Ego, het strategische zelf

Dit artikel is geschreven door Pieter Stuurman.

Ego: het strategische zelf
Je hebt mensen die, ondanks hun successen of tegenslagen, altijd zichzelf blijven. Je hebt ook mensen die zichzelf niet zijn. Je hebt mensen die zichzelf voor de gek houden. Je hebt mensen die zichzelf kwijtgeraakt zijn, en mensen die zichzelf gevonden hebben. Of hervonden hebben. Maar wie vindt dan wat?

Als je jezelf niet bent, wat ben je dan? Als je zelf de keuze maakt om anders te zijn dan je bent, dan maak je toch zelf die keuze. Dan is de manier waarop je jezelf presenteert toch een gevolg van de keuze die je zelf maakt, en dus ben je dan toch weer jezelf. Of niet?

Toch hebben mensen een feilloos gevoel voor authenticiteit als het gaat om het zelf. Vooral bij anderen. Dat impliceert dat er een zelf bestaat dat authentiek is, en waarvan naar keuze kan worden afgeweken, maar dat zo’n keuze een minder authentiek zelf oplevert. Ook al is die keuze zelf gemaakt. Het gaat ervan uit dat er in de kern van iedereen een onveranderbare essentie ligt. Een zelf zoals het is, en blijft. Ook al kies je uit vrije wil voor iets anders.

Als het essentiële zelf onveranderbaar is, dan kan de vrije wil er ook geen invloed op hebben. Dan moet die vrije wil dus invloed hebben op iets anders dan het essentiële zelf. Dan moet er dus ook een veranderbaar, of programmeerbaar deel van het zelf bestaan. Een deel dat keuzes kan maken, dat strategieën kan ontwikkelen en volgen. Het programmeerbare zelf.

Als het essentiële zelf onveranderbaar is, dan kan het zich niet aanpassen. Het is dan immers zoals het is. En zonder aanpassingsvermogen wordt het leven onhanteerbaar. Situaties doen zich in alle mogelijke vormen voor, kunnen bedreigend zijn, en moeten worden gehanteerd. Daarom is het noodzakelijk dat we ons kunnen beschermen tegen alle dingen die we meemaken en op ons afkomen. En dat wapenen doen we door strategieën te ontwikkelen. Iedereen doet dat op zijn manier; de manier die het beste bij hem of haar lijkt te passen. Het wapenen gebeurt uit noodzaak, het bepalen van de strategische richting uit vrije wil.

Die vrije wil heeft daarmee alleen invloed op het programmeerbare zelf. Strategieën worden gevormd door een combinatie van vrije wil en omstandigheden. De omstandigheden geven aan voor welke gevaren het zelf beschermd moet worden en op basis daarvan wordt een zo goed mogelijk passende strategie ontwikkeld. Het is daarvoor dus noodzakelijk dat we ons van de gevaren bewust zijn. Het bewust zijn van gevaren noemen we angst.

Hoe goed ken jij je essentiële onveranderlijke zelf en je veranderlijke strategische zelf?

Strategieën worden dus gevormd op basis van angst, in combinatie met een mix van vrije wil en van talenten (je kiest voor je sterkste kanten als je jezelf wil wapenen tegen gevaren).

Het programmeerbare, strategische zelf is een noodzakelijk hulpmiddel om te overleven in een materiële wereld. Het essentiële zelf is immers onveranderbaar, en kan dus ook geen keuzes maken om zich te verdedigen.

Strategieën werken alleen als je jezelf eraan houdt. Werkende strategieën die hun nut bewezen lijken te hebben, zijn daarom zeer hardnekkig. Ze vormen een beveiligingsschild rondom het zelf en beschermen dat zelf tegen alles waarvoor het bang is. Het loslaten van zo’n schild zal dus direct meer angst opleveren en zal daarom vermeden worden.

Dat geeft het strategische zelf (ook wel ego genoemd) macht over het essentiële zelf. Hoe succesvoller de gekozen strategieën lijken te zijn, hoe meer ruimte het strategische zelf krijgt om nieuwe strategieën te ontwikkelen of bestaande strategieën te versterken. En die strategieën leveren controle op. Het geeft een persoon controle over zijn leven. En daarmee over zijn essentiële zelf.

Maar omdat het essentiële zelf onveranderbaar is, kan het ego dat essentiële zelf alleen controleren door het te onderdrukken of te verduisteren.

Mensen die zichzelf niet zijn, doen dat vanuit angst. Wat we dan te zien krijgen is het strategische zelf, in plaats van het essentiële zelf. Andere mensen voelen dat vaak goed aan, en zeggen: hij is zichzelf niet. Voor de persoon in kwestie is het meestal niet zo duidelijk. Hoe succesvoller een strategie lijkt te zijn, hoe sterker mensen zich ermee gaan vereenzelvigen. En dan kan het gebeuren dat die mensen gaan denken dat ze hun strategische zelf (hun ego) zijn.

