Leer je innerlijke sturingsmechanisme optimaal te gebruiken zodat je je leven meer sturing kan geven vanuit je eigen vrije wil.
Ieder persoon heeft een innerlijk sturingssysteem wat continue terugkoppeling geeft via zijn of haar gevoel / emoties.
Ondanks dat eenieder dit innerlijke sturingssysteem heeft zijn er nog niet zo veel mensen die dit sturingsmechanisme goed begrijpen en daardoor optimaal kunnen gebruiken waarvoor het bedoelt is.
Bentinho Massaro en Abraham Hicks geven aan dat je de hele diversiteit van emoties uiteindelijk in twee categorieën kunt verdelen. Iets voelt goed of iets voelt niet goed.
Natuurlijk zijn er vele uitingen van beide typen emoties. Maar het belangrijkste om in het begin te begrijpen is of iets goed of niet goed voelt en hoe je deze signalen van je innerlijke sturingssysteem vervolgens zo optimaal mogelijk kunt gebruiken om je leven sturing te geven vanuit je eigen vrije wil.
Hierboven heb ik dit innerlijke sturingsmechanisme wat via je emoties signalen doorgeeft in de 5 stappen cyclus van creatie geïntegreerd. De 5 stappen cyclus staat in detail uitgelegd in dat artikel van de hand van Pieter Stuurman. Voor eenieder die dat nog niet kent is het zinvol eerst dat artikel goed door te nemen.
Zodra iets goed voelt, betekent dat dat je innerlijke sturingssysteem op de – gedachte goedgekeurd – knop drukt, en mensen vervolgens door kunnen gaan met handelen (met integriteit en zonder verwachtingen) op grond van deze gedachte. Het zegt, wij zijn het met deze gedachte eens, het is in overeenstemming met wie je innerlijk bent dus ga vooral door en ga je realiteit scheppen aan de hand van deze gedachte. Je schept hiermee een realiteit die meer in overeenstemming is met wie je bent in je kern dan de huidige realiteit waarin je jezelf bevindt.
Volg je nieuwsgierigheid, interesse, passie, met integriteit en zonder verwachtingen.
Zodra iets niet goed voelt, betekent dat dat je innerlijke sturingssysteem op de – stop en onderzoek deze gedachte – knop drukt. Het zegt, wij zijn het niet met deze gedachte eens, het is niet in overeenstemming met wie je innerlijk bent. Reflecteer erop, onderzoek deze, keer de gedachte om, leer je les eruit en laat het los. Onderzoek het geloof wat je aan deze gedachte hecht want het is niet in overeenstemming met wie jezelf op dit moment in je kern bent. Het is niet verstandig te gaan handelen op basis van deze gedachte want daarmee ga je een realiteit scheppen die minder in overeenstemming is met wie je bent dan de huidige realiteit waarin je jezelf bevindt.
Totdat je onderzoekt wat je gelooft, blijf je de onschuldige oorzaak van je eigen lijden.
Je innerlijke sturingssysteem laat je op deze manier via hoe je je voelt weten wat te doen. Als kind hebben velen van ons wellicht het spelletje warmer en kouder gespeeld. Dit is een spel waarbij iemand geblinddoekt wordt en die persoon vervolgens ergens naartoe moet lopen zonder zelf te kunnen zien. De andere kinderen helpen hem of haar daarbij door continue warmer of kouder te roepen en zo sturing te geven. Als de geblinddoekte persoon een stap in de goede richting zet wordt er warmer geroepen, wordt er een stap in de verkeerde richting gezet dan wordt er kouder geroepen.
Je innerlijke sturingssysteem doet precies hetzelfde. Het laat je goed voelen wanneer je warmer wordt, dichter in de buurt komt van je innerlijke zelf, het laat je slecht voelen wanneer je kouder wordt, wanneer je verder uit de buurt gaat van je innerlijke zelf.
