Als mensen bezitten we een verstand wat zaken om ons heen kan isoleren en daar een los concept van kan maken. Dit noem ik verder in dit artikel onze concepten generator. Dit verstand en zijn concept genererende functie heeft voor- en nadelen.
Onze conceptgenerator heeft ons als mensen in staat gesteld om o.a. computers, het internet en satellieten te bouwen.
Voordeel, het maakt ons ‘intelligent’
Onze conceptengenerator isoleert stukjes van de wereld en maakt daar een los concept van. Dat is een banaan, dat is ijzererts, dat is zwaartekracht, dat is mijn vinger, etc. Het aantal concepten wat geschapen kan worden door onze conceptengenerator is oneindig. Je kunt elk concept altijd verder opdelen in meer stukjes als je het beter bestudeerd.
Dit scheppen van losse concepten uit de totaliteit kan heel praktisch zijn en is de hoofdreden waarom de mens zichzelf ziet als meest intelligente diersoort. Zodra je losse concepten maakt uit de totaliteit kun je de realiteit gemakkelijker beïnvloeden. Immers als de wereld in stukjes/concepten is te verdelen kun je die losse concepten met elkaar gaan combineren. Dit heeft ertoe geleid dat mensen in staat zijn geweest wielen, machinegeweren en het internet uit te vinden en heeft ons tot dominante soort op planeet aarde doen uitgroeien. Superhandig en praktisch dus zo een conceptengenerator tot je beschikking hebben.
Nadeel, het is gemakkelijk jezelf te mis-identificeren met de conceptengenerator
Het nadeel van deze conceptgenerator is dat we ons heel gemakkelijk mis-identificeren met die conceptengenerator. We gaan kortom geloof hechten aan de concepten die onze conceptgenerator schept. We gaan onszelf identificeren met de concepten geschapen door deze generator. En als we onszelf op die manier mis-identificeren dan versplinteren we onszelf met elk concept waar we geloof aan hechten van onze conceptgenerator. Elk concept wat geschapen wordt met onze conceptengenerator wordt zo een potentiële bron van lijden omdat we er geloof aan kunnen gaan hechten en ons zo gaan mis-identificeren. We slaan onszelf zo in net zoveel losse stukjes als concepten die onze conceptengenerator genereert waar we geloof aan hechten.
Daarmee is het hebben van een conceptgenerator zowel onze grootste zegen als onze grootste potentiële bron van lijden.
Onze conceptgenerator creëert een omgekeerd kaartenhuis van concept op concept, etc.
In mijn ervaring werkt onze conceptengenerator als een soort omgekeerd kaartenhuis. We scheppen een concept, bijvoorbeeld dit is een boom. Op dat concept bouwen we vervolgens nieuwe concepten, dit zijn de wortels, dit zijn de takken, dit zijn de bladeren. En op elke van die concepten kunnen we ook weer verder borduren. Onze conceptgenerator werkt daarmee als een omgekeerd kaartenhuis wat continue groter en complexer wordt.
Onze conceptengenerator schept een soort omgekeerd kaartenhuis, het bouwt concepten op eerdere concepten en bouwt zo een uitermate complex bouwwerk.
Het nadeel van het mis-identificeren van jezelf met je conceptengenerator is dat je doordat de conceptengenerator de wereld in 1001 concepten opdeelt je jezelf automatisch verder versplintert bij elk nieuw concept wat geschapen wordt en waar je geloof aan hecht.
Dit nadeel is tegenwoordig echter prima op te lossen door concepten die je stress opleveren te onderzoeken met o.a. The Work van Byron Katie. In mijn ervaring lost het je mis-identificatie met een specifiek concept op. Zo slopen je antwoorden die je vindt voor jezelf met The Work je identificatie met een kaartje in het omgekeerde kaartenhuis van concepten. Een manier om te beginnen met het afbreken van je omgekeerde kaartenhuis van concepten is door te beginnen met de kaart/het concept die je het meeste stress oplevert.
Zodra je via The Work kaarten van dit omgekeerde kaartenhuis af gaat halen komen er nieuwe onderliggende kaarten/concepten beschikbaar. Maar ga vrolijk door hiermee, pluk kaartje voor kaartje van je kaartenhuis en in mijn ervaring kun je nadat je redelijk wat ervaring hiermee hebt opgebouwd zelfs hele stukken van het kaartenhuis laten instorten als je in staat bent een concept waar veel andere concepten op staan op te laten lossen. Hoe meer ervaring je met The Work opbouwt, hoe sneller en hoe leuker het wordt om de kaarten van dit kaartenhuis te verwijderen.