In dat geval is het essentiële zelf volledig verduisterd, en heeft het strategische zelf de macht volledig overgenomen.

Angst is een ideaal middel om andere mensen individueel en/of met hele kudde’s tegelijk te manipuleren.

Omdat het programmeerbare, strategische zelf niet alleen uit vrije autonome keuzes bestaat, maar ook gevoed wordt door (angst voor) omstandigheden, is het ook van buitenaf programmeerbaar. Als een ander het voor elkaar krijgt om angst te genereren, dan zal het strategische zelf daarop reageren. Het is om die reden dat angst voortdurend gebruikt wordt om anderen te beïnvloeden. Het is de enige manier om anderen te programmeren.

Alle pogingen om anderen te programmeren zijn gericht op het strategische zelf, en bestaan uit het enige voedsel voor dat ego: angst. Zonder angst is er geen enkele aanleiding voor het vormen of aanpassen van strategieën. Mensen die anderen proberen te beïnvloeden, doen dat altijd door die anderen te voeden met angst. Er is simpelweg geen andere manier.

Opvoeden is een vorm van programmeren. Vandaar dat opvoeden hoofdzakelijk bestaat uit het gecontroleerd voeden van angst. Het is gebaseerd op de gedachte: input is output. Stop je de juiste angsten in een kind, dan kun je een bepaalde reactie verwachten. Alle boodschappen zijn gericht op het strategische zelf: je moet goede cijfers halen want anders krijg je geen diploma, je moet een diploma halen want anders kun je niet studeren, je moet studeren want anders krijg je geen goede baan, je moet en goede baan hebben want anders krijg je maar weinig geld of aanzien etc.

Ook alle reclame- en propagandaboodschappen waarmee we voortdurend geconfronteerd worden, zijn gericht op het ego. Het programmeerbare, strategische zelf/ego wordt vanaf onze eerste dag gevoed, en zelfs vetgemest. En hoe vetter dat strategische zelf wordt, hoe meer het essentiële zelf weggedrukt of verduisterd wordt (en hoe gemakkelijker een persoon programmeerbaar wordt). Het strategische zelf, dat in eerste instantie bedoeld was ter bescherming van het essentiële zelf, heeft dat essentiële zelf buitenspel gezet. Het is van een handig hulpmiddel, een dienaar, verworden tot een dictator. Maar het essentiële zelf is er nog wel. Het is onveranderbaar en dus ook onuitwisbaar.

Een strategie van je veranderlijke zelf oftewel je ego, wat botst of in strijd is met je essentiële onveranderlijke zelf vormt de basis van psychische problemen. Wees dus altijd zo eerlijk mogelijk naar jezelf toe over wat je essentiële zelf is. 🙂

En bij veel mensen komt er dan ook een moment waarop er een conflict ontstaat tussen die twee ‘zelven’. En zo’n conflict noemen we een psychisch probleem. Het is het probleem dat zich voordoet bij degene wiens strategie het is om altijd grappig en vrolijk te zijn maar zich steeds depressiever voelt, het is het probleem van degene die zich altijd sterk en stoer voordoet maar steeds onzekerder wordt, het is het probleem van degene die zich altijd begripvol en verzorgend opstelt maar steeds meer last krijgt van sadistische of gewelddadige gedachten. Enzovoort. Ieder psychisch probleem is het gevolg van een conflict tussen het strategische zelf en het essentiële zelf. En de oorzaak ligt altijd in het strategische zelf dat een richting gekozen heeft die onverenigbaar is met het essentiële zelf. Het essentiële zelf is immers onveranderbaar en dus kan het ook niet goed of slecht zijn. Het is zoals het is.

Omdat het essentiële zelf geen strategieën kent, wordt het oplossen van problemen altijd overgelaten aan het strategische zelf. Maar het strategische zelf is nou juist de veroorzaker van het probleem. Daarom kunnen mensen soms te maken krijgen met zeer hardnekkige psychische problemen. Je kunt het oplossen van een probleem niet overlaten aan de veroorzaker ervan. En verder heb je geen middelen om het aan te pakken.

Dan heb je dus een ander nodig. Een therapeut of zo, of een goede vriend om met te praten. Maar ook therapeuten en goede vrienden zijn gewend om problemen aan te pakken door er controle over te krijgen. Terwijl een overmaat aan controle nou juist de veroorzaker was van het probleem: overmatige controle van het strategische zelf/ego over het essentiële zelf, waardoor het essentiële zelf geen adem meer krijgt.

Lao Tzu begreep het al. Je moet je strategische zelf / je ego loslaten om zo weer dichter bij je essentiële onveranderlijke zelf te kunnen komen.

