tekortschieten van onszelf en van de schepping (onze leefomgeving/de wereld/het universum etc.), die we nodig gehad hebben om ons potentieel te ontdekken.
In principe ligt die (onware) overtuiging ten grondslag aan het motief om welke technologie of welk systeem dan ook te ontwikkelen. Wanneer we van meet af aan bewust geweest waren van de volmaaktheid der dingen, was er immers geen aanleiding geweest om zaken te “verbeteren”.
Nu we dat geleerd hebben, nu we ons potentieel kennen, kunnen we dat potentieel gaan aanwenden om zaken te creëren die wel in lijn liggen (harmoniëren) met de werkelijke aard van onszelf en het universum. En zo onze bijdrage te leveren aan het volmaakte geheel.
Zelfs die onware (onvolmaakte) gedachten, en de onvolmaakte gevolgen daarvan, hebben dus een volmaakte functie gehad.
We hebben ons tot nu toe dus inderdaad bekwaamd in het worden van “masters of limitation”. Maar daarin zijn we wel masters geworden. We kunnen nu dat meesterschap gaan gebruiken om “masters of unlimited potential” te gaan worden.
Als ik het lees dan heb ik het idee dat je over 2 werkelijkheden schrijft. De werkelijkheid van het volmaakte universeel bewustzijn (God de Bron) en de werkelijkheid zoals wij die beleven.
Het volledig universeel bewustzijn is altijd volmaak ongeacht wat wij beleven. Onze eigen gecreëerde
werkelijkheid is niet in overeenstemming met het volmaakte universele bewustzijn
Dus in onze eigen gecreëerde werkelijkheid hebben we dus wel gebrek. Dat is toch ook precies wat ons aanzet om die werkelijkheid te veranderen en als we het goed doen komen we steeds meer in lijn met het volmaakte universele bewustzijn.
Is dat ook wat jij bedoelt?
Dat is precies wat ik bedoel.
Om die, door ons zelf gecreëerde onvolmaakte realiteit te veranderen en in overeenstemming te brengen met de volmaaktheid van het universum, moeten we beseffen dat die onvolmaaktheden het gevolg zijn van onze onware overtuigingen.
Het lastige daarbij is dat mensen geneigd zijn om de zelfgecreëerde realiteit te beschouwen als DE waarheid. En zich daarom richten op het veranderen van symptomen (ander geld, andere systemen, andere leiders ect.). Zonder daarbij te kijken naar de oorzaak van de onvolmaaktheid van die realiteit, die altijd het gevolg is van onware, niet met de aard van het universum overeenstemmende overtuigingen.
Zonder die overtuigingen in lijn te brengen met de waarheid van het universum, zullen veranderingen steeds resulteren in dezelfde problemen (zoals bijvoorbeeld revoluties steeds weer aantonen).
Om onze zelfgecreëerde realiteit in overeenstemming te krijgen met de volmaaktheid van het universum, moeten we eerst onze overtuigingen (geloofde gedachten) daarmee overeenstemmen.
Daarvoor moeten we onze aandacht gaan richten op de ware aard van het universum (en die waarheid zo leren kennen), in plaats van uitsluitend op de symptomen van onze zelfgecreëerde realiteit.
Het is de menselijke overtuiging geweest dat er tekort zou bestaan die een motief gaf voor het ontwikkelen van een verdeelsleutel. Die verdeelsleutel kennen we nu als het geldsysteem. Het is precies dat geldsysteem dat werkelijk tekort genereert voor grote groepen mensen.
Het is de menselijke overtuiging geweest dat er groepen mensen bestaan die er niet zouden moeten zijn (en dus omgebracht moeten worden), die een motief gaf voor oorlog. Het is precies die overtuiging die datgene gecreëerd heeft wat er werkelijk niet moet zijn: oorlog.
Naar mijn mening is de moeder van alle stressvolle gedachten angst.
En de oplossing is dan liefde.
Angst is niet een gedachte, maar een emotie. Angst is een negatieve emotie en is daarmee dus een signaal van je innerlijke sturingsmechanisme dat je op het moment dat je dat voelt geloof hecht aan een gedachte die niet in overeenstemming is met je innerlijke kern.
Angst is dus een signaal van je innerlijke sturingsmechanisme omdat je op dat moment geloof hecht aan een gedachte dat gebrek in een of andere vorm kan bestaan. Als je angst begrijpt voor wat het is, is het een zeer nuttige indicator van wat je moet doen om je richting vrijheid/liefde te bewegen. Zie ook dit artikel over hoe mensen hun angst kunnen gebruiken en kunnen leren transformeren naar nieuwsgierigheid.
Liefde is wat we in onze natuurlijke staat zijn en hoe meer gebrek gedachten je ontmanteld hoe meer je automatisch weer terug gaat naar die natuurlijke staat van zijn.
