Wetten, we weten wat ze zijn en wat ze waard zijn. Het zijn spinnenwebben voor de rijken en machtigen, ijzeren staven voor de armen en machtelozen, visnetten in de handen van de overheid.
Dit artikel is geschreven door Pieter Stuurman
Elke wet, in iedere tijd en in iedere cultuur op aarde, is gebaseerd op twee universele wetten:
Gij zult niet doden
En
Gij zult niet stelen
Deze wetten zijn universeel, en dat zijn ze omdat ze uitgaan van het enige werkelijke dat iedereen kan bezitten: zijn leven. Ze gaan ervan uit dat iedereen eigenaar is van zijn eigen leven.
Tijd
Daarnaast is er een andere belangrijke factor die deze wetten universeel maakt, en dat is de factor tijd.
Wij leven niet alleen, maar wij leven ook nog eens gedurende een beperkte tijd. En beide wetten hebben te maken met die tijd.
Dood gaan we allemaal. Het is dan ook niet zozeer het doden op zich dat verwerpelijk is. Het gaat om het afnemen van tijd van leven. Iemand doden is niets meer dan het afnemen van zijn resterende levenstijd. In die zin is het de ultieme diefstal.
Maar ook partiële diefstal (stelen) is niets meer dan het afnemen van levenstijd. Wanneer je honderd euro per dag verdient, en iemand anders steelt honderd euro van jou, dan steelt die persoon dus een dag van je leven. Een dag waarvan je zelf geen eigenaar meer bent, maar die nu onrechtmatig eigendom is geworden van de dief. De dief heeft je veroordeeld tot een dag dwangarbeid.
Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor een boete. In essentie bestaat een boete als straf niet. Nogmaals het voorbeeld: als je honderd euro per dag verdient, en je krijgt een boete van honderd euro, dan ben je veroordeeld tot een dag dwangarbeid. Je leven is voor een dag eigendom van degene die je de boete opgelegd heeft.
De universele wetten gaan er dus van uit dat je eigen leven je onvervreemdbaar eigendom is, en dat niemand anders dan jijzelf daarover mag beschikken.
In die zin zijn deze wetten eigenlijk de enige wetten die er nodig zijn. We zouden kunnen volstaan met een wetboek van minder dan een half A4tje. Wanneer iedereen zich aan deze wetten zou houden, dan zou er geen enkel onrecht in de wereld bestaan. Het zou simpelweg niet kunnen bestaan. Niemand zou de tijd van leven van een ander kunnen bekorten. Iedereen zou eigenaar zijn van zijn eigen tijd van leven. Niemand zou van de tijd van leven van een ander kunnen profiteren.
Profiteren
En dat laatste, de mogelijkheid om van de tijd van leven van een ander te kunnen profiteren, is de werkelijke reden van de dikte van alle bestaande wetboeken. Alle andere wetten dan de twee universele wetten, hebben tot doel om uitzonderingen te maken op die universele wetten.
Ze hebben tot doel om dat profiteren van andermans leven juist wel mogelijk te maken. En om die mogelijkheid te gunnen aan de groep mensen die de wetboeken gemaakt hebben. Ten koste van alle andere mensen.
Profiteren (winst maken) van andermans leven kan alleen als die ander zijn eigendomsrecht over zijn eigen leven gedeeltelijk moet afstaan. Wanneer wetten dit gedeeltelijk toestaan – als er dus uitzonderingen gemaakt worden op de universele wetten – dan bestaan de universele wetten feitelijk niet meer. Om dan te voorkomen dat alles is toegestaan, moet vervolgens ieder detail worden vastgelegd in wetboeken. En daarom zijn de bestaande wetboeken zo dik.