De enige echte oplossing is dan: het verminderen van de macht van het strategische zelf/ego, waardoor het essentiële zelf weer ruimte krijgt. Maar dat is eng. En het ego zal dus onmiddellijk proberen in te grijpen. De enige echte oplossing is dan het ego minder macht te geven door het los(ser) te laten.

In onze cultuur en in deze tijd heeft het strategische zelf/ego een buitenproportioneel grote rol toebedeeld gekregen. En omdat het ego van buitenaf beïnvloedbaar/programmeerbaar is, worden we voortdurend bestookt met allerlei angsten die tot doel hebben ons een bepaalde richting in te sturen.

Daarmee speelt het ego niet alleen een buitenproportioneel grote rol op individueel niveau, maar ook op collectief niveau. Het collectief (de mensheid) is niets meer dan een verzameling individuen, en is daarmee een afspiegeling van die individuen. Je ziet dan ook dat de samenleving op een vergelijkbare manier ingericht is en bestuurd wordt als het gemiddelde individu.

Ook collectieve angsten worden gepareerd met strategieën. Strategieën die controle moeten opleveren over alle bedreigingen. En je ziet dan ook dat er een collectief ego bestaat dat op vergelijkbare wijze als bij het individuele ego, steeds meer macht naar zich toetrekt. Dat collectieve ego kennen we als regeringen en bestuur.

Vul zelf nog maar wat angsten aan die je via de media, de politiek en reclame naar je hoofd geslingerd krijgt op een gemiddelde dag. Angst om niet mooi genoeg te zijn, niet genoeg spullen te hebben, niet genoeg vrienden te hebben… etc. etc. Angst als sturingsmechanisme wordt volop gebruikt.

Net als het individuele ego, is het collectieve ego (bestuur, regering) aangesteld om ons te beschermen tegen bedreigingen. Als een dienaar om ons te verdedigen. Maar net zoals bij het individuele ego, heeft het collectieve ego zich omgevormd van dienaar tot dictator. En ook hier ontstaat een probleem. Door de toenemende macht van dat collectieve ego, kunnen we steeds minder zijn wat we in essentie zijn. We worden voortdurend tot van alles gedwongen, of verhinderd om onszelf te zijn. We zijn onvrij.

En net zoals bij individueel ego, is het enige wapen waarover het collectieve ego beschikt ter bestrijding van een probleem: meer controle. En zo wordt het probleem van onvrijheid, dat veroorzaakt is door het collectieve ego (regering) door datzelfde ego alleen maar versterkt in plaats van opgelost: we worden steeds meer onvrij.

En daarmee hebben we niet meer de vrijheid om te zijn wat we in essentie zijn. En die essentie is onveranderbaar, dus daarin hebben we geen keuze. En daarmee is vrijheid dus iets dat pas bestaat als je niet gedwongen wordt om te kiezen.

Had Plato hier een goed punt? Of zijn wetten en angst juist onontbeerlijk om een maatschappij te vormen?

De enige mogelijkheid om het essentiële zelf weer de ruimte te geven, is het loslaten van het ego, zowel op individueel als op collectief niveau. We hoeven het ego (zowel het individuele als het collectieve) niet weg te gooien of buitenspel te zetten, sterker nog: we hebben het nodig om te overleven. We kunnen het ook niet bestrijden; het ego is immers een meester in strategie en daarvan verliezen we het altijd. We kunnen het alleen minder serieus nemen. Er minder waarde aan hechten. Losser laten. Het weer de rol geven van dienaar, in plaats van dictator.

Keuzes komen voort uit strategieën, en de vrije wil bepaalt welke strategische keuzes er gemaakt worden. Ook op collectief niveau werkt het zo: (vrije) verkiezingen bepalen welke strategieën collectief gevolgd worden. Maar door te kiezen (voor welke strategie dan ook) geven we macht aan het collectieve ego (regering). De vrije wil is daarmee een gereedschap van het ego, en het ego beperkt de vrijheid om ons essentiële zelf te zijn.

Echte vrijheid staat daarmee haaks op vrije wil. Echte vrijheid laat ons zijn wat we zijn, en daarover hebben we niks te kiezen. Dat zijn we gewoon.

Aanverwante informatie en artikelen:
-) pieterstuurman.blogspot.nl
-) Ego vs. Zelf
-) Eigen en sociale identiteit
-) In het licht van voortbestaan
-) Diversiteit, de bouwsteen van het leven
-) Het begin en einde van goed en kwaad
-) De dood, een verkenning
-) Eindeloos Bewustzijn

25 gedachten over “Ego, het strategische zelf

  1. Maranke Spoor

    Interessant stuk! In de uitspraak van Plato herken ik (o.a. jurist) veel!