Angst is inderdaad een emotie. Die emotie is het gevolg van een gedachte over iets dat er niet is (maar dat er mogelijk zou kunnen komen).
Verlangen is ook een emotie. Die emotie is ook het gevolg van een gedachte over iets dat er niet is (maar waarvan gehoopt wordt dat het zal komen).
Angst is de emotie die gekoppeld is aan afwijzing (de gedachte dat er iets wel komt dat er niet moet zijn).
Verlangen is de emotie die gekoppeld is aan gebrek (de gedachte dat er iets niet is dat er wel moet zijn).
Emoties gaan altijd over zaken die er niet zijn.
Gevoelens gaan altijd over zaken die er wel zijn.
Emoties komen dus voort uit gedachten over zaken die er niet zijn. En dat is de definitie van onware gedachten.
Gevoelens komen altijd voort uit zaken die er (op het moment van voelen) werkelijk zijn.
Om die reden zijn gevoelens altijd kalm en harmonieus, en emoties altijd onrustig en dissonant.
Pieter jij maakt prachtige, heldere analyses van de kern van het wat en waarom we op aarde beleven of niet beleven. Ik heb met veel genoegen je blog gelezen en er veel wijzer van geworden.
In hoeverre kun jij in praktijk brengen wat je in theorie beschrijft?
Bij mij zit er nog wel een grote kloof tussen praktijk en theorie. En ook om me heen zie ik nog niet veel wonderdoeners in het groot.
Wat me opvalt is dat hypnotiseurs soms mensen ineens iets ander kunnen laten geloven. Zouden wij ook zelfhypnose kunnen toepassen om zaken die we onbewust geloven kwijt te raken?
Zo maar een paar vraagjes omdat jij van die prachtige analyses maakt over de zaken waar het in het leven om draait.
Je kunt systematisch al je stressvolle gedachten 1 voor 1 gaan onderzoeken en ontmantelen met The Work. Die manier heeft inmiddels miljoenen mensen waar ik er 1 van ben en ik er persoonlijk nog 5 anderen ken die het heeft geholpen met het inzien dat het geloof wat ze hechten aan hun stressvolle gedachten simpelweg misplaatst is. Er is dus al een simpele door iedereen toe te passen methode die herhaalbaar werkt voor vele mensen om hun stressvolle gedachten te leren doorzien voor de illusies die ze zijn. http://www.thework.com en http://www.byronkatie.com zijn goede startpunten.
Mochten mensen hier zelf nog goede methodes hebben om hun “gebrekgeloven” te ontmantelen dan hoor ik het uiteraard graag. Hoe meer wegen er beschikbaar zijn naar de vrijheid van geloof hechten aan gedachten van gebrek hoe beter.
Maar er is in ieder geval al 1 weg beschikbaar, getest en herhaalbaar bevonden voor en door miljoenen mensen. Deze weg is vrij beschikbaar voor eenieder die wil, maar er moet wel een interne wil zijn om vrij te willen worden en die persoon moet wel zelf aan het werk gaan met deze methode. Het heeft mij 3 jaar en meer dan 200 rustig en goed uitgewerkte stressvolle gedachten gekost. Dat is zeker sneller te doen als mensen meer discipline hebben 😀
The Work doesn’t help anyone; it’s your answers that help you.
~ Byron Katie
@ Wat is waar
Er bestaat niet zozeer een grote kloof tussen praktijk en theorie, maar (in deze tijd) een grote kloof tussen realiteit en waarheid. Tussen de aard van onze eigen creaties en de aard van de schepping/het universum.
Of het nou praktisch haalbaar zal zijn of niet: onze overtuigingen in overeenstemming brengen met de waarheid van het universum, is de enige mogelijkheid om die kloof te dichten.
Dat is iets dat mensen zelf moeten doen, maar waarbij we elkaar wel degelijk kunnen inspireren. Iemand inspireren is niets meer dan iemand mogelijkheden laten zien. Mogelijkheden die de ander wellicht nog niet zelf gezien had.
Maar de belangrijkste beweegreden om anders te gaan denken, is crisis. Pas wanneer de bestaande realiteit vastloopt, ontstaat er een motief om anders te gaan denken. De beste en meest sluitende definitie van crisis, vind ik daarom deze:
“Crisis is een situatie waarin duidelijk wordt dat bestaande overtuigingen niet voldoen.”
…De GROOTmoeder van alle stressvolle gedachten, de gedachte dat de overtuiging aan gebrek kan bestaan… 🙂
😀
In onze wereld (belevenis) van dualiteit kan je stellen dat gebrek een functie heeft.