Wetboeken
Zodra er één enkele uitzondering gemaakt wordt, zoals bijvoorbeeld: de koning mag zich wel levenstijd van anderen toe-eigenen, dan moet vervolgens precies beschreven worden van wie, en hoeveel, en wie of wat is de koning, en wie niet, en wie heeft de autoriteit om voor de koning de heffingen op te halen, en welk geweld mag daar eventueel bij gebruikt worden, en in hoeverre is verzet toegestaan, enzovoort. Al dat soort zaken moet dan worden vastgelegd in wetboeken. Lees er maar eens een, en zie hoe dit alles tot in detail is vastgelegd.
Als we ervan uitgaan dat de universele wetten geldigheid hebben – dat we dus het recht hebben om eigenaar te zijn van ons eigen leven – dan zijn alle wetboeken dus strijdig met de geldige universele wetten, en daarmee ongeldig.
Als wij, omgekeerd, de bestaande wetboeken wel als autoriteit accepteren, dan accepteren we dus ook de ongeldigheid van de universele wetten. En daarmee stemmen we in met de situatie waarbij we geen eigenaar meer zijn van onze eigen tijd van leven, maar dat die tijd van leven eigendom is van degene die de wetboeken geschreven heeft, en zich de macht heeft toegekend om de daarin beschreven regels te handhaven.
Ook als we volgens de wetboeken maar een klein gedeelte van onze tijd van leven zouden moeten afstaan, en we zouden tevreden zijn over die situatie, dan nog zijn we in geen enkel opzicht meer eigenaar van ons eigen leven. Wij kunnen zelf immers niet bepalen wat er in de wetboeken staat, en daarmee zijn we geheel overgeleverd aan de willekeur van de wetgever.
Net zoals een hond (als huisdier) best een prima leven kan hebben, maar altijd eigendom blijft van zijn baas, en altijd is overgeleverd aan hetgeen die baas hem toewerpt, en of hij hem iets toewerpt.
Privileges
De bestaande wetboeken beschrijven daarmee geen enkel recht, maar uitsluitend privileges: de botten die we toegeworpen krijgen. En die privileges worden bepaald door de wetgever, dus daarover hebben we niets te zeggen. Afstand doen van de universele wetten (door acceptatie van de wetboeken) houdt daarmee in: afstand doen van ieder recht.
De mate waarin een wetgever kan afwijken van de universele wetten (wat dus bepalend is voor de dikte van de wetboeken) is afhankelijk van de mate van acceptatie bij degenen die bestolen worden, en van de hoeveelheid geweld die de wetgever kan inzetten om de naleving van zijn wetten af te dwingen.
Hoe zichtbaarder het geweld, hoe kleiner de onbewuste acceptatiebereidheid (oftewel geloof in de legitimiteit van de wetboeken), en hoe groter de angstbereidheid. Angst voor geweld (bestolen of gedood worden), en dus voor het nog verder afwijken van de universele wetten. Angst om nog meer eigendomsrecht over het eigen leven te verliezen. Eigendomsrecht dat we dus al niet meer hebben.
Acceptatie
Dat maakt mensen dus bereid om het eigendomsrecht over hun eigen leven af te staan, in ruil voor de illusie dat recht juist te behouden. Zonder dit zonderlinge mechanisme zou iedere vorm van wetgeving (uitgezonderd de universele wetten) onmogelijk zijn. Je kunt namelijk niet iets beschermen dat al gestolen is: het eigenaarschap van je eigen leven. Je kunt hooguit vertrouwen op de goedhartigheid van de dief, in de hoop dat hij je een paar privileges zal toewerpen.
De wetboeken die onze rechten afnemen, hebben uitsluitend bestaansrecht omdat we ons aan de daarin beschreven wetten houden. Ze bestaan omdat we ze accepteren, en dat zorgt ervoor dat we geen rechten hebben.
Door ons eraan te houden, ruilen we ons leven tegen privileges. Privileges die we nastreven en waarvan we ten onrechte geloven dat het rechten zijn. Door ons eraan te houden, door waarde te hechten aan privileges, geven we ons echte recht weg. En het resultaat is dan ook een wereld vol onrecht. Onrecht dat zonder wetboeken, maar met de universele wetten simpelweg niet zou kunnen bestaan.