    Het is mijn ervaring dat er in de praktijk heel veel ‘mis’ gaat bijvoorbeeld omdat juridische leken (waaronder o.a. politieagenten en andere ambtenaren) wetten aan de ene kant heel veel te serieus nemen! terwijl ze tegelijkertijd het verschil tussen wet en recht niet zien… het spanningsveld tussen regels en rechtvaardigheid, oftewel het werkgebied van de jurist… (ja dat is wat anders dat een computer met een binaire opvatting van regels)…

    Daarnaast zie ik belachelijk veel wetten, veel te veel, oftewel: “The bureacratie breeds more bureaucracy to meet the needs of the expanding bureaucracy” (Een uitspraak veelal toegeschreven aan Oscar Wilde, en als het dat niet is dan is het een Chinees gezegde ; )

    Heb dus de indruk dat er heel veel regels om de verkeerde redenen in het leven zijn geroepen…

  2. Maranke Spoor

    Dit spreekt mij toch meer aan dan de leerstukken die uitmonden in een “hate the state narrative”…

    Uiteraard begrijp ik dat er juist nu er zoveel uit de hand loopt op het gebied van bijvoorbeeld overregulering… (een staat met een te groot ego vind ik een mooi beeld van zoiets) er een tegenreactie is, kan functie hebben in het herstellen van evenwicht…

    Maar uiteindelijk vind ik het het zwakke punt van veel van de radicalere anarchistische theorie dat het helemaal niet hebben van een overheid, een ruilmiddel e.d… niet zo realistisch is of lijkt…

    Daarnaast vind ik dit een prettig verhaal om te lezen… komt heel anders op me over dan het bozige beetje lelijke mannetje dat ik elders (ik meen op deze site) tegenkwam. Mark Passio?

    Ja ik weet het “Never judge a book by it’s cover!” Maar ja ik blijf een mens he… en 1 van mijn kenmerken is kennelijk dat ik kijken naar iets wat overkomt als bozig beetje lelijk mannetje niet zo lang volhoud ; ).

    1. Pieter Stuurman Bericht auteur

      Dank je Maranke!

      Eén dingetje: verandering (bijvoorbeeld naar anarchie; een niet hiërarchische samenleving) is per definitie niet realistisch. Realistisch betekent: passend bij de bestaande realiteit. Verandering heeft juist de bedoeling een andere realiteit te scheppen.

    2. Douwe

      Zoals Mark Passio in het begin van zijn lezing ook aangeeft is het idd verstandig om de inhoud die hij te delen heeft te bekijken en je niet af te laten leiden door hem of zijn stijl van presenteren. Maar goed dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Ik vind persoonlijk dat Mark Passio zijn verhaal wel echt de moeite van het bekijken waard is.

      Hij legt een boel zaken uit over hoe wij denken, hoe de realiteit werkt en onze interactie daarmee maar ook hoe wij door ons te hamoniseren met wat hij Natural Law noemt een andere wereld kunnen scheppen die meer in overeenstemming is met wat wij zeggen te willen. Zaken als geen slavernij en onderdrukking etc. Anarchie, of zelfeigenaarschap of soevereiniteit is de derde positieve expressie van The Natural Law. Een artikel specifiek over die stap is de volgende:

      Een einde aan de slavernij, stap 3 van 5: Soevereintiteit & Verwarring
      http://achterdesamenleving.nl/een-einde-aan-de-slavernij-deel-soevereintiteit-verwarring/#.VBnhDfmSyac

  3. Maranke Spoor

    Hoi Pieter,

    Bedankt voor je reactie. Dat is een interessante uitleg van het woord realistisch.

    Hoogste tijd voor verandering / paradigmashift. In deze betekenis is dat dan wellicht niet realistisch terwijl het zeker niet onmogelijk lijkt, al was het alleen maar vanwege bestaande historische voorbeelden. Uitdagend maar nuttig mogelijk en noodzakelijk. Woorden heb zo haar beperkingen al was het maar omdat van 1 woord zomaar tientallen definities kunnen bestaan….

    Van Anarchisme ben ik ook allerlei vormen / betekenissen tegengekomen… in theorie en deels in de praktijk, bijvoorbeeld in anarchistisch gemeenschappen die niet allemaal geschreven regels kenden, maar dan wel ongeschreven en dat leek dan nog wel eens meer communicatieuitdagingen te veroorzaken.

    Anarchistische theorien die ik tegenkwam lopen ook uiteen van Anarchistische theorien/personen die streven naar helemaal geen overheid, helemaal geen ruilmiddelen en helemaal geen wetten/regels. Tot aan een veel kleinere, minder centrale overheid, distributie van macht via complementaire geldsoorten om “heersen” via machtsconcentraties tegen te gaan en veel minder wetten/regels, rekening houdend met de beperkingen van dit fenomeen. Allen noemen zich anarchisten, of onder omstandigheden juist niet, wikileaks bijv.

    Groet,

    Maranke

  4. Kristof

    Wat de definitie van anarchie vertelt is meer dan de som der delen, het baseert zich op vrijwillige organisatie, waarbij de noodzakelijkheid van leidende figuren van een regering overbodig wordt gesteld !