De gedachte dat het je aan iets ontbreekt of de gedachte dat het je aan “voldoende” ontbreekt of zelfs het geloof dat het je aan overvloed kan ontbreken is volgens mij een fundamentele kracht van onze beleefde (illusionaire) realiteit.
Overvloed en bewustzijn hangen nauw samen als je overvloed ziet als de tegenhanger van gebrek.
Het inzicht dat overvloed in deze betekenis niet het BEZIT van dingen of eigenschappen inhoud, maar de waarde en vrede die het doorvoelde besef geeft van het feit dat gebrek niet bestaat.
Dat is voor mij gebrek aan gebrek, overvloed dus.
Jaloezie, afgunst, adoratie, (gebrek aan) zelfvertrouwen, motivatie, uitdaging, fantaseren, dromen etc.. allemaal eigenschappen die voort kunnen komen uit de belevenis van gebrek.
Gebrek heeft m.i. een functie die aanzet geeft tot inzicht in het eigen lijden, en dus tot persoonlijke groei, tot je er bewust van wordt.
Wat mij persoonlijk erg geholpen heeft, en nog steeds helpt om hier mee “af te rekenen” is het besef, het inzicht dat gebrek niet opgelost hoeft te worden door te zorgen dat het je aan zo min mogelijk ontbreekt.
Maar om door te krijgen dat je hetgeen wat je mist, hetgeen waar het je aan ontbreekt, jouw BELEVENIS, jouw OVERTUIGING is en niet zozeer het fysiek of mentaal ontbreken van iets is
Die zoektocht in jezelf maakt voor mij in ieder geval heel duidelijk of ik iets echt mis of dat ik denk dat ik het mis omdat er een samenleving is die mij de droom en geloof oplegt dat ik niet voldoe, niet compleet ben.
Voor mij, deze gedachte en met het werk van oa. Baron Katie en al die lui kan het in ieder geval een stuk inzichtelijker zijn om het handjes en voetjes te geven.
Ja, mooi!
Wat je feitelijk doet, is je gedachten (en bijbehorende emoties) over wat er niet is (je “gebrek”), ombuigen naar gedachten (en bijbehorend gevoel) over wat er wel is (je beleving).
Je emoties (inderdaad: jaloezie, afgunst, etc.) gebruik je dan als een signaal voor het herkennen van onware gedachten.
Ja precies, en Bentinho en Abraham Hicks zeggen eigenlijk dat dat het enige doel is van emoties. Het is een signaal van je innerlijke sturingsmechanisme om je te laten weten dat hoe je kijkt naar de zaken op dit moment niet in overeenstemming met je hogere zelf is. Kortom het is geweldig als je negatieve emotie ervaart want dat betekend dat je een onware gedachte in je huidige geloofssysteem hebt gevonden en op het punt staat persoonlijke groei door te maken als je die gedachte kunt vinden, kunt onderzoeken, herdefiniëren en vervolgens integreren.
Het is ontzettend vriendelijk als je eenmaal begrijpt hoe het innerlijke sturingsmechanisme werkt. En het is erg handig als je de gereedschappen hebt om stressvolle gedachten te onderzoeken en te herdefinieren en weet wanneer je dat gereedschap toe dient te passen.
Snappen mensen dit dan is het schaakmat voor al het lijden in je beleefde wereld want elke negatieve emotie kan dan positief en constructief gebruikt worden door jezelf om persoonlijk te groeien en tot nieuwe inzichten te komen.
Elke gedachte die goed voelt hoef je niet te onderzoeken en daar kun je gewoon naar handelen en zo groei je ook automatisch want die realiteit zal weer een perfecte reflectie van jezelf zijn en de nieuwe les zal daar automatisch in aan bod komen.
Het wordt een win win spel. Negatieve emotie resulteert in persoonlijke groei en positief gevoel resulteert in persoonlijke groei.
En vanuit dat begrip wordt het idd volkomen duidelijk dat het universum volkomen vriendelijk is en er alleen maar is om je begrip bij te brengen. Het is een prachtige, geduldige, vriendelijke leerschool.
Precies!
Een goede oefening die ik altijd gebruikte is om zodra ik me bewust word van een “onjuiste gedachte” en de daaruit voorkomende emotie, of andersom, is beide te scheiden..
In je beleving, als je geconfronteerd wordt met een stressvolle gedachte en emotie (bijv. gebrek) is er altijd die combinatie van die twee.
De één gaat altijd samen met de ander, hoe de volgorde ook is.
Maar je kan bewust de gedachte scheiden van de emotie, dat is niet zo lastig als je bewust bent van beide..
Focus je op de emotie en laat de gedachte los.
Je zal dan zien en voelen dat de emotie niet iets is, het is geen bestaand iets, het is een gevoel.