Aan de bodem van het hele kaartenhuis staan de twee kaarten dat er een jij is wat afgescheiden bestaat van een omgeving. Het is als het ware de eerste mis-identificatie met een noodzakelijk concept van je conceptengenerator. Een losstaand individueel jij en een rest van de wereld. Op het moment dat je die concepten onderzoekt, die twee kaarten verwijdert dondert het hele verdere kaartenhuis in elkaar omdat elk concept op die basisconcepten is gebouwd.
Op het moment dat dat gebeurt is, heb je het voordeel van het hebben van een conceptgenerator, en het kunnen combineren van die concepten met alle voordelen van dien. En daarnaast heb je geen last meer van het nadeel van de mis-identificatie van dat jij je conceptengenerator bent.
Je begrijpt dat ‘jijzelf’ ondeelbaar bewustzijn bent wat zich niet hoeft te identificeren met je conceptengenerator en alle concepten die dat schept en dus ‘versplinter je jezelf’ niet meer.
Wel de voordelen van het hebben van een conceptengenerator en niet langer de nadelen dat je ‘jezelf’ mis-identificeert met de concepten die het schept. Lekker praktisch. 😀
Totdat je onderzoekt wat je gelooft blijf je de onschuldige oorzaak van je eigen lijden.
Reacties, aanvullingen, vragen etc. van harte welkom. 😀
Op de hoogte blijven van nieuwe berichten? Like ons op Facebook en/of volg ons op Twitter!
Een nieuw gezichtspunt leren kennen, iets geleerd en/of gelachen? Overweeg een donatie/vrijwillig abonnement.
Aanverwante artikelen en informatie:
-) Zelfonderzoek – Zelfkennis – Zelfrealisatie
-) 6 jarig jongetje laat zien hoe je je stressvolle gedachten kunt onderzoeken en transformeren
-) Er is maar 1 persoon nodig voor vrede, en die persoon ben jij
-) De moeder van alle stressvolle gedachten, de gedachte dat gebrek kan bestaan
-) Leer je innerlijke sturingsmechanisme, wat via emoties werkt, beter te gebruiken
-) Omarm je negatieve emotie, het is je wegwijzer naar meer vrijheid en persoonlijke groei
-) Omarm je positieve gevoel, het is je wegwijzer naar meer persoonlijke groei en vrijheid
Heb geen illusies – verlichting is een destructief proces. Het heeft niets te maken met het worden van een beter of gelukkiger mens. Verlichting is het wegvallen van onwaarheid. Het is de complete vernietiging van alles wat we geloven dat waar is.
Helder beschreven, dankjewel.
De manier waarop je het beschrijft, voorspelt wat je eindconclusie zal zijn, en die eind conclusie is een vlucht. En inderdaad, dat doe je dus ook inderdaad aan het eind.
Ten diepste heb je je nog versmolten met het feit dat je een conceptengenerator bent. Want op het moment dat je op het diepste punt (denk je) begrepen hebt DAT je er 1tje bent, heb je dit ‘onder controle’ om het maar even zwart-wit uit te drukken, en is het verhaal klaar. Alsof die hele driehoek alleen maar is onstaan doorDAT we een conceptengenerator zijn.
Nee, er zat een motor onder, die de wereld die conceptenAANVAARDING in joeg. Je hoeft ze niet eens zelf gegenereerd te hebben. Sterker nog: de meeste mensen hebben ze niet zelf gegenereerd.
Ik heb zelf jaren geleden de werking van De OntladingsDriehoek benoemd. Daar staat 1 punt op de grond. Daarin lijkt het op het kaartenhuis. Maar ze is wezenlijk anders. De linker en rechter poot zijn de uiteenrukkingen vanuit de bron. De bron is het non-duale, en zodra die uiteengerukt wordt, blijven die 2 poten van de ontladingsdriehoek alsmaar groeien, en ziet daarin ook steeds ‘de andere kant’ vanuit afscheiding, en ze blijven in stand, net zo lang totdat de bron weer hersteld is. Maar dat herstellen kan niet via de indaling. Want je kunt de bron niet in springen namelijk. Dus dan blijf je aan het randje van de bron staan.
Het oppervlak van de 3-hoek in de ontladingsdriehoek, is de werking van jouw psyche (totaal beleving van je zelfbeleving, aannames, waardebelevingen, samenbeleving, existentieel levensnut, etc.)
Als de bron in 1 klap hersteld wordt, dan wordt je dus letterlijk uit je oude psyche gejaagd. Je kunt het indaal proces zoals jij beschrijft, dan niet maken. En je ziet dan ook direct totaal andere verklaringen, dan wanneer je in zou dalen. Het indalen gaat via een luxe positie: via de persoonlijke probleem ervaring. Die op de compost van de uitgestoten ander plaats vindt. Want… die ander zit niet in je plaatje: je staat tenslotte nog steeds in de afscheiding, lekker je persoonlijke concepten te onderzoeken, BINNEN de afscheiding…
Maar als de bron hersteld wordt…. dan kan je het ineens NIET meer op de compost van de afgescheiden ander doen. Die is dan in 1 keer terug in jouw samen leven, en dan ga je ineens merken hoe pijn je dat doet……..
Het diepste punt, de bron, zit op ZelfBeleving.
Ik begrijp dat je hier 1 aspect wilt beschrijven: de concepten generator. Maar door de voorbeelden die je noemt, en door de benadrukking van het feit dat we niet afgescheiden zijn, blijkt dat de beschrijving een vlucht is. Je blijft hangen in een mentaal model.
Er is niemand meer op aarde die nog die indaling hoeft te maken, en toch blijft iedereen daar lekker veilig in zitten.
Maar de bron is al hersteld. Al in 2006.
Iedereen kan zichzelf dus direct uit je eigen oude psyche jagen.
De bron IS namelijk al volkomen hersteld, op zelfbelevingsniveau.
Op het moment dat die benoemd wordt, ga je ineens je oude psyche ontladen.
En ja, dan komen er inderdaad ineens allerlei CONCEPTEN uit rollen, uit die oude psyche die dan in verweer komt. Maar het gaat niet om die concepten zelf.
Het gaat er om dat je totaal geen vreugde kunt ervaren bij die diepste bron die ineens voor je neus staat, en DAT je je dus achter dat verweer begint te verschuilen, weer met die concepten begint te smijten…….. en dan ineens keihard aan al die oude concepten blijft vast houden, ze begint te verdedigen TEGEN het normale samen bestaan: TEGEN de bron dus. TEGEN het non-duale.
Het is dit gedrag aan het randje van de bron waar je je diepste afscheiding blijft koesteren, met mentale modellen.
‘Je’ te lezen als ‘men’.
Ja, de ontladingsdriehoek doet pijn.
Wat is die diepste bron?
Dat we direct weer normaal kunnen samen leven, zonder dat dat iets kost. Ja, het kost het oude: dat lost op.
En ra ra ra waarom houdt iedereen zijn mond hier nog steeds over?
Ja, dat zit op die ZelfBeleving.
Die conceptengenerator/aanvaarder is niet zomaar op exponentionele wijze aanwezig op aarde.
Iedereen is daar in gejaagd. Door de onderdrukker.
Je hoeft de indaling niet meer te maken.
Je kunt er voor kiezen om jezelf uit je oude psyche te laten jagen.
Door simpelweg de waarheid te aanvaarden van de souplesse van ons samen leven. SAMEN leven. Dus niet jij alleen, die lekker even op je gemak, achter over leunend in je hypotheek waar je tonnen geld voor hebt aangemaakt…. persoonlijk zit te healen… BINNEN de afscheiding….. Ja dat is lekker veilig.
Jezelf uit je oude psyche (laten) jagen door de waarheid van de souplesse van samen leven te aanvaarden… nee, dat voelt niet veilig.
En als je dat niet wilt, dan ervaar je dus blijkbaar een belang bij het blijven in het oude. Dat heeft niets met concepten te maken, maar met je zelfbeleving, op diep identiteitsniveau. En ja, de concepten die je dan als verweer blijft gebruiken ( ‘Dat kan de economie niet aan’ etc.) zijn de vlucht van de waarheid.
Er is al lang geen zoeken meer… en iedereen vlucht nog steeds. Zogenaamd op zoek naar oplossingen… .
In normaal samen leven is de onderdrukking opgelost.
Het normale samen leven MOET dus overal de bron van je communicatie zijn.
Dan jaag je vanzelf iedereen uit hun oude psyche.
Ik had hier ook een andere respons kunnen geven. Maar dit artikel staat op ‘achter de samenleving’. Een platform dat zegt ‘ergens’ voor te staan. Ja, dan moet je dus vanuit de bron komen. En aan iedereen laten zien dat dat jou direct uit jouw oude psyche jaagt: dat het normale samen leven je ineens laat vluchten in al je concepten die zich beginnen te verdedigen TEGEN het zomaar bestaan van mensen:
‘En de economie dan? En de inflatie dan? En wat dan wat die-en-die economische autoriteit zegt he????’
Ja, dat zal je toch zeker allemaal wel los moeten laten………..
Vrouwen die vanuit hun zelfbeleving kwamen zeiden toch ook niet: ‘En de economie dan he?’
Zwarte mensen idem.
Homo’s idem.
Maar juist zij die zich op identiteitsniveau versmolten hebben met iedereen die dacht dat de economie GERED moet worden….
Ja, die zijn allemaal als laatsten aan de beurt.
Ze weigeren nog steeds te emanciperen.
Niet OMDAT ze een concepten generator zijn.
Nee, die is alleen maar hun tool in wat ze WERKELIJK willen.
Hoef ik niet te benoemen, wat ze werkelijk willen.
Iedereen voelt dat zelf, zodra je je oude psyche uit gejaagd wordt.
Geld is al lang het issue niet meer. Je kunt allang ‘daar onder vandaan komen’. Of weer in je oude psyche weg vluchten, en gaan schermen met je valse goden die gered moeten worden, TEGEN het bestaan van de mens: ‘De economie beschermen, TEGEN het bestaan van de mens’….
Ja, het wegvluchten naar mentale modellen maken de wereld dan weer veilig voor je…
De vraag is: ‘WANNEER zijn mannen nu eindelijk eens bereid om hun oude psyche te verlaten?’.
Dit is geen oproep hoor. Iedereen laat zichzelf simpel zien. Dat is alles. Ik hoef daar niets aan te doen.
Ja, een mentaal model beschrijven doet GEEN pijn.
http://geldcreatie.wordpress.com
Ik begrijp niet helemaal waar je het over hebt.
Ten eerste ben je niets. Dat is het hele punt wat ik probeer te maken. Een menselijk lichaampje komt o.a. met een conceptengenerator en veel mensen gaan zich identificeren met bepaalde concepten zoals bijv. het ik en de externe wereld. Het is het eerste logische concept wat de conceptengenerator zal scheppen om aan het werk te kunnen gaan maar als je je niet identificeert met die conceptengenerator – je hebt er eentje je bent er niet eentje – is er weinig aan de hand. Je bent net zo min de conceptengenerator dan dat je de haren op je hoofd bent of de hartslag van je hart. Als je dat leert inzien dan kun je alle geloof die je hecht en eventuele stress die dat oplevert loslaten en zie je dat de conceptengenerator zelf zelfs een heel handig gereedschap is.
Ik heb via Byron Katie en haar onderzoek nooit enig bewijs gevonden dat er een losse ik en een losse buitenwereld zijn. En dat is precies waar advaita het ook over heeft. Er zijn geen 2. Deze waarheid wordt al duizenden jaren ingezien en persoonlijk heb ik dankzij Byron Katie dit ook leren inzien en haar methode is buitengewoon simpel toe te passen. Een 6 jarig kind kan het doen. Dus voor eenieder die verlicht wil worden, ga lekker je stressvolle gedachten 1 voor 1 onderzoeken totdat je hele identiteit is weggevallen. In een bepaalde zin verdwijnt het niet, maar je hecht er alleen geen geloof meer aan, dus je attachment eraan verdwijnt.
http://achterdesamenleving.nl/6-jarig-jongetje-laat-zien-hoe-je-je-gebrek-gedachten-kunt-onderzoeken-en-transformeren/
Ik snap eerlijk gezegd te weinig van je eigen uiteenzetting om daar inhoudelijk op te kunnen reageren.
Waarom zouden er mensen uit hun oude psyches gejaagd moeten worden? En wat heeft 2006 met iets van dit alles te maken? Wie of wat zou uberhaupt kunnen wegvluchten en waarvan en waarvoor en waarnaartoe precies?
Ik vermoed zo dat Astrid met veel woorden probeert duidelijk te maken dat we onszelf vast blijven houden aan de dualiteit die deze werkelijkheid behelst.
Even kort door de bocht.. De aarde en haar bewoners zijn energetisch al doorgeschoven naar een hogere sfeer alleen de mens houdt de oude 3D constructie nog in tact.
Omdat de mens nog niet in een dusdanige bewuste staat verkeert om dit te ervaren, zich er bewust van te zijn.
De algehele ascentie waar zoveel over gesproken wordt.
De mannelijke en vrouwelijke energieën zijn weer in balans dus in de “nieuwe werkelijkheid” is dualiteit niet meer aan de orde in diezelfde zin als het nu is.
Als wij dus maar door blijven gaan met de dualiteit in onszelf aan te pakken blijven we in die zelfde dualiteit verstrikt, of te wel.. de grootste troef van de conceptengenerator.. geloven dat je er bent..
identiteit loslaten.. dan komt eenheid om de hoek.
Precies Hans. Identiteit is niets meer dan een concept over wat je NIET bent. En wat je dus onderscheidt/afscheidt van de eenheid.
Althans, het leidt tot de illusie (en dus de beleving) van afgescheiden zijn; werkelijke afgescheidenheid kan niet bestaan.
Identiteit gaat daarom altijd over uitsluiten.
Zie ook: http://pieterstuurman.blogspot.nl/2012/04/identiteit.html
Mensen blijven vanuit de focus van het poppetje waarnemen en zichzelf reflecteren met de overtuiging dat zij het poppetje ZIJN..
Even heel plastisch om inzicht te krijgen…
Dat poppetje is jouw virtuele identiteit op het speelbord, jij bent je eigen hoofdrolspeler in de film of je pionnetje in het spel wat Het Leven genoemd wordt.
Dat poppetje, die IDENTITEIT is jouw virtuele verlengstuk die jou verteld en laat meemaken wat er in de film gebeurd, wat er op het bord afspeelt en dat is allemaal zo spannend dat jij je helemaal gaat inleven alsof jij dat poppetje bent!
Je vereenzelvigt jezelf dus met de hoofdrolspeler in de film of het pionnetje in het spel.
In de film en in het spel heb je een identiteit nodig om het spel te kunnen spelen of om de hoofdrolspeler in de film te kunnen zijn.
Inmiddels is het zo dat tegen de acteurs en pionnetjes is verteld dat zij dus niet echt zijn maar illusionaire personages.
Dus zijn ze nu zichzelf aan het ontleden, ontkoppelen van die overtuiging van wat ze zijn.
Wat Astrid denk ik bedoelt is dat een personage zichzelf bewust gaat maken van dit feit VANUIT de overtuiging dat het nog steeds een personage, die identiteit is.
Die focus dus nog steeds gericht vanuit de personage in de film of op het bord.
Je blijft dus vast in die overtuiging.
Stel nu dat er niet meer gekeken wordt naar de tv en het bordspel ligt stil, maar de personages nog steeds in hun rol geloven, hebben niet in de gaten dat er niet meer gekeken wordt, dat er geen dobbelstenen meer gegooid worden..
Die oude omgeving wordt niet meer ondersteund maar ze houden het zelf in tact, geloven er nog zelf in.
Dit is echt heel erg simpel weergegeven maar probeer die kneep te voelen.
Goed artikel trouwens Pieter waar je naar verwijst.
“Je bent niets” is een statement dat nog altijd een waarnemer nodig heeft. En wie is de waarnemer dan ? Hans Laurentius zegt het wel mooi : “en dan ben je verlicht en dat is er niemand meer die dat kan waarnemen”… ik snap dat wel, neemt niet weg dat zelfs dat een constatering is van ‘iemand’. Als alles ‘vanzelf’ gebeurd… waar komt dan de impuls daarvoor vandaan ?
Ik kom er niet mee weg; in mijn ogen is ook ‘verlichting’ duaal. Het kan niet bestaan zonder duisternis.
Ik kan ook niet echt veel chocola maken van het verhaal van Astrid.
Maar dit ///De vraag is: ‘WANNEER zijn mannen nu eindelijk eens bereid om hun oude psyche te verlaten?’/// resoneert wel met me.
Ik ben het ook totaal niet eens met de stelling dat mannelijke en vrouwelijke energieën al in balans zouden zijn.
Het hele stelsel aan samenleving en oa de economieën nu is vanuit lang geleden gebaseerd op ‘mannelijke’ waarden. Bezit ( geld en mensen) , macht , erfrecht etc. Het lijkt wel vrouwvriendelijk wat er nu is, maar in feite hebben alle voorheen onderdrukte groepen slechts de kans gekregen om in dit systeem mee te gaan draaien. Sterker nog het ‘moet’ tegenwoordig.
In mijn ogen heeft het werkelijk vrouwelijke een heel ‘destructief’ kantje. In het oude India heette dat Kali, de zwarte godin Kali. Er waren ook voorspellingen voor de tijd waarin we nu leven als zijnde het Kali-tijdperk. Het ‘vrouwelijke’ dat zich van alles aan heeft laten leunen , maar plotseling de lijn trekt en zegt ’tot hier en niet verder’. Een energie die voor wereldoorlogen en natuurrampen zorgt.
De aarde is als een vrouw die woedend wordt en genoeg heeft van het misbruik. Dat kun je dan ascentie noemen 😉 😀
Je bent alles is net zo waar. maar het punt is dat taal per definitie met concepten werkt dus elke omschrijving van verlichting is per definiitie onwaar. 😀 Je kunt alleen maar de richting aangeven en ik hoop dat dit stukje over de conceptengenerator een paar mensen de goede richting in kan sturen.
Bashar en Elan hebben 5 wetten gevonden.
De eerste is – je bestaat – You exist.
Hiermee bedoelen ze volgens mij bewustzijn bestaat. Bentinho zegt ook dat er atlijd bewustzijn is, de waarnemer en waargenonome zijn er. Probeer maar eens er niet te zijn.
De tweede wet is – alles is hier en nu – Everything is here and now.
Hans Laurentius zegt ook heel mooi, probeer jezelf maar eens van het nu te scheiden, volslagen onmogelijk.
De derde wet – Het één is alles en het alles is één – The One is All and the All are One.
Dit hangt in mijn ervaring sterk samen met de eerste twee en heeft te maken met hoe inteligentie en bewustzijn samenvallen. Het feit dat alle losse concepten die onze conceptengenerator scheidt, wat nodig is voor inteligentie nog steeds ook het geheel vormen. Dus zonder de misidentificatie met die concepten. Dus het universum drukt zich uit en inteligentie kan zich daar alleen van bewust worden via de conceptengenerator en als je dat doet zie je dus dat het al zich uitdrukt via 1001 gezichtspunten waar je poppetje er 1 van is. Maar je begrijpt dat je niet de 1001 gezichtspunten bent maar daar eentje van hebt terwijl jezelf nog onderdeel van het geheel bent, altijd ook bent geweest en altijd ook zult zijn.
De vierde wet – Wat je erin stopt is wat je terug krijgt – What you put in is what you get back.
Dit is The Law of Attraction, je fysieke wereld is een spiegelbeeld van je eigen frequentie. Je staat van zijn is wat het spiegelbeeld veroorzaakt. Abraham Hicks, Teal Swan en Bentinho leggen hier alledrie veel over uit. Ondanks dat je niet je poppetje bent heb je er nog steeds wel de toegang toe en je kunt vanuit dat poppetje een zo interressant mogelijk en goed voelend leven lijden ook al weet je dat elk leven prima en volmaakt is, elke dwang valt weg en het wordt dus puur keuze in die zin.
En dan de laatste wet van de vijf – Verandering is de enige constante (behalve voor de eerste 4 wetten) – Change is the only constant except for the first four laws.
De oceaan is continue in beweging zoals ik Hans Laurentius begrijp. 😀
In mijn ervaring vallen de woorden van Byron Katie, Hans Laurentius, Bashar en Elan, Abraham Hicks, Bentinho Massaro en Teal Swan allemaal samen. En ik heb voor mezelf moeten constateren dat de wetten die Bashar en Elan geven tot nu volledig waar blijken te zijn.
Een illusie is een schijnbare werkelijkheid of een onjuist idee van de werkelijkheid. Het beeld dat iemand, een mens, van de werkelijkheid heeft, dus inclusief zichzelf, is gebaseerd op diens waarnemingen via de zintuigen en verwerking van deze signalen in de hersenen. …
En hier wordt bewustzijn zich bewust van. Wie jij in essentie bent.. bewustzijn.
Bewustzijn geeft alles leven, inclusief de mens dat alles waarneemt en teruggeeft aan bewustzijn.
Hans, in mijn ogen is dit wat Osho ‘geleende’ kennis noemt. Een mentaal proces.
Ik zou bijna zeggen een concept 😉
Het is een stelling die ik zie als het overhandigen van een choreografie aan iemand die niet kan dansen. “Zo is het, zo moet het, punt en no questions asked”.
The one is All and the All are one….
Ik leerde dat 20 jaar geleden als : de eerste les van macht is dat je alleen bent, de laatste les van macht is dat we allen een zijn.
Het proces , het stappenplan, hoe je het ook wilt noemen begint nou eenmaal bij ‘alleen’ : je bent met jezelf alleen als je begint te onderzoeken wie je bent. Jezelf ( of anderen) vertellen dat je bewustzijn bent, doet net zo weinig als jezelf vertellen dat je een boom bent.
Je wordt het niet vanzelf door dat statement alleen.
Net zo min dat je de dans wordt nadat je de choreografie hebt gelezen.
//Ik ben het ook totaal niet eens met de stelling dat mannelijke en vrouwelijke energieën al in balans zouden zijn.//
In deze werkelijkheid die jij nu vanuit je mens zijn beleeft zijn inderdaad die energieën niet in balans.
Omdat jij dat zo beleeft vanuit je mens zijn, vanuit het poppetje!
Dat is wat ik probeer uit te leggen, de focus blijft vanuit hoe je jezelf ervaart als mens nu.
//Je vereenzelvigt jezelf dus met de hoofdrolspeler in de film of het pionnetje in het spel.
In de film en in het spel heb je een identiteit nodig om het spel te kunnen spelen of om de hoofdrolspeler in de film te kunnen zijn.//
///Stel nu dat er niet meer gekeken wordt naar de tv en het bordspel ligt stil, maar de personages nog steeds in hun rol geloven, hebben niet in de gaten dat er niet meer gekeken wordt, dat er geen dobbelstenen meer gegooid worden..
Die oude omgeving wordt niet meer ondersteund maar ze houden het zelf in tact, geloven er nog zelf in.///
Jij houd jezelf vast in deze matrix, je laat de bewuste beleving van jezelf als MENS leidend zijn.
Jij in essentie wie je werkelijk bent, bewustzijn, zit hier niet aan vast.
De aarde en alles er op en eraan is energetisch doorgeschoven wat betekent dat je je daar bewust van kan worden via dezelfde vorm als wat je nu in deze werkelijkheid bent, ascentie.
In die hogere sfeer, in die nieuwe werkelijkheid, de nieuwe aarde is alles meer in balans.
Het is aan jou om dat te beseffen, om dat te zien, te beleven, te ervaren.
Maar vanuit wie je werkelijk bent, bewustzijn en niet het mens wat de vorm is van dat bewustzijn in deze werkelijkheid.
Goed hiermee kun je dus alles van tafel vegen.
Ik geef het op.
Elly,
Ik vraag je ook niet om dit gelijk toe te passen of dit gelijk in volledig besef te omarmen, je hoeft niet die dans te doen.
Ik wil alleen laten zien dat het er is, een inzicht te geven zodat je voorbij die grenzen kan kijken waardoor de dingen die nu zijn zo als ze zijn inzichtelijker worden.
Je bent je poppetje en je bent compleet onstervelijk bewustzijn. Het is niet of-of maar en-en.
Bewustzijn is altijd compleet. Vanuit dat perspectief klopt alles altijd.
Je poppetje zonder besef wil van alles en zodra dat poppetje gelooft dat de wereld anders zou moeten zijn dan wat is begint het lijden voor het poppetje.
Leert je poppetje inzien dat het onderdeel is van het al bewustzijn dan kan het ophouden met lijden en een wereld scheppen vanuit dat inzicht dat de wereld altijd al klopt door het eigen unieke gezichtspunt van je poppetje.
Je poppetje heeft dus nog wel voorkeuren maar vanuit een begrip van compleetheid en staat open voor wat er ook gebeurt, inplaats van dat je poppetje dingen wil vanuit het ervaren van gebrek en met specifieke verwachtingen.
Ja ik weet dat. Ik kan dansen. Mag ook wel na 20 jaar 😀
///De vraag is: ‘WANNEER zijn mannen nu eindelijk eens bereid om hun oude psyche te verlaten?’///
Dit is nu dualiteit ten top.
Als je wilt wachten op wat anderen moeten doen, kun je lang wachten.
Niemand is voor zijn eigen belevingswereld afhankelijk van anderen.
Dat is jezelf in de slachtofferpositie manoeuvreren.
Het is maar waar je jezelf op focused.
In essentie gaat het hier over dualiteit. Oftewel “tweevoud”. Om een tweedeling mogelijk te maken, moet er per definitie sprake zijn van afscheiding of afsplitsing.
Dat geldt ook voor de “conceptengenerator”. Dat mechanisme op zichzelf, kan alleen bestaan in dualiteit. In tweevoud.
Het mechanisme bestaat uit de initiator van het concept en de conservator ervan. Oftewel, de leugenaar en de gelover. De leugenaar initieert het concept, en de gelover van dat concept conserveert het (houdt het in leven). Beide maken deel uit van de conceptengenerator, en die generator bestaat daarom per definitie uit een duo.
Je vindt dit mechanisme terug bij individuen, maar ook in de samenleving / het collectief. Ook hier hebben we te maken met een initiator (de leugenaar die het concept lanceert; de “leider”), en een conservator (de gelover van het concept; de “volger”). De rol van de leugenaar/initiator wordt gespeeld door de politiek/media, en de rol van de gelover/conservator wordt gespeeld door de bevolking.
De één kan niet zonder de ander functioneren. Zodra de gelover stopt met geloven, vervalt de rol van de leugenaar. Maar andersom ook: als de leugenaar zijn rol aflegt, dan valt er niets meer te geloven. En als de gelover dan toch wil blijven geloven, kiest hij een nieuwe leugenaar…
Je ziet hieraan prachtig dat de mentaliteit in het collectief, niets meer is dan de optelsom van de mentaliteit van haar leden. Uit de huidige inrichting van het collectief/de samenleving, blijkt dus dat de meeste individuen zich momenteel identificeren met hun eigen, interne leugenaar/gelover duo. Oftewel hun eigen duale conceptengenerator.
De conceptgenerator is van essentieel belang omdat het de kern is van mens zijn/de menselijke ervaring. Zonder conceptgenerator, geen auto’s, internet en spirituele zoektochten. 😀
Het is echter aan het individu en alleen aan het individu in mijn ervaring om zich niet te gaan identificeren met die conceptengenerator. Er is geen enkele externe partij die daarvoor verantwoordelijk kan nemen.
Individualiteit als product van de conceptgenerator 🙂
Kunst met een hoofdletter!
Nog steeds actueel 🙂
Ja, soms is alles me hier allemaal wat ingewikkeld. En blijken we allemaal een eigen Tempel gebouwd te hebben. Het non-dualisme uitgelegd op zijn duaals.
Voor mij was de ontdekking dat mijn denken in concepten/taal gebeurt en dat dit zich allemaal afspeelt in mijn mensvorm. Dat ik met mijn menszijn-denken mij tot het centrum heb gemaakt van het Heel, het AL. Dat ik dat dus vanuit mijn menszijn projecteer.
Dus zolang je erover blijft praten zal je het Al niet ervaren. Blijft het duaal.
Voor mij wordt het het duidelijkst uitgelegd in de TAO.
In de cyclus van creatie en terugkeer-creatie .
Het gaat AL, (hundun – de schimmen wereld ), 1ik, 2 ik en jij, 3 ik, jij en de ander/het andere. Na 3 komt VEEL/many. Dat is de eindeloze creatie en met veel kan je er zoveel dimensies aanhangen als je wilt. Het houdt nooit op.
Ik heb er lang over nagedacht hoe de creatie van terugkeer zou lopen. Worden mannen en vrouwen samen weer androgyn/eenhuizig etc? Worden ik, de aliens en de geesten één? Worden ik en de theepot één? Wordt ik de wereldbol/een planeet? Wordt ik de I Tjing en de I Tjing mij?
Ook deed ik het zelfbedachte gedachtenexperiment: als iedereen “verlicht’ zou zijn, zouden we dan nog in dierenhuiden lopen en onze kinderen begraven?
Het antwoord op die laatste vraag bleek voor mij: ja dat zou best kunnen. Maar het maakt dan niet meer zo uit. Het heeft niet meer de lading die het in de duale wereld had.
Daaruit concludeerde ik dat de creatie van terugkeer een geestelijke weg was. Het oplossen van de binding/verslaving met VEEL, met jou (ja het idee dat jij mij onverschillig zou zijn, dat mag niet!,oei wat verslaafd ben ik).
En dat of VEEL nou nog wel bestond of niet, niet meer uitmaakte. Het “namen”loze.
Geheel in overeenstemming met Osho’s les: houdt het klein. Destemeer je het aan de eene kant groter maakt, deste groter zijn ook de tegenkrachten aan de andere kant. Dus houdt het klein.
Maar zolang ik hier een Tempel van bouw, blijft het duaal. Zelfs vergeving is dan een construct.
Er is maar een gebod: wees liefde. Nee dat niet eens: wees.
Oei, en ik vind lopen in de dierenhuid al zo eng, geen fiets, geen elektrische boor. Geen Penicilline ! Oei
Op naar het zuivere land, the pure land. A mi Tuo Fo. Dat is waar ik oefen.
Zijn is genoeg – Satsang met Hans Laurentius 2009: http://youtu.be/kEJhOQkjA5s
Ter aanvulling misschien, een liedje wat aan kwam waaien vanuit de Wuthering Heights.
‘A dream of sheep’
https://www.youtube.com/watch?v=_256xd9N27o
The Meaning of Life – Muslim spoken word
https://www.youtube.com/watch?v=rX6ubcbSABM&t=0s