    Daar zit het addertje onder het gras wat de typische thema beangstigd !

    Laten we de kant van de samenleving als geheel zien dan erken je dat ieder individu deel uitmaakt van dat geheel. Ieder individu heeft recht op bestaan maar op basis van wat ?

    Het gros van de problemen die zijn veroorzaakt door organiserende misvattingen en hoe de afspraken onderling gemaakt worden en op welke manier die aan de laars worden gelapt !

    Mja, mijn ervaring is dat je als jurist dan geen duidelijkheid kent omdat ego zich bediend van de spreektaal die anders wordt begrepen dan waarvoor het gedefinieerd is…

    De wet zegt je hebt recht op ‘iets’, maar als je de wet als menselijke wil beschouwt heb je dan ook die vage shit wat je voor onmogelijk houdt !

    Groet

  5. Maranke Spoor

    Kristof, dat is jou definitie, en wellicht ook de definitie van een aantal anderen…. het klinkt een beetje als een Erik-of-het-klein-insectenboek achtig wij hebben de kop verhaal waarin de ruimte voor andere opvattingen (geloven) niet heel erg groot lijkt.

    Een van de anarchistische gemeenschappen die ik bezocht, had een bordje voor een van de ramen hangen met heel groot daarop de tekst: “No Nonsense!” ja met 2 hoofdletters. Tijdens een gresprek met de oprichter geef ik aan ook geen voorstander van Nonsense te zijn, en vraag ik vriendelijke naar zijn definitie. Nou zijn definitie van Nonsense was vooral het geloof van diverse vrienden van mij “Het christendom!” En de grap is nu dat die christelijke vrienden van me ook niet voor Nonsense zijn… sterker nog hun definitie van Nonsense (afgoden aanbidden e.d.) is precies wat die oprichter van die anarchistische gemeenschappen in hun christelijke ogen doet.

    1. Douwe

      Voor mij betekend Anarchie vooral zonder heersende klasse. An = Zonder Archon = heerser. Anarchie betekend dus letterlijk zonder heerser, zonder heersende klasse. Ik ben al een tijdje lid van de facebookgroep: Libertarians / Voluntaryists / Anarchists (rond de 9000 leden) en daar is dit ook vaak voorbij gekomen. Ik ben toen tot dit standaard antwoord gekomen.

      —–
      It is important to distinguish between a ruling class and voluntary organisation (including leaders) in general.

      A ruling class can only maintain its position by continuously initiating violence against the classes they rule. Their very survival depends on continuously breaking the Non Aggression Principle.

      Have a look at this video that clearly shows what a ruling class is, and that by definition it needs to add violence to a society otherwise it would simply cease to be a ruling class: https://www.youtube.com/watch?v=BNIgztvyU2U

      That is the only thing Anarchism (An – without, Archon – ruler; without an external ruler/ruling class) is against because they understand this and want to have a more peaceful society.

      If you want a more peaceful society it is only logical to remove the entity that, for its very survival, must continuously initiate aggression against the rest of society.

      Statists don’t understand what a ruling class actually is and that is why they tolerate, support and even defend the ruling class. They are defending their own slave masters, they are supporting their own slavery.

      The scientific term for that is: Stockholm Syndrome
      http://en.wikipedia.org/wiki/Stockholm_syndrome

      —-

      Het is kortom vooral heel belangrijk dat mensen begrijpen wat een heersende klasse is en hoe mensen vanuit twee hoeken dit misverstand kunnen geloven. Daarover gaat dit artikel waaruit het geloof zowel vanuit de overheerste klasse als vanuit de heersende klasse wordt belicht. De twee filmpjes die erin staan zijn verhelderen deze materie zeer goed in mijn opinie.

      Het geloof in een heersende klasse kan alleen maar geweld toevoegen aan een maatschappij:
      http://achterdesamenleving.nl/het-geloof-in-overheid-voegt-continue-geweld-toe-aan-de-maatschappij/

  6. Ron

    Opmerkzaamheid
    De Boeddhistische psychologie (Abhidhamma) ziet de menselijke geest als een transpersoonlijk proces dat aan bepaalde wetmatigheden voldoet, maar dat ook veranderd kan worden. In drie lezingen zal een inleiding tot deze theorie gegeven worden, gebaseerd op de Birmese meditatie- en theoretische traditie en beinvloedt door kennis uit de neurowetenschappen. Door het gegeven Abhidhamma model worden de methodes van de concentratie en vipassana meditatie verhelderd. De lezingen bouwen op elkaar voort, maar kunnen toch afzonderlijk gevolgd worden.

    https://barendregt.wordpress.com/abhidhammawinter2014/

  7. Barry

    Regels:
    Op een vierbaansweg in de stad met middenberm en aparte fietspaden 55 km/u rijden = boete € 42.
    Door een straat in de bebouwde kom zonder apart fietspad en met links en rechts geparkeerde auto’s, waartussen ieder moment een klein kind vandaan kan komen, 49 km/u rijden = géén boete.