Recht
Gij zult niet stelen, en gij zult niet doden betekent ook: gij zult niet bestolen worden en gij zult niet gedood worden. Het is het enige recht dat iedereen door geboorte heeft: het recht op het eigen leven. En dat is geen privilege maar een recht. Deze wet maakt zowel het verlenen als het nastreven van privileges overbodig. Het is de wet die alle andere wetten overbodig maakt.
Aanverwante informatie en artikelen:
-) Weblog Pieter Stuurman
-) Overige artikelen van Pieter Stuurman op Achter de Samenleving
-) De Leugen Regeert, interview met Pieter Stuurman
-) Van slavernij naar vrijheid, stap 1: Liefde & Angst
-) Stap 2: Kennis & Onwetendheid
-) Stap 3: Soevereiniteit & Verwarring
-) Stap 4: Vrijheid & Controle
-) Stap 5: Orde & Chaos
In de economie zijn er 2 manieren om een “fout” op te sporen. De meest gebruikte is een voor een dingen elimineren om dan het storende op te sporen. De tweede manier is dat wat ook wel de eilandmethode genoemd wordt hierbij wordt uitgegaan van een basis waarna een voor een dingen toegevoegd worden waarbij gekeken wordt wat de gevolgen zijn. Waarom ik dit vertel is omdat ik jullie graag deelgenoot wil maken van een verhaal uit een boek van V.Megre over Anastasia. Dit verhaal verteld van een volk wat heel lang geleden vreedzaam samenleefde en waarbij iedereen zijn bijdrage leverde aan de gemeenschap. Op vaste tijden worden feesten gevierd en iedereen komt dan bij elkaar en er wordt gekeken wat nuttig zou zijn voor de gemeenschap. Op een dag krijgen ze bezoek van een vreemdeling en die wordt natuurlijk heel gastvrij ontvangen en uitgenodigd om het feest bij te wonen wat over een paar dagen gevierd wordt. Hij neemt het aanbod aan en gebruikt de tijd tot het feest om er achter te komen hoe hij de zaak kan manipuleren. Het feest wordt gevierd de mensen blijven overnachten en de volgende morgen zijn de paarden weg. De vreemdeling komt naar voren en zegt dat hij de paarden wel wil gaan zoeken. Hij had een vrijgezel uitgezocht om hem daarbij te helpen. Aangezien hij zelf de paarden weggebracht had kwam hij na een tijdje terug met de paarden. Iedereen blij, maar de vreemdeling had zijn verhaal al klaar. De mensen werd verteld dat ze niet veilig waren en dat hij wel voor hun veiligheid wilde zorgen als ze hem daarvoor betaalden. Het begin van de belastingen.
…en de mensen geloofden hem. Ze dachten dat de vreemdeling nu verantwoordelijkheden op zich zou nemen waarvan ze zelf bevrijd zouden worden. Ze begrepen niet dat dit onmogelijk was, en dat het de vreemdeling alleen te doen was om het geld, en niet om het daadwerkelijk overnemen van verantwoordelijkheid. De vreemdeling begreep namelijk wel dat dit onmogelijk is….
(De iure belli ac pacis, II.1.2, is een bespreking van de rechtvaardigingsgronden voor gewelddadige strijd (kort gezegd: verdediging, schadeloosstelling en bestraffing). Het “motto” zou daarom juist zoiets betekenen als dat waar de reikwijdte van het recht ophoudt, eigenrichting gerechtvaardigd is.
God schiep de mens de heer Colt maakte ze GELIJK !
Het is natuurlijk mooi om twee universele wetten te erkennen of te bedenken.
Maar dat betekend wel dat ze daadwerkelijk altijd en overal waar moeten zijn.
In dit geval gaat men er van uit dat iedereen eigenaar is van zijn leven.
Daarnaast wordt ook nog de factor tijd ingebracht.
Leven is dus onderhevig aan eigenaarschap en het begrip leven kent ook een uitdrukkingsvorm welke we tijd noemen.