Negatieve emoties zijn er alleen maar om je eraan te helpen herinneren dat er een gedachte beschikbaar is die niet (langer) in overeenstemming is met je innerlijke kern en daarom onderzocht en omgekeerd dient te worden om er een les uit te leren en daarna losgelaten kan worden.
Ik ben zelf veel meer gaan sturen met dit innerlijke sturingsmechanisme en de resultaten zijn verbluffend. Zodra iets goed voelt, ga ermee door. En hoe beter iets voelt hoe verstandiger het is ernaar te handelen. Volg je hoogste passie met integriteit en zonder verwachtingen!
Zodra iets niet goed voelt betekend het dat ik geloof hecht aan iets wat niet langer in overeenstemming met mezelf is en ik een les te leren heb. Ik hanteer een geloof of een definitie die niet optimaal is. Die les leer ik het snelst door mijn stressvolle gedachte te vinden en aan een grondig onderzoek te onderwerpen met The Work van Byron Katie waardoor ik de les snel leer en nieuwe inzichten over mezelf bereik. Als die les geleerd is, kan ik vervolgens een andere gedachte gebruiken als input voor de cyclus van creatie en wederom via het innerlijke sturingsmechanisme daar feedback op krijgen via mijn emotie/gevoel.
Een overzicht van de 2 categoriën emoties. De goed voelende en de niet goed voelende.
Beide paden leiden via deze manier naar persoonlijke groei.
Voelt iets goed?
Prima, ga ernaar handelen.
Voelt iets niet goed?
Prima, ga reflecteren en de gedachte aan een onderzoek onderwerpen en zie of je de les kunt leren die er blijkbaar te leren valt.
Zodra mensen dit innerlijke sturingsmechanisme leren begrijpen en de gereedschappen hebben om op een zinvolle manier op beide signalen te reageren is persoonlijke groei altijd het resultaat. Het is een soort schaakmat. Alles is via dit begrip te gebruiken om te groeien. Daarnaast maakt het je volledig onafhankelijk van de menig van andere personen omdat je altijd kunt vertrouwen op dit innerlijke sturingsmechanisme. Dit is iets waar je zelf ervaring mee moet opdoen en moet leren vertrouwen en dat krijg je alleen door het zelf uit te gaan testen. 🙂
People usually think that they feel bad because of what is happening, but you only ever feel bad because what you are thinking about what is happening is off beam—or out of alignment—with the truths of Existence. Lack feels bad because it doesn’t exist, so thinking in line with it is untrue. Abundance is All That There Is, so thinking in line with that is true and therefore feels good.
~Bentinho
Als mensen dit innerlijke sturingsmechanisme leren begrijpen en goed leren toepassen is de persoonlijke groei die ze kunnen doormaken letterlijk oneindig. Bentinho noemt het – super accelerated living – en ik kan het daar na een kleine maand het zelf te hebben toegepast hier alleen maar mee eens zijn. Het is een essentieel gereedschap wat mensen de sleutel over hun eigen vrije wil en scheppende kracht teruggeeft.
Vragen, opmerkingen en aanvullingen zijn van harte welkom in de reacties.
Op de hoogte blijven van nieuwe berichten? Like ons op Facebook en/of volg ons op Twitter!
Een nieuw gezichtspunt leren kennen, iets geleerd en/of gelachen? Overweeg een donatie of vrijwillig abonnement.
Aanverwante artikelen en informatie:
-) Bentinho legt het innerlijke sturingssysteem uit
-) Abraham Hicks legt het innerlijke sturingssysteem uit
-) De 5 stappen cyclus van creatie
-) Omarm je negatieve emotie, het is je wegwijzer naar meer vrijheid en persoonlijke groei
-) Omarm je positieve gevoel, het is je wegwijzer naar meer persoonlijke groei en vrijheid
-) Van zelfonderzoek naar zelfkennis tot zelfrealisatie
-) De moeder van alle stressvolle gedachten, de gedachte dat gebrek kan bestaan
-) Leer je stressvolle gedachten onderzoeken
-) De volledige formule voor het volgen van je nieuwsgierigheid, interesse, passie
-) Volg je hoogste passie met integriteit en zonder verwachtingen
-) 10 veelgebruikte manieren hoe mensen zichzelf goed / beter laten voelen
-) Er is maar 1 persoon nodig voor vrede, en die persoon ben jij
-) Leer je leven meer naar je eigen voorkeur te scheppen
-) Hoe je je frequentie op een gemakkelijke manier kunt verhogen
-) Hoe je je frequentie stabiel hoog kunt houden
-) De vijf wetten van creatie
-) Wat als geld geen enkele rol zou spelen?