  8. J te Riele

    Het strategische zelf kan niet zonder essentiele zelf. Het essetiele zelf kan wel zonder strategische zelf. Zie Mooji op You Tube.

  9. wunjo

    Zoals ik het nu zie, is ons ego vooral een gekwetste en ontkende versie van ons zelf. Deze versie heeft het idee dat het zich moet beschermen tegen de voortgaande pijn van ontkenning en probeert zich te handhaven met een strategie, om zich toch gedeeltelijk erkend en geliefd te voelen. Deze houding wordt gekopieerd vanuit de hier aangetroffen omgeving.
    Dit overlevingsmechanisme vormt zich omdat de ervaring welke hier in deze wereld aangetroffen wordt, totaal niet overeenkomt met de vage herinnering aan de “thuis”-ervaring van eenheid.
    Het ego kan integreren zodra deze herinnering levend wordt, als realiteit ervaren wordt en afscheiding als een illusie / vervorming.
    “Sorry, het spijt me, vergeef me, ik hou van jou!” is dan genoeg.

  10. bernadette

    @ Buddy Budh ,

    Mooie Beat music , die alé , alé alé van Willy William – Ego
    Knappe vent ook nog ,
    als mijn ziel nog ooit terug komt in een gedaante ,
    dan kom ik terug als zo’n man met een tropisch kleurtje
    op een andere Planeet genaamd The Green Beautyfull,
    waar alle mooie zuivere lieve zielen met elkaar in Harmonie leven 🙂

    En .. die Buddy Red Bow Song (journey to the Spirit World )
    hieronder van je is ook veel betekenend 🙂

  11. bernadette

    Geschreven door Job Elsen
    Geacht denken.

    Toen jij er nog niet was was er niets aan de hand.

    Het was the calm before the storm. Toen kwam jij je langzaam aanmelden en dat heb ik gemerkt.

    Je vertelde me wat alles was, leidde me door situaties en loste problemen op.
    Je bepaalde steeds meer mijn leven en hoe ik me voelde.

    Je hield me voor wat goed en wat fout was voor mij, maar dicteerde ook in toenemende mate wat ik goed deed en wat verkeerd, wat ik hoorde te doen en wat ik absoluut moest laten.

    Dankzij jou wist ik hoe ik goed en slim kon zijn, welke richting ik uit moest en wat ik moest doen om een tof typje te worden.

    Je hield me voor welke weg een veilige is en welke naar blijheid en geluk voert.
    Gaandeweg kon ik niets meer zónder jou. jij nam mijn leven over en stuurde en beoordeelde alles.

    Je nam mij feitelijk over en bepaalde het leven. ik was totaal vergeten hoe het zonder jouw stem en zonder jouw ideeën en overtuigingen was.
    Maar nu ik je leerde kennen en de moed had goed naar je te kijken, nu herken ik je. En nu ik je steeds beter leer kennen, begin ik ook mezelf weer te zien zoals ik ben.
    Er toont zich nu een diepgaande en alomvattende calm after the storm. Ik zie nu hoe jij daar danst en springt, hoe je je rol van ‘ik’ speelt.
    Ik zie hoe je op het ene moment verbaasd bent en op het andere moment verheugd, hoe je soms puur blij bent en soms ronduit boos.
    Ik zie dat als je honger hebt, je je voedt met verhalen. Mooi, mooi, wonderbaarlijk mooi al die bewegingen. En hoe onbelangrijk tegelijk !
    Ik schrijf je ook om me te verexcuseren. Ik heb eerst nog zoveel jaren tegen jou gestreden.
    Ik werd degene die eisen aan jou ging stellen. Ik wilde dat je eindelijk je kop hield, niet overal iets van vond en mij gewoon met rust liet !
    Sorry. Ik heb je zeer onheus behandeld. Je bedoelde het goed, maar wist ik veel. Ik werd gek van je en wilde je op andere gedachten brengen of laten zwijgen.
    Ach wat een verspilde moeite en wat dom ook. Want wat ik niet begreep was dat ik me jouw stem eigen had gemaakt en jouw overtuigingen en visies ongemerkt tot de mijne had gemaakt.

    En dat vechten voor mijn vrijheid leidde juist tot mijn gevangenschap. Mijn niet willen van jou, onschuldig denken, gaf me jou juist.

    Mijn weerstand tegen jou kluisterde mij juist aan jou, alsof we een en hetzelfde waren ! Ik vocht met jouw wapens tegen mezelf, terwijl het jouw wapens waren die mij hadden gevormd.
    Maar nu ben ik groot geworden en volwassen en nu zie ik jou simpelweg je onvermijdelijke bewegingen maken. Ik kan nu zien hoe jij te werk gaat, hoe jij de gedachten die neutraal en betekenisloos voorbij komen vastgrijpt en ze eigen maakt, door er je eigen sausje, geur en kleurstof aan toe te voegen en hoe er steeds meer ongezonde E-nummers aan toegevoegd worden om je gefantaseerde creaties te conserveren.