Dit verondersteld dat we de begrippen leven en tijd voor 100% doorgronden.
Ik heb daar ernstig mijn twijfel over. Als ik naar het absolute gewaarzijn (zijn) toe ga, dan is er geen tijd.
Een deel van mijn leven (een dag) een waarde toe kennen is dus erg discutabel.
Verder zeggen universele wetten die gebaseerd zijn op wetten die “gelden in iedere tijd en in iedere cultuur op aarde” mij geen enkele donder. Al die wetten werden gemaakt door politici. Moet ik lieden als Stalin, Bush, Hitler, Saddam enz serieus nemen?
Universele wetten zijn altijd en overal geldig. En daar reken ik deze twee wetten niet onder.
Nog een uitsmijter: als ik honger heb, dan steel ik een brood bij de bakker. En lap ik de wet Gij zult niet stelen aan mijn laars. Universeel of niet….
Of je vermoord een vis of een konijn of een… als je honger hebt, lijkt mij in dat geval terecht om die ‘wet’ ook even opzij te zetten.
Er is volgens mij maar 1 wet die er bij ieder enigszins bewust wezen standaard ingebakken zit; Wat gij niet wilt dat u geschiedt…
En zelfs die wet geldt niet. Stel nu eens dat het mij niet uitmaakt wat mij geschiedt?
Voor diepere inzichten is het opgeven van de wil noodzakelijk.
Dat maakt die wet ongedaan.
(en dan wordt gelijk gezien dat de vrije wil in tegenspraak is met zichzelf, maar dat terzijde)
Als het jou niet uitmaakt dan gebruik je je leven niet optimaal. Je maakt nu eenmaal dualiteit mee juist om te leren wat wel en niet je voorkeur heeft. Het hele doel van het leven is nu juist contrast zodat je duidelijk krijgt wat meer je voorkeur heeft en minder je voorkeur heeft zodat je een leven kunt scheppen wat meer en meer in lijn is met jezelf. Op die manier leer je meer en meer begrijpen wie en wat jezelf bent.
All That Is is altijd al All That Is, het is niet zo interessant en ook niet per se heel nuttig voor jou als individu om die staat te kopieren. Vanuit all that is is contrast vanuit elk persoonlijke gezichtspunt interessant en dat is precies waarom het poppetjes zoals jezelf met voorkeuren maakt.
Om in termen van Bentinho te spreken, er is een pad van je perspectief naar All That Is. Dat realiseren wordt soms ook wel verlichting genoemd. Er is daarbij ook een pad van All That Is naar jouw persoonlijke gezichtspunt toe. Dat is waarom je leeft. En die beide wegen kunnen in balans zijn, sterker nog je kunt veel beter jezelf zijn als je het spelletje doorziet omdat het een puur vrijwillig spel wordt. Bentinho noemt dit ook wel simultaneaty oid.
Ik zou zeggen blijf niet te veel hangen in de non dualitity materie van dit pad want daar gebeurt verder niet zo veel. Daar is niet waar de expansie en de groei van het totale unversum zit. Die groei en expansie kan het beste plaatsvinden doordat jij zo goed mogelijk je eigen leven naar je eigen voorkeuren probeert te leiden.
@Douwe
Wij staan wezenlijk verschillend in de materie welke we dualiteit noemen.
Dualiteit is er mijn inziens niet alleen om je voorkeuren te leren kennen.
Maar vooral om in te zien dat een voorkeur naar ik-gerichtheid leidt.
Wat realiseren nu juist inhoudt is dat er niemand is om voorkeur te hebben.
De dualiteit is er om doorzien te worden. En die start met het inzicht dat alles uit “twee” bestaat.
Pieter Stuurman schetst hier een in zijn ogen ideale samenleving.
Daarmee ontstaat tegelijkertijd de niet-ideale samenleving.
Nu kan ik natuurlijk niet zien hoe serieus Pieter hier in is.
Misschien is het alleen maar een denk-oefening.