En een gevoel moet gevoed worden door een gedachte, door geloof noem maar op.
Je zal dan merken dat de emotie snel of langzaam maar zeker oplost. Het verliest zijn waarde.
Je gaat dan beseffen dat het iets onechts is, het is gecreëerd, het is wat jij ervan maakte…
Dit geeft je op een gegeven moment inzicht in de werking van bijvoorbeeld een gedachte als gebrek.
Waardoor het behandelbaar wordt, je krijgt er grip op.
Ja precies.
De emotie wordt in het moment (in het NU) gevoeld, maar het onderwerp van de gedachte die de emotie voortbrengt, bestaat nooit in het moment (in het NU).
Emoties gaan daarom altijd over dingen die er niet zijn (ze zijn er alleen in onze gedachten).
Gevoelens gaan over zaken die er op het moment van voelen, werkelijk zijn.
Ook het gevoel dat een emotie geeft, gaat over iets dat er op dat moment werkelijk is. Er is namelijk op dat moment werkelijk sprake van een onware gedachte 🙂
“Ook het gevoel dat een emotie geeft, gaat over iets dat er op dat moment werkelijk is. Er is namelijk op dat moment werkelijk sprake van een onware gedachte 🙂 ”
Die kan zo in een boekje 🙂
@ Hans, zo ervaar ik het ook.
Geloof hechten aan gedachten van gebrek schept hele nieuwe ervaringen en realiteiten. In die zin voegt het dus prachtige nieuwe zaken toe aan Alles Dat Is (All That Is). Het is in die zin net zo een waardevolle expressie van dit alles als begrijpen dat overvloed het enige is wat kan bestaan.
Geloof hechten aan de gedachte dat gebrek in welke vorm dan ook kan bestaan geeft echter altijd negatieve emotie omdat ons innerlijke sturingsmechanisme niet begrijpt wat gebrek is omdat het niet echt bestaat vanuit dat perspectief en nooit kan bestaan. Echter vrije wil gaat boven alles, dus als wij vanuit het geloof hechten aan gedachten van gebrek onze wereld scheppen zullen we een realiteit zien die die gedachte reflecteert zoals Pieter Stuurman zo helder uitlegt in zijn 5 stappen cyclus van creatie.
Een wereld geschapen vanuit gedachten van gebrek is in die zin niet beter of slechter dan een wereld geschapen vanuit het begrip dat overvloed altijd alleen maar kan bestaan. De ene wereld wordt echter totaal anders beleefd dan de andere en als je ziet dat alle opties in die zin gelijk zijn kun je simpelweg de versie kiezen die je het beste laat voelen. En persoonlijk is dat die van overvloed voor mij. 😀
In mijn ervaring verdwijnt de noodzaak van het ene over het andere, alle opties zijn beschikbaar en gelijkwaardig en dan kun je vanuit die vrijheid simpelweg kiezen wat je prefereert. Het is een buitengewoon comfortabel gevoel in mijn ervaring.
Inderdaad Douwe,
“In mijn ervaring verdwijnt de noodzaak van het ene over het andere, alle opties zijn beschikbaar en gelijkwaardig en dan kun je vanuit die vrijheid simpelweg kiezen wat je prefereert. Het is een buitengewoon comfortabel gevoel in mijn ervaring.”
Dat is voor mij overvloed..
Ja voor mij ook.
Het aparte is alleen dat het lijkt alsof je er via een omgekeerde weg in komt.
Zolang iets noodzakelijk lijkt kun je de overvloed nooit ervaren. En zodra je de noodzaak los laat, zodra het je eigenlijk niet uitmaakt omdat je weet dat alles even waardevol is, verschijnt overvloed opeens op je toneel en is het simpelweg de meest logische keuze en je staat ten alle tijde vrij iets anders te kiezen mocht dat je voorkeur hebben. Je kunt zelfs weer kiezen om gebrek te ervaren mocht je dat willen. 😀
Het is een soort omgekeerde schaduw bij gebrek aan betere woorden.
De grote illusie 🙂
“TrauMa is de Moeder van De Gnosisi en we verdienen een grotere dosis.”
Wat bedoel je precies met “verdienen” in dit geval?
Lijkt Sinterklaas wel 🙂
Ik zoek niet veel meer voor mezelf uit, het komt naar me toe als vliegen op fruit.
En voor mij is niets een feit, daar in geloven verdient wijselijk spijt.
Ik lees al een paar stressvolle gedachten die je eens zou kunnen onderzoeken 😀
Dat is niet mijn ervaring. Stress en negatieve emotie is vooral zinvol als waarschuwingssignaal van je innerlijke kern. Het meest effectieve is daar op een zinvolle en constructieve manier op te reageren. En dat doe je juist door je geloven op te zoeken die je niet langer dienen en die te onderzoeken zodat je ze kunt transformeren.