    Ik zie nu dat je gedachten en uitspraken letterlijk neemt en zo een abstracte, eigen wereld maakt, gevuld met abstracties en concepten en dat er zo sprake lijkt te zijn van een persoonlijke geschiedenis en van ontelbare van elkaar gescheiden gebeurtenissen.

    Ik liet me door jouw definitie van bijvoorbeeld ‘stilte’ weerhouden deze rechtstreeks en gratis te ervaren, door haar in plaats daarvan juist na te jagen.

    Van wat je omgeeft maakte je het idee ‘omgeving’ en vervolgens ga je er je verbeter- en veranderspelletje mee spelen, heel serieus.
    Je creëerde tegenstellingen, losse puzzelstukjes en ging die bijsnijden naar eigen inzicht. Zo bouwde jij je eigen droomwereld en hield die voor werkelijk bestaand.
    Ik zie nu hoe je mij verontrustte door verschillen te verzinnen en die dan te becommentariëren.
    Nu kan ik zien hoe je overál iets van vindt en dáár dan weer iets van vindt. Je klinkt soms mooi, soms lelijk, maar steeds weer wil je dat er iets gebeurt.

    Dingen en mensen moeten beter en anders, volgens je eigen verzonnen definities. Je wacht op de toekomst.
    En weet je, ik begrijp je, want wat ik nu zie herken ik als het allermooiste dat er is… en ik begrijp dat jij dit niet kúnt zien !
    Je hebt er wel een idee over, een abstract concept, maar je valt er niet mee samen. Dus logisch dat je doet zoals je denkt en denkt dat je doet.
    Maar omdat ik je niet meer hoef te bestrijden heb ik je nu lief en ik kan je zeggen: ‘wees maar gewoon stil, je mág je sprongetjes maken, maar het hoeft niet, want het helpt niet !’.
    Ik kan je troosten, zoals je mij getroost hebt, maar wel door je het tegenovergestelde te zeggen van wat je mij altijd zei: ‘het ís al goed, er kán niets anders gebeuren dan er nu al gebeurt, hoe hard je ook je best doet. Er is geen toekomst. Zie gewoon wat er nu is en accepteer dat alles vanzelf gaat en dat jij niet nodig bent om dingen te laten plaatsvinden.’
    En, als je mijn woorden aantrekkelijk vindt, onthoudt dan gewoon dat je niet weg hoeft, dat je niets hoeft op te lossen en dat al je ideeën en emoties al simpelweg door mij gezien worden. Weet dat het mooi en oké is wat je doet, maar dat ik je activiteiten ken als onschuldige en betekenisloze wolkjes die in mijn onbezoedelde lucht voorbij trekken.
    Ik zie nu dat je mag rusten en stil mag zijn en dat je ook door mag gaan met te doen alsóf je losstaat van je omgeving en zaken moet veranderen.

    Als je er zelf genoeg van hebt kom je misschien in mijn ruimte liggen, in stilte zijn en staak je je drukke activiteit van het zoeken en van het afwijzen van wat er is.

    Als je moe en der dagen zat bent kom je maar hier. Hier is het mooi en levendig. Hier ben je volledig vrij en hoef je niets meer en heb ik niets meer van je nodig.

    http://jopelsen.nl/home/

  12. bernadette

    Mia Molenaar – vrouw zonder Ego

    Ik weet nog goed dat ik met WelvaartvoorIedereen begon en waarom ik het deed. Ik vond dat iedereen moest weten wat er mis is in onze maatschappij en wat de oorzaken zijn. Zat iedereen te slapen? Ik zou ze wakker schudden.

    Als de problemen eenmaal duidelijk waren, zouden we gaan zoeken naar oplossingen. We zouden ze vinden en in de praktijk gaan brengen. Iedereen zou de urgentie ervan inzien. Steeds meer mensen zouden meedoen.

    We zouden ons losmaken van het corrupte grootbedrijf. We maakten ons onafhankelijk van een al even geperverteerde overheid. Het was glashelder geworden: we kunnen het zelf! Een nieuwe economie, een nieuwe wereld met geluk, gezondheid, ontplooïngsmogelijkheden en overvloed voor iedereen. WelvaartvoorIedereen!

    Naarmate ik langer bezig was, kreeg ik steeds meer inzicht in waar het op vast zat. We durven het niet aan. We uiten ons ongenoegen, maar blijven nog steeds met een vragende blik naar de zogenaamde machthebbers kijken: lost u het voor ons op.