-) De relatie en het verschil tussen geld en overvloed
-) Drie manieren om goedkoop de wereld over te reizen
There is only the understanding of the thing that needs to be taught to every child on the planet, and that is the knowledge that every single individual on this planet is already powerful as he or she needs to be to create any reality desired, without having to hurt yourself, or anyone else, to get it. That’s how powerful you are.
~Bashar – Quest for Truth
Dit vrij recente interview van Byron Katie legt dit innerlijke sturingssysteem ook nog eens heel helder uit.
Byron Katie shows Waylon Lewis how the work Takes us Beyond Positivity & Negativity.
https://www.youtube.com/watch?v=WKUkEgLjePI
Bentinho legt het sturingsmechanisme ook helder uit in de vraag en antwoord sessie wat later in deze lezing van hem.
Super Accelerated Living – 10 Ways to Live as a Powerful Creator
https://youtu.be/arCloC5NeH4‘
Teal Swan legt het ook uit in deze video.
https://www.youtube.com/watch?v=aIC1wHAYRO0
En Abraham Hicks legt dit innerlijke sturingssysteem ook helder uit op hun eigen manier.
Abraham Hicks – You Were Born With A Guidance System
https://www.youtube.com/watch?v=pxnZ0q3erK8
Abraham Hicks – Inner Guidance System Explained Simply
https://www.youtube.com/watch?v=DA2QOZU_NWo
Abraham Hicks – Being more aware of your Inner Guidance System
https://www.youtube.com/watch?v=xfAOnGg-FmY
Abraham Hicks – Guidance System & Split Energy…
https://www.youtube.com/watch?v=raRphh9O59g
Mooi artikel maar ik mis iets: gedachte is gevoel, maar denken is ego en die gaat heel snel met het gevoel aan de haal, sterker nog ego is sneller en slimmer dan het gevoel, vaak is het zo dat ego denken dus je laat denken dat je voelt en dat geeft een positief gevoel, zolang je geen onderscheid kan maken in gedachtes en denken zal ego de baas blijven, je denkt vaak dat je de goede richting op gaat, veel mensen voelen maar houden het niet vol en vallen dan weer terug in oude patronen
gevoel is een heel angstig iets voor veel mensen, iedereen wil positief leven daar is niks mis mee, maar daardoor vergeten ze het negatieve en die geeft vaak de mooiste boodschappen om het positieve weer terug te vinden, het is de balans in beide die het leven het leven laat leven
ander iets is, e is geen pad, het pad waar iedereen over spreekt is neergelegd vanaf je geboorte, soms al tijdens de zwangerschap, door ouders, opvoeders, later leraren enz. er wordt je verteld wat goed is of niet goed is voor jou, vele blijven dit volgen, we roepen wel we hebben een vrije keus of wil maar de angst weerhoud de mens om te veranderen, negatief doorleven naar positief, als je vrij bent in je zijn, dan is er geen pad meer maar mag en kan jij kiezen welke kant je opgaat, het voordeel hiervan is dat je elk moment je keus mag aanpassen of veranderen om een beter positief resultaat te bereiken
Gedachte is geen gevoel, maar je innerlijke sturingsmechanisme geeft emotie/gevoel als reactie op je actieve gedachte.
Je innerlijke zelf evolueert elke actieve gedachte als het ware in het moment en geeft als feedback je een emotie/gevoel erop.
Als een actieve gedachte niet goed voelt betekend dat