Probeer het voor jezelf uit en bepaal dan op eigen integriteit of het iets is waar je een beter leven van krijgt of niet.
Je zult er echter wel eerst in eigen persoon ervaring mee moeten opdoen. Iets afwijzen zonder het zelf getest te hebben is niet zo effectief.
@ watiswaar
Wat Pieter beschrijft werkt voor mij uitstekend in de praktijk! Ik ben ontzettend dankbaar dat Pieter vorig jaar (opnieuw) in mijn leven kwam met precies die ‘sturing’ (what’s in a name) die ik op dat moment nodig had. Met hetgeen dat Pieter mij geleerd heeft, lukt het me nu zelfs om andere mensen te helpen een veel gelukkiger leven te lijden. Mede dankzij de inzichten die hij hier beschrijft ben ik anders gaan denken, voelen, handelen en beleef ik mijn leven (realiteit) ook als veel prettiger.
In april vorig jaar (na de eerste bloedmaan uit de 2014/2015 tetrad) kwam mijn leven op zijn kop te staan en ik had ’t gevoel dat ik tegen de stroom in aan ’t zwemmen was. Een burn-out was ’t gevolg. Het universum dwong mij om dingen grondig te veranderen in mijn leven en dit had alles te maken met een transformatieproces van Ego naar Bewustzijn. Wat ik ook probeerde.. alles leek verkeerd (achteraf gezien: precies goed!) uit te pakken. Baan kwijt, financiële problemen, relatieproblemen, psychisch de kluts kwijt enz. Toen ik me overgaf aan dit proces van ‘verzoening’ (met mijzelf, anderen, verleden etc.) en als het ware zei ‘oké, kom maar op.. toon me de weg.. ik zal doen wat nodig is..’ kwam ik in flow terecht van enorme groei. Dat was niet altijd makkelijk. “If you want change you have to be willing to be uncomfortable.”
Pieter heeft me hier doorheen geholpen. Ik voel me zo enorm bevrijd! Ik ben zelf verantwoordelijk voor die bevrijding, Pieter heeft me laten zien hoe bepaalde mechanismen werken. Op mijn beurt heb ik mijn aantekeningen / inzichten van Pieter ondertussen alweer gedeeld met verschillende anderen die hier voor openstonden.. en ook daar vinden enorme transformaties plaats.
Ik voel me als herboren. HEERLIJK ! : )
Telkens als er een onware gedachte opkomt en ik ‘m herken.. lukt ’t me steeds beter om ervoor te passen en mijn emoties/handelen/realiteit er niet door te laten bepalen. Al ga ik soms nog wel ‘ns flink de mist in en blijft het oefenen. Voorheen vond ik ’t vervelend als ik de mist in ging. De strenge meester, een van de vele gezichten van Satan (Ego) gaf mij dan op mijn donder en zorgde ervoor dat ik me neerslachtig voelde. De ijverige slaaf in mijn wilde dan nog harder gaan werken om ’t beter te doen, terwijl ik mijzelf verwijten bleef maken. Als ik die strenge meester nu opmerk, bedank ik voor zijn suggestie en vervang ik de gedachte “je hebt ’t fout gedaan, jij bent niet goed” door “fouten maken hoort erbij, leerproces, alles is goed”.
“The biggest lesson I’ve learned is: It’s okay. It’s okay for me to be kind to myself. It’s okay to be wrong. It’s okay to get mad. It’s okay to be flawed. It’s okay to be happy. It’s okay to move on.” – Hayley Williams
Mooi dat je dit deelt Tom.
Byron Katie zegt het heel mooi, your biggest loss will turn out to be your biggest gift.
Abraham Hicks noemt het ook wel contrast opbouwen, het is prima om je sturingsmechanisme te negeren. Je vrije wil gaat immers voor alles, maar je sturingsmechanisme zal je altijd feedback blijven geven en hoe verder je uit alignment raakt hoe harder je innerlijke zelf op de ga reflecteren knop drukt en hoe meer negatieve emotie je dus zult ontvangen. En hoe liever mensen dus weer terug willen naar geluk ervaren.
In die zin is het een volledig failsafe mechanisme. Het is alleen wel goed om te weten dat je niet per se veel contrast hoeft op te bouwen als je bekend bent met deze mechanismen en gereedschappen.
Je kunt zodra er ook maar een kleine negatieve emotie opduikt direct gaan kijken of je de achterliggende stressvolle gedachte kunt vinden en daar je les uit te leren.
En zodra je ergens enthousiast van wordt kun je die passie gaan volgen.
Hoe meer je dit doet en hier een gewoonte van maakt hoe sneller je jezelf zult ontwikkelen en hoe plezieriger en interessanter je leven wordt.
Bentinho noemt dit super accelerated living. Tevens zijn meet bekeken YouTube lezing. https://m.youtube.com/watch?v=arCloC5NeH4
Dank je Tom. Super dat het positieve resultaten voor je gebracht heeft.
En mooi dat je niet vergeet ook jezelf te bedanken. Jij bent tenslotte degene die het gedaan heeft 🙂
/////Verlangen is de emotie die gekoppeld is aan gebrek (de gedachte dat er iets niet is dat er wel moet zijn)//////
Bij mij is dat dan het gebrek wat ik ervaar in mijn realiteit in de wetenschap dat die onvolmaakt is. Dat is tevens weer de motor tot verandering. Met andere woorden de gedachte dat volmaaktheid bestaat die ik nog niet gevonden heb.
Ik ben blij dat het voor jullie allemaal zo goed werkt.
Tom ook bedankt voor je verhaal over je veranderingproces.
Ik herken er veel in. Elke crisis is om van te leren en maar alleen achteraf ben je blij wat met de crisis doordat je kunt zien wat het gebracht heeft.
Ook voor mij werkt het, maar om nu te beweren dat ik volmaakt ben.
Ja in de zin dat ik in potentie volmaakt ben, maar het komt er nog lang niet altijd en overal uit.
Dus de realiteit die ik ervaar is niet volmaakt. En ik ken ook geen mensen die wel in een volmaakte realiteit leven. Tenminste ik zie nergens om heen mensen die wonderen doen. Dat wil niet zeggen dat ze geen wonderen beleven.
Ik weet niet of ik de lat te hoog leg (volgens mij kan dat niet), maar daardoor ben ik dus ook nog niet volmaakt tevreden over de realiteit die voor mij zichtbaar wordt.
Ik ben meer dan eens zielsgelukkig geweest als ik weer eens een stap (persoonlijke groei) gemaakt had. En al die stappen hebben mijn realiteit veranderd ten goede, maar altijd in de wetenschap dat het niet het eindpunt was en is.
Ook ik heb Byron Katie’s The Work gebruikt. Ook mij heeft dat laten inzien gedachtes met daaraan gekoppelde negatieve emoties volstrekt zinloze ( onware) gedachtes zijn/waren.
En als ik naar Bertinho of Abraham luister of een artikel van Pieter Stuurman lees, verwoorden zij wat ik zelf al wist en heb ervaren, maar nooit bewust onder woorden heb kunnen brengen. Maar ik voel altijd dat er nog stukjes in de puzzel zijn die ik mis. Want er valt naar mij idee nog veel te vervolmaken. De vraag blijft hoe en wanneer en welke stappen. Komt tijd komt, komt raad. Ik zal voorlopig nog wel zoekende blijven en er zullen nog wel een paar crisissen aan te pas komen.
Je wordt volmaakt in de zin dat je ophoudt met het oneens zijn met de wereld. En daar kom je door elke gedachte die je hebt dat iets of iemand anders zou moeten zijn dan het is aan een kritisch onderzoek te onderwerpen. Je kunt in die zin het universum heel goed gebruiken door elke korrel zand die verkeerd ligt te veroordelen. Dat op papier te zetten en te gaan onderzoeken met The Work.
Een paar gedachten die ik heb onderzocht waren bijv.
-) Er zou geen oorlog moeten zijn
-) Mensen zouden geen geweld moeten initiëren
-) Mensen zouden geen domme dingen moeten doen
Vindt elke gedachte die je een oncomfortabel gevoel geeft en kijk wat voor lessen er nog uit te halen zijn.
En daarnaast is er een tweede manier om het universum te gebruiken en dat is door je passies te volgen met integriteit en zonder verwachtingen.
Zie je stress volle gedachtes onderzoeken als je linker voet en je passie volgen als je rechter voet. Je kunt stappen met beide voeten zetten om jezelf vooruit te helpen.
/////Je wordt volmaakt in de zin dat je ophoudt met het oneens zijn met de wereld. En daar kom je door elke gedachte die je hebt dat iets of iemand anders zou moeten zijn dan het is aan een kritisch onderzoek te onderwerpen. Je kunt in die zin het universum heel goed gebruiken door elke korrel zand die verkeerd ligt te veroordelen. Dat op papier te zetten en te gaan onderzoeken met The Work.///////
Naar mijn idee bestaat onze wereld uit alle gedachtes die geloofd worden bij elkaar opgeteld. Nu kun je wel accepteren dat dat zo is, maar dat maakt niet dat de wereld er anders uit gaat zien. Als ik mijn bewustzijn op andere zaken focus kunnen ze wegvallen omdat je ze niet ziet in de realiteit die ik op dat moment voor ogen heb. Maar daarmee zijn de onware gedachtes die zich manifesteren niet verdwenen. Feit is dat jij je nog steeds druk maakt over het onrecht of onware gedachtes die geloofd worden. Dat je de wereld om je heen accepteert zoals die er uitziet wil niet zeggen dat je dat dan ook moet waarderen. Integendeel. Jij probeert ook mensen te overtuigen dat ze leugens (onware gedachten) geloven.
The Work is mijn inziens niet bedoelt om de wereld te verbeteren, maar enkel om je eigen onware geloof te ontmaskeren.
Maar misschien bedoel je heel iets anders met ¨het oneens zijn met de wereld¨.
Je wordt volmaakt als jouw bewustzijn samenvalt met het universeel bewustzijn.
Ik zou alles loslaten ook eventuele ideeën hoe de wereld zou zijn opgebouwd.
Blijf vooral heel dicht bij je eigen waarneming en probeer te blijven waarnemen en niet te gaan geloven. Ga lekker in de ‘don’t know mind’ zitten.
Wat ik bedoel met het ophouden het oneens te zijn met de wereld dat ik de wereld zoals die op dit moment is volledig accepteer zoals die is. Op het moment dat de persoon voor mij in de bus blauwe sokken aanheeft en ik geloof dat die rood moeten zijn heb ik net een stukje lijden voor mezelf geschapen. Iedereen heeft heel veel geloven over hoe de wereld er uit zo moeten zien, die nemen we (on)bewust over van ouders, vrienden, geliefde, school, cultuur, mainstream media, etc. Elk geloof wat niet in overeenkomst is met de realiteit op dit moment is een bron van stress en lijden. Het is dus tijd om een grote voorjaarsschoonmaak te houden in je geloofsysteem en alles bij het grof vuil te zetten wat stress oplevert. Elk geloof wat je niet langer dient voelt stressvol aan. Het is een geloof dat je ooit hebt overgenomen maar de persoon die je nu bent niet meer dient. Onderzoek het met The Work en dan kun je het laten gaan. Bashar zegt don’t be a belief thief, don’t take over beliefs that aren’t yours.
Neem wat is dus als uitgangspunt en hou op het daarmee oneens te zijn. In mijn ervaring lukt dat alleen door al je stressvolle gedachten 1 voor 1 te ontleden.
En dit lijkt wellicht simpel maar moet je echt tot elke laatste stressvolle gedachte uitvoeren. Als je kind bij wijze van spreke morgen overlijdt dan is dat de nieuwe realiteit. Kies ervoor het er mee oneens te zijn en je wereld van lijden begint. Zie deze video bijv. van een moeder die haar dochter verloren heeft in een auto ongeluk. https://www.youtube.com/watch?v=xS76V7GhfAc
Op het moment dat je al je stressvolle geloven onderzoekt blijft er telkens minder van je geloofsysteem wat je (on)bewust je hele leven hebt opgebouwd over. En zul je zien dat zelfs jij als persoon slechts een geloof bent. Een concept wat niet waar blijkt te zijn. Althans dat is mijn ervaring. Dit is waar non dualiteit, Taoisme, Buddhisme en vele andere stromingen allemaal naartoe lijken te werken. Je begrijpt letterlijk dat je een onderdeel van all that is bent.
Maar dat zijn allemaal stappen met je linker voet.
Met je andere voet kun je zo goed mogelijk je passie volgen, je natuurlijke interesses als leidraad gebruiken. Bashar, Abraham Hicks en zeker ook Bentinho hebben daar een boel interessante materie over en goede oefeningen. Law of attraction komt hier bijvoorbeeld om de hoek kijken. Vooral Bentinho zijn oefeningen hebben mij de afgelopen maand sterk geholpen op dit vlak.
Soms ga ik heel hard vooruit op het gebied van mijn passies volgen en juist door die accerelatie komen er dan opeens weer geloven aankloppen die mij niet langer dienen. En dat is volkomen natuurlijk en logisch zoals Bentinho het ook uitlegt. Zie je geloven als een jas. Op het moment dat jij groeit wordt de jas opeens krap en gaat het je beperken. Dan moet je dat geloof gaan onderzoeken, de jas moet je uitdoen wil je verder gaan groeien.
Bentinho etc zijn als het ware het gaspedaal en Byron Katie zorgt ervoor dat ik op de weg blijf.
Het is een hele fijne combinatie voor mij persoonlijk.
Een eindpunt bestaat niet. Aangezien alles-dat-is oneindig is, is het bewust worden daarvan ook niet gelimiteerd. Maar het is ook niet nodig om je bewust te worden van alles. Mensen hebben niet zozeer last van te weinig kennis, maar van teveel geloof (onware gedachten). Bewustzijn is wat er altijd overblijft als de onware gedachten opgeruimd worden. Eigenlijk is het een kwestie van mentale hygiëne.
Het gaat er ook niet om dat je volmaakt moet worden. Dat ben je al. Het gaat erom dat je je beleving (je beleefde realiteit) daarmee in lijn brengt. Die beleefde realiteit is je eigen creatie in relatie tot een omgeving die gecreëerd IS. Wanneer het je overtuiging (geloof) is dat je onvolmaakt bent, dan zal je beleefde realiteit die gedachte volmaakt weerspiegelen.
/////Een eindpunt bestaat niet. Aangezien alles-dat-is oneindig is, is het bewust worden daarvan ook niet gelimiteerd. Maar het is ook niet nodig om je bewust te worden van alles. Mensen hebben niet zozeer last van te weinig kennis, maar van teveel geloof (onware gedachten). Bewustzijn is wat er altijd overblijft als de onware gedachten opgeruimd worden. Eigenlijk is het een kwestie van mentale hygiëne./////
Daar denk ik dan anders over. Het eindpunt is als je volmaakt samenvalt met het universeel bewustzijn. Dat is wat mijn doel is. En in die zin wil ik volmaakt zijn.
In de Bijbel wordt de metafoor van het zuiveren van zilver gebruikt. Op het moment dat God zijn volmaakte spiegelbeeld in het zilver is het zilver gezuiverd.
////Het gaat er ook niet om dat je volmaakt moet worden. Dat ben je al. Het gaat erom dat je je beleving (je beleefde realiteit) daarmee in lijn brengt. Die beleefde realiteit is je eigen creatie in relatie tot een omgeving die gecreëerd IS. Wanneer het je overtuiging (geloof) is dat je onvolmaakt bent, dan zal je beleefde realiteit die gedachte volmaakt weerspiegelen.////
Dat is wat ik bedoelde. Hoe groter de abstractie, hoe moeilijker om exact te begrijpen wat een ander bedoeld.
Ik geloof dat Michelangelo eens zei toen iemand hem vroeg of het moeilijk was om een beeld te houwen: Het beeld zit al in die steen, ik hoef alleen maar het overtollige steen weg te halen.
Ik denk dat we in principe hetzelfde bedoelen, maar het andere woorden uitdrukking aan geven.
//Verlangen is de emotie die gekoppeld is aan gebrek//
Voor mij is dat niet helemaal waar. Verlangen vanuit een soort moeten en vooraf bepaalde verwachtingen duidt idd op een gebrek gedachte.
Maar een verlangen omdat iets interessant lijkt, goed voelt, als pointer in een richting die je volgt zonder een bepaalde uitkomst te verwachten is niet stressvol in mijn ervaring. Sterker nog het is een belangrijke manier van je innerlijke kern om je sturing te geven. Er is geen eindpunt, groei en uitdaging gaan nooit weg.
Als je aandacht door iets of iemand getrokken wordt omdat je dat iets of die iemand interessant vindt, dan heet dat Liefde. Die liefde uit zich in de wil om dat iets of die iemand beter te leren kennen en beleven. Uit waardering ervoor.
Liefde en verlangen lijken (in beleving) misschien wel wat op elkaar, maar zijn niet helemaal hetzelfde. Liefde voel je altijd voor iets (of iemand) dat/die er IS. Verlangen is gericht op wat er (nog) NIET is.
Het beleven van Liefde (voor wat-IS) is daarom een gevoel. Verlangen (naar wat-je-wil-dat-zou-zijn) is een emotie.
Helder idd, handig om de goede terminologie te gebruiken.
Onderzoek je (stressvolle) gedachten en volg je liefde wordt het dan. 🙂
Neem een hap DMT en trek alle denkpatronen door de plee.
Geniet daarna van de overgebleven rust en vree
Ga je mee?
Mooie begeleidende , bijpassend music hierboven van je Budh 🙂
http://www.lorig.nl/evenementen/ayahuasca-transformatie-dag-ceremonie-in-haarlem/
Precies!
DMT is een geweldig gereedschap voor mensen om eens ervaring mee op te doen van andere werelden waar je naartoe reist door jezelf heen.
-) DMT – The Spirit Molecule
Maar neem nooit of te nimmer Entheogenen
Moge u hebben wankele benen
Mochten mensen nieuwsgierig zijn naar dat soort staten dan raad ik tegenwoordig vooral aan om eerst eens wat zelfregressie te proberen.
Helemaal veilig, kost niets en je kunt het thuis zelf doen. De enige benodigdheden zijn nieuwsgierigheid, en een uurtje tijd.
-) Zelfregressie als gereedschap om je multidimensionaliteit te verkennen