    Lieve mensen, dat gaat niet gebeuren. Het hangt van ONS af. Het is zelfs de allerbelangrijkste voorwaarde voor een mooiere, harmonieuzere en gelukkiger wereld: dat we onze EIGEN KRACHT ontdekken en gaan gebruiken.

    We hebben onze macht ten onrechte overgedragen aan anderen. De werkelijke MACHT ligt in onszelf! In onze eigen creatiekracht. Als we die gaan benutten, gaan we wonderen beleven.

    Maak je wereld mooier

    Ieder van ons is hier gekomen met dromen en verlangens. We hebben allemaal een missie. Talenten, dingen die we goed kunnen en HEEL ERG GRAAG DOEN. Laten we dat potentieel gaan benutten. Laten we gaan doen waarom we hier op aarde zijn gekomen. Onze droom gaan leven.

    Als we werk gaan maken van onze droom komen we vanzelf steeds meer los van ‘het systeem’. We gaan inzien dat we het echt ZELF kunnen. Voor onszelf zorgen bedoel ik en juist òmdat we DAT doen, ook iets kunnen betekenen voor anderen. Dat wordt de transformatie naar een gelukkiger wereld waarvan we diep van binnen WETEN dat het MOGELIJK is.

    Het zal gaan blijken dat al die verschillende talenten elkaar prachtig aanvullen. We komen in een positieve flow en nemen anderen als vanzelf daarin mee. Omdat het aanstekelijk is. Steeds minder behoefte om te kijken naar wat er allemaal niet klopt om ons heen omdat onze energie zich verplaatst naar wat wel goed gaat. En zoals we allemaal weten: wat je aandacht geeft GROEIT!

    Heb je ook een droom en wil je er net als ik mee aan de slag? Op Droomwaard.nl kun je een afspraak met me maken als je eens met iemand van gedachten wilt wisselen over jouw droom, waar je tegenaan loopt en wat je in de weg staat, wat je kwijt wilt, vragen die je hebt. Het kan live of per skype.

    Dan is er ook de besloten Facebookgroep Droomwaard waar je lid van kunt worden. Daar kunnen we elkaar ondersteunen en aanmoedigen. Ik zal er blogs en andere inspiratie gaan delen. En ik ben ook van plan om livestreams te gaan doen over onderwerpen waar je mee zit.

    Maak je wereld mooier

    Ieder van ons is hier gekomen met dromen en verlangens. We hebben allemaal een missie. Talenten, dingen die we goed kunnen en HEEL ERG GRAAG DOEN. Laten we dat potentieel gaan benutten. Laten we gaan doen waarom we hier op aarde zijn gekomen. Onze droom gaan leven.

    Als we werk gaan maken van onze droom komen we vanzelf steeds meer los van ‘het systeem’. We gaan inzien dat we het echt ZELF kunnen. Voor onszelf zorgen bedoel ik en juist òmdat we DAT doen, ook iets kunnen betekenen voor anderen. Dat wordt de transformatie naar een gelukkiger wereld waarvan we diep van binnen WETEN dat het MOGELIJK is.

    Het zal gaan blijken dat al die verschillende talenten elkaar prachtig aanvullen. We komen in een positieve flow en nemen anderen als vanzelf daarin mee. Omdat het aanstekelijk is. Steeds minder behoefte om te kijken naar wat er allemaal niet klopt om ons heen omdat onze energie zich verplaatst naar wat wel goed gaat. En zoals we allemaal weten: wat je aandacht geeft GROEIT!

    Heb je ook een droom en wil je er net als ik mee aan de slag? Op Droomwaard.nl kun je een afspraak met me maken als je eens met iemand van gedachten wilt wisselen over jouw droom, waar je tegenaan loopt en wat je in de weg staat, wat je kwijt wilt, vragen die je hebt. Het kan live of per skype.

    Dan is er ook de besloten Facebookgroep Droomwaard waar je lid van kunt worden. Daar kunnen we elkaar ondersteunen en aanmoedigen. Ik zal er blogs en andere inspiratie gaan delen. En ik ben ook van plan om livestreams te gaan doen over onderwerpen waar je mee zit.

    http://droomwaard.nl/

    https://www.youtube.com/watch?v=xFxVTQMl8jg

  13. bernadette

    Ja , Mooi the Dream weaver 🙂

    Ik heb eens jaren geleden op een braderie , een spreekwoorden tegeltje gekocht.
    Die hangt tussen andere verzameling spreekwoorden tegeltjes in de toilet .

    HET LEVEN IS ALS EEN SLAAP
    DE LIEFDE IS ER EEN DROOM VAN

    Hier aansluitend op je bovenste Dream Weaver song ,
    Daydream ; Ken je die nog ?
    De Belgische Band heeft hiermee even 1 hit gehad ,
    daarna niets meer van de Band vernomen in de Main-stream

    https://www.youtube.com/watch?v=udKKo8P_624

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *