De bedoeling van deze site is om informatie te reflecteren naar al diegenen met een interesse hierin. Het kan zijn dat we ingaan op het nieuws van de dag, maar er kunnen ook onderwerpen behandeld worden die als patronen al tijden in de samenleving een effect hebben. En tot slot proberen we, waar mogelijk, ook de structuren te achterhalen die deze patronen veroorzaken.
En soms schrijven we gewoon over een onderwerp omdat we dat zelf interessant vinden. 🙂
We nodigen lezers van harte uit om te reageren en ook hun gezichtspunten te delen onder de artikelen, om zo een dialoog te creëren waar alle partijen hun eigen groeiproces verder mee kunnen stimuleren
We geven onze gezichtspunten op een zeer breed scala van thema’s. Als die gezichtspunten schuren met de culturele indoctrinatie van lezers, dan verwelkomen we dat ten zeerste.
Een beperkte groep mensen in de wereld heeft zo nu en dan de neiging aanstoot te nemen aan een gezichtspunt van een ander persoon dat niet overeenkomt met hun eigen gezichtspunt. Daar staat een persoon natuurlijk vrij in, maar we raden die personen aan het volgende YouTube-filmpje van Steve Hughes met de titel Being Offended eens te bekijken.
Om jezelf te kunnen bevrijden uit het juk van de overheersing van de vrijheid van meningsuiting moet je het principe begrijpen waarbij iemand zich persoonlijk beledigd voelt.
Als je je beledigd voelt door een woord of een zin, dan heb je ervoor gekozen om je boos en verdrietig te voelen. Cultuur wil dat je gelooft dat je hiertoe gedwongen wordt, maar dat is niet waar. Cultuur wil dat je denkt dat het kwaad ligt in het bespreken van ideeën of in de uitwisseling van bedoelde en onbedoelde beledigingen. Het wil dat je denkt dat je het kwaad binnen een maatschappij kunt aflezen aan bepaalde woorden of zinspelingen.
Het kwaad kan een vijand van de vrijheid van meningsuiting scheppen, het kan je overtuigen dat je je moet overgeven aan zijn overheersing. Dit is het plan en de doelstelling van cultuur.
Ondanks dat mensen het altijd helemaal gerechtvaardigd vinden om zich beledigd te voelen door een uitspraak, is het toch volledig hun eigen keuze. Ze hebben de vrijheid om alles te voelen wat ze willen als ze de mening van een ander horen.
Echter, de oplossing die cultuur geeft, is om spraak te dwingen op een manier die bevorderlijk is voor de voorkeur van de cultuur. Zo gauw je gelooft dat de beperking van de vrijheid van meningsuiting bewonderenswaardig of goed is, zal je je niet afvragen waarom het slecht is om het gezag in twijfel te trekken.
Kortom, we nodigen iedereen uit om actief hun eigen gezichtspunten te delen en hopen dat dit zal resulteren in interessante inhoudelijke gesprekken waar iedereen wat van op kan steken.
Kan het zijn dat onderstaande zin zichzelf tegenspreekt?
“Zo gauw je gelooft dat de beperking van de vrijheid van meningsuiting bewonderenswaardig of goed is, zal je je niet afvragen waarom het slecht is om het gezag in twijfel te trekken.”
Nee volgens mij niet.
Als mensen eenmaal geloven dat censuur oke is, dan zal als het gezag ze verteld dat het niet oke is om het gezag in twijfel te trekken dat waarschijnlijk niet doen. Ze leggen zichzelf via cultuur zelfcensuur op om zelfs maar in bepaalde richtingen te denken.
Ik kan eenieder aanraden het hele boek overigens te lezen. Een vrij downloadbare versie is onder meer hier te vinden: http://achterdesamenleving.nl/het-einde-van-al-het-kwaad-het-tijdperk-van-de-oorlogen-op-aarde-is-voorbij/
\|/ Je kan je niet van zelf bevrijden
| en het zelf niet van jou,
| zoals jij in het zelf zit,
| zit het zelf ook in jou..
|\/| Je kan je niet van zelf verlossen
| | en het zelf niet van jou,
| | als jij je van het zelf verlost,
| | verlost het zelf zich niet van jou..
|\ Je kan je niet van zelluf scheiden
| en het zelluf niet van jou,
| als jij je van het zelluf scheidt
| scheidt het zelluf niet van jou..
|/ / Wie luistert naar zich zelf
|/ en zo zich zelluf hoort,
| krijgt oor voor ieder ander,
| verstáát, in zich; elk zelf en Woord..
Zelf: Elk eik ook aak ik (werk)paard water(stroom) rijkdom..
Ikzei;zet is stom..
Stomme z in zelf laat sterrestof wuiven;
zet ze maar open; de sluizen; de schuiven,
@ ze de info; we plukken de druiven,
onder; de meeuw en; de kraai en de duif en..
hahaha Pieter!
Is de werkelijke doelstelling van deze site niet eigenlijk om op verborgen wijze zieltjes te winnen voor Scientology? Gezien de vele verwijzingen naar deze kwalijke groep en hun site?
Bizar is dat vanuit het stuk over psychopathie verwezen wordt naar het Handboek van Scientology… de oprichter hiervan was er één!
Prima hoor, vrijheid en bladiebla, maar kom er gewoon voor uit i.p.v. zo verborgen te werk te gaan…
Wat is het zelf anders dan informatie? De mens heeft een uniek gereedschap meegekregen. Het denken. Maar wie onderzoekt dat instrument? Kent de wetenschapper zijn gereedschap? Wat zijn de eigenschappen? Misschien is het helpend daar eens bij stil te staan. Wat kan je er wel mee en wat niet?
ten eerste start het denken altijd vanuit een aanname. Nooit vanuit de realiteit. De realiteit omvat alles. Het universum, het onmetelijke. Om hier iets van te kunnen zeggen moet het denken uitgaan van een aanname, een centrum danwel meetpunt. Laten we het even A noemen. Over A kun je nog steeds niets zeggen alleen A=A. Het krijgt pas een waarde in een vergelijking. Bv A = A en A is niet B. Het denken kan alleen maar werken als het de eenheid, het alles verdeelt. Het is dus in zijn kern destructief. Op deze manier maken we afzonderlijke beelden. Informatie. Als het ware de bouwstenen waarmee we vergelijkingen maken, verbanden leggen. Dit is dus niet de realiteit maar een interpretatie van de realiteit. De realiteit valt immers niet te kennen.
ten Tweede volgt het denken de wet van de logica. Als, dan. Hiermee is iets waar of juist totdat er een tegenspraak of contradictie optreedt. Wanneer we de term “zelf” of “ik” hanteren, in hoeverre is dar dan een waarheid? Bestaat het ik buiten het denken? Valt dit wel te weten. Door de duale aard van het denken is het per definitie ook beperkt. Kennis staat immers als informatie tov het ongekende. Dit impliceert dat we kennis kunnen gebruiken om te handelen. Het denken is er om iets te doen. Onderscheid te maken. Eigenschappen aan iets toe te bedelen. We hebben kennis als werktuig. Wat een boom is valt. Niet te weten, we weten alleen wat je er wel en niet mee kunt.
Wanneer we de beperking van ons werktuig denken bewust zijn, gaan we het hopelijk ook anders gebruiken. Je gaat met een zaag bv geen spijker in de muur slaan. De acceptatie van de beperkingen en het inzicht van de destructieve basis maken dat we dit instrument meer gaan zien als een zintuig ipv een realiteit. Een waarheid. We zijn ons denken, onze aannames niet, ook het “ik” is slechts onderdeel van de kennis. En valt niet te kennen. Kennis hebben over wil niet zeggen dat je het kent. Weet WAT het is.
Wat denk je? 🤔
Denk dat je prachtig hebt geformuleerd en ik kan het er alleen maar mee eens zijn.
Dank je Douwe. Ik lees op de site wel dat kennis leidt naar bereiding. Ik kennis zelf ligt geen bevrijding want er is altijd het onkenbare of onbekende. Ik zou eerder van inzicht. Wat dan blijft is bewustzijn, wat dat ook mag zijn. Ik zie in kennis zelf altijd de wortel van de dualiteit. Of is er kennis zonder centrum? Hoe zie jij dat?
Hmm ik weet niet of ik vraag precies begrijp.