Maar dat impliceert ook al weer dat het tegenovergestelde mogelijk is.
In het universum zit geen groei. In het universum zijn zijn universele wetten zichtbaar.
Daar dan weer wel…. Maar die kan je pas zien als je het principe van polariteit een beetje doorhebt.
Ik zie het meer als volgt. Je ervaart een samenleving en door die kennis en expensie van ervaring opdoen met leer je wat je voorkeuren zijn. Door erachter te komen wat je niet als plezierig ervaart en wat je wel als plezierig ervaart. Door die ervaring zie je zo dat er keuzes zijn en kun je kiezen voor wat naar meer plezier leidt en daarvoor zijn gezichtspunten nodig omdat voorkeur alleen kan bestaan vanuit geindividualiseerde gezichtspunten.
Ik krijg continue het idee dat jij je alleen op het eerste pad richt, de reis terug naar All That Is maar totaal je eigen bestaan van jezelf als individu in die zin tekort doet. Het is niet of of het is en en. En je bent onderdeel van All That Is en je zelf een compleet stukje van de totale puzzel die heb beste in de puzzel past door zo goed mogelijk zichzelf te worden.
Het is iets wat ik veel zie in de non duality wereld. Het proberen te ontkennen van zelf inplaats van te erkennen dat je zowel jezelf bent en onderdeel van All That Is. Vrije wil ontkennen is daar ook een gevolg van. Vanuit All That Is, is vrije wil vrij onzinnig maar vanuit elk geindividualiseert gezichtspunt is vrije wil het hele spel. Jij kunt kiezen je eigen nieuwsgierigheid, interesse en passie te volgen of niet. Jij kunt kiezen om je innerlijke sturingssysteem te volgen of niet, jij kunt kiezen om je te harmoniseren met Natural Law of niet. Dat zijn allemaal vrije wil keuzes en afhankelijk van welke keuzes je maakt schep je een andere ervaring van dit puzzelstukje hier.
Polariteit is de manier hoe het universum continue uitbreid, door continue contrast te scheppen ontstaat er continue desrie naar nieuwe zaken. zonder contrast zou er geen enkele voorkeur of afkeur van het ene of het andere zijn en zou alles compleet stil staan.
Abraham Hicks legt deze materie heel helder uit in mijn ogen.
Abraham Hicks – Desire – Contrast – Your desire causes the Universe to expand
https://www.youtube.com/watch?v=UZhBrtDt3WI
Dat is ook de reden waarom simpelweg je nieuwsgierigheid, interesse en passie volgen werkt. Het is de weg van de minste weerstand en het meeste plezier om deze groei die altijd plaatsvind vorm te geven.
Niet dat er iets mis mee is dit pad proberen te ontkennen, als je passie daar ligt is het ook prima maar in mijn ogen mis je dan in ieder geval de helft van het hele gebeuren. All that is heeft jou niet nodig om te realiseren dat je all that is bent. All that is heeft je wel nodig om je eigen leven zo goed mogelijk te leven omdat daar de expansie voor all that is zit.
@ Het vijfde element,
Dat het tegenovergestelde mogelijk is, bewijst de huidige realiteit. De realiteit waarin wetboeken privileges en voorwaarden beschrijven, in plaats van rechten.
Omdat de meeste mensen geloven dat dit een noodzakelijke (en daarom de enig mogelijke) realiteit is, wil ik een andere/alternatieve mogelijkheid laten zien.
De niet-ideale samenleving ontstaat dus niet door het schetsen van een ideale samenleving (ik zou het liever een betere samenleving noemen). Die niet-ideale samenleving is er op dit moment al.
Ik wil juist laten zien dat het tegenovergestelde ook mogelijk is.
@Het vijfde element
Daarom zei ik ook: “..bij ieder enigszins bewust wezen..” bij wie dat wel iets uit maakt. 🙂
In de natuur is het eten of gegeten worden. Dieren gaan een conflict liever uit de weg en begrijpen het recht van de sterkste…
Een wet die gedikteerd moet worden, moet worden opgeschreven, dwingend, is dus nooit natuurlijk maar kunstmatig.
Het spel van dualiteit kan volgens mij heel goed gespeeld worden zonder kunstmatige wetten, maar veel mensen genieten ook juist nog van dit spel-onderdeel van wetten bedenken en gezag uitoefenen over anderen.
Daarvoor heeft de mens in dualiteit oorlogen ‘uit gevonden’ op aarde om je onder de meest heftige situaties een weg te vinden.
Douwe, wat betreft die menselijke expansie en groei is het denk ik de kunst om voldoende bewust te worden, op eigen kompas te leren varen en vertrouwen.
@Aladin en Douwe
De crux in dat waar we het hier over hebben is dat er wel een individuele wil is, maar dat die niet vrij is.
Ik kan de Pieter Stuurman geschetste samenleving willen, maar daarom komt deze er nog niet.
Er zijn kunstmatige wetten en ik kan willen dat deze er niet zijn of willen dat ik er niet naar luister/handel.
Op dat moment zet ik de wet van oorzaak en gevolg in werking.
Het is niet of/of en ook niet en/en. Er is een doorzien mogelijk van alles wat er in het universum gebeurd.
Of je ziet het niet en gaat verder als een ikje. Dat is dan ook wat vrijwel iedereen doet. Dat impliceert tegelijkertijd dat er een doener is. De doener volgt zijn passie en bevestigd zo bij zichzelf dat er een doener is.
Ik ben niet degene die zegt dat dat verkeerd is. De doener maakt het mogelijk om een individueel bestaan te leiden. Je kan je dan ook helemaal bekwamen in het doenerschap. Dat kan resulteren in een mens die allerlei ‘goeds’ teweeg brengt. Of in een mens die allerlei ‘kwaad’ aanricht. (Hitler of zo, om maar wat te noemen)
Alles doorzien is zien dat in goed en kwaad het principe van polariteit zichtbaar is. Het goede komt uit dezelfde bron voort als het kwade: namelijk uit doenerschap. De meeste mensen zijn in het doenerschap best wel redelijk en streven het goede na. En er is ook een percentage dat het kwade nastreeft. Hun namen lezen we in de media. Als Holleeder of Rijkman Groenink om maar eens een paar boeven te noemen.
Maar wat ook de ‘goed’ doeners niet beseffen is dat ze onderhevig zijn aan wetmatigheden.
Het universum trekt zijn eigen plan zonder instemming van de doener(s) te vragen.
De doener denkt over een vrije wil te beschikken, maar in werkelijkheid is hij ondergeschikt aan de heersende principes.
En dan kom ik aan mijn punt: zouden werkelijk alle 7 miljard mensen stoppen met het doenerschap.
Dan zouden de principes van polariteit en oorzaak en gevolg buiten werking gesteld worden.
In dat hypothetische geval zouden alle mensen uit zichzelf doen wat noodzakelijk is om de boel draaiende te houden. Gevangenissen, regeringen, geld, banken, belasting, ambtenaren worden zo goed als overbodig. Al deze zaken zijn nodig om al die doeners een beetje in de pas te laten lopen.
Uit de aard der zaak (doen) kan dat niet anders.
Al het weten om een maatschappij draaiende te houden is eigenlijk al aanwezig in alle mensen.
In die hypothetische maatschappij houden we veel vrije tijd over. Omdat we nu veel tijd besteden aan zaken als verzekeringen, belastingen, boeven vangen en ambtenarij. (en waarschijnlijk nog veel meer onzinnige zaken) Die tijd kunnen we invullen zonder plan. Omdat er geen doener(s) meer zijn/is, gaat men doen zonder te doen.
En dat kan van alles zijn, je wilt toch wat doen zonder te doen. Ouderen bezoeken, kleinschalig tuinieren, zieken helpen of gewoon iemand helpen omdat hij onhandig is met behangen. Mensen in de huidige maatschappij echter menen dat er een plan nodig is. Dat er wetten nodig zijn. En dat er dus ook leiding/regering moet zijn. En JUIST omdat zij dat denken is het nog waar ook! Een self-fulfilling prophecy…..
Wat kanttekeningen. Misschien is het puur semantiek maar je kunt wel degelijk kiezen of je morgenvroeg chocopasta of een plakje kaas op je brood doet. Dus er is wel degelijk keuzevrijheid op het niveau van het individu.
Verder wordt in mijn ogen goed en kwaad niet veroorzaakt door doeners en niet doeners maar simpelweg door mensen die een oordeel hebben over zaken. Vaak worden zaken die niet bevorderlijk zijn voor het voortbestaan van het gezichtspunt als kwaad/kwalijk gezien en zaken die het voortbestaan bevorderen als goed. Zie eventueel ook dit artikel: Het begin en einde van goed en kwaad: http://achterdesamenleving.nl/het-begin-en-einde-van-goed-en-kwaad/#.V0ySbfmLShc
Daarbij volg ik je laatste stuk ook niet zo goed. Ik kan nu uit heel veel zaken kiezen om te doen. Ik probeer zo goed mogelijk dat te kiezen waarvan ik geloof dat het mij voordeel op zal leveren en tegenwoordig probeer ik vooral dat te doen waar mijn nieuwsgierigheid, interesse en passie ligt. Maar dat keuzeproces wordt juist veel bewuster waarbij ik veel meer mijn onderscheidingsvermogen gebruik.
All That Is kent geen oordelen, geen goed en kwaad en ook geen voorkeur en afkeur voor iets. Juist daarom schept het individuele gezichtspunten die dat allemaal wel hebben omdat het zo via die gezichtspunten over zichzelf kan leren.
Dualiteit, contrast en verlangen kunnen ervaren zijn in die zin juist geweldig gereedschappen die je in mijn ogen maar beter zo goed mogelijk kunt leren gebruiken. De Non Dualistische kerk zit vol ongelukkige mensen volgens Bentinho. Niet dat ze ongelijk hebben maar het is in mijn ogen maar het halve verhaal. 😀
Met bewust-Zijn leven is een vloek of een zegen, in ieder geval een feit is dat geen mens, geen persoon kan ontsnappen aan zijn ‘Ik’. Wie dat gelukt is zal zich niet melden op dit forum. 😀
Het leven is te kort als je veel spannende dingen wilt doen en veel te lang als je je verveelt.
Het 11e gebod voor wie dat wil horen: Gij zult genieten!
En dan is er ook nog:
Geen genot zonder een klein beetje pijn; geen verdriet zonder een klein beetje vreugde.
Altijd twee zijden van dezelfde medaille. Je moet toch schijnbaar vaak kleur bekennen; over het randje blijven fietsen gaat nooit (lang).
Dualiteit in optima forma.
Toch is het niet helemaal waar wat er staat. De reden dat er een veelvoud aan wetten nodig is, is toch zeker om gradaties van overtreding van de wetten in acht te nemen. Er is niet simpelweg een wet tegen het doodmaken van iemand, omdat het zo niet werkt. Dood je iemand bewust? Dood je een jong iemand? Dood je in zelfverdediging? Dood je diegene omdat zij er om smeekte? Gaat er iemand dood door een constructiefout, wie is er dan aansprakelijk? Dat vraagt allemaal om individuele benadering en heeft niets te maken met het opdringen van vrijheidsontnemende privileges.
De wet is eenvoudig: Gij zult NIET doden. Zonder uitzonderingen dus.
Anders gezegd: gij zult het leven van anderen respecteren. Of die ander nou jong is of oud, maakt niet uit.
Gij zult niet doden, betekent ook: Gij zult niet gedood worden. Doden uit zelfverdediging is dan onmogelijk.
Volgens mij zijn de universele wetten voor de mens als volgt:
1) Gij zult God (cq Universum of welke naam je er aan wilt geven) liefhebben boven alles en
2) Gij zult uw naaste liefhebben als uw zelf.
En eigenlijk is 2 overbodig als je je aan de eerste wet houdt. De tweede wet volgt automatisch uit de eerste wet.
Om de eerste wet uit te kunnen voeren moet je wel weten wie of wat God is. En dat is het probleem. (Bijna) niemand kent God volledig. Daarom is de tweede wet gegeven. Dat zouden we allemaal kunnen/moeten begrijpen.ls je iemand liefhebt als jezelf besteel je niet en dood je een ander niet.
Een brood niet geven terwijl een ander honger lijdt is een grove schending van het 2e gebod.
.” ls je iemand liefhebt als jezelf besteel je niet en dood je een ander niet.”
Dus heb jezelf lief, en dan de rest.
Gezien ‘god’ de mens naar zijn eigen evenbeeld schiep, impliceerd dat dus dat de mens zelf god is.
Logisch lijkt mij, want het zijn wij zelf die ons leven vorm geven, creëren, scheppen.
Bijna niemand kent ‘god’ volledig omdat hij/zichzelf vaak niet kent.
Men zoekt dat in de buitenwereld wat reeds sinds de conceptie in ons zelf aanwezig is.
Met die wetenschap, kan al dat geloof op de schroothoop.
Mis-leiding gedurende de laatste 2000 jaar heeft de samenleving opgeleverd waar wij thans in verkeren.
Stay Human.
////Dus heb jezelf lief, en dan de rest.////
Nee dus. Ik schreef “Heb je naaste lief als jezelf”.
Daar zit dus geen gradatie in, wel een volgorde.
Iemand moet eerst van zichzelf houden om ook ten diepste van zijn naaste te kunnen houden.
////Gezien ‘god’ de mens naar zijn eigen evenbeeld schiep, impliceerd dat dus dat de mens zelf god is.////
Hij is niet God zelf, dat is typisch een New Age gedachte.
Hij is deel van God en kan één worden met God, maar nooit geheel God zijn. Een druppel water kan ook nooit vereenzelvigd worden met de oceaan. De druppel kan wel opgaan in de oceaan. In een druppel zou je de oceaan kunnen zien. De druppel weerspiegeld de oceaan.
///Bijna niemand kent ‘god’ volledig omdat hij/zichzelf vaak niet kent.///
Ik zou het willen omdraaien: Niemand kent zichzelf volledig omdat hij God niet volledig kent.
Waar God niet volledig gekent wordt, wordt het opgevuld met geloof. En dat kan alles zijn.
Alles wat geleerd wordt door anderen is per definitie geloof. Alles wat je zelf herkent als in overeenstemming met de universele wetten is waar. Dus laat niemand zich door niemand wat aanpraten.
Luister naar anderen en herken wat waar is. Dit is heel moeilijk door onze jaren lange indoctrinatie met leugens verpakt als waarheid, waar we alleen verstandelijk kunnen beredeneren zoals dat voor gedaan hebben. En die misleiding bestaat als sinds het eten van de “appel van goed en kwaad” in het paradijs. Paradijs was dan de situatie dat we naar ons gevoel (niet te verwarren met emotie) luisterden. Dat is het zelfde als naar God luisteren. Eten van de appel van de boom van goed en kwaad is het luisteren naar je verstand. Het verstand is enkel bedoelt om het gevoel te kunnen vertalen naar de situatie in de aardse wereld.
Ja.. Jos ; Mis-leiding gedurende de laatste 2000 jaar heeft de samenleving opgeleverd waar wij thans in verkeren . d.m.v de dagelijkse Radio , TV berichten , Leugens in de kranten enz..
Stay Human met een missie in Vrede en Liefde voor al wat leeft ;
https://www.youtube.com/watch?v=e8TLG3glQKo
Mooi deze Stichting in Liefde en Vreugde
http://www.stichtinglv.nl/
Wetten??… zijn als een soort netten… die ons het vallen in het ” duister” doen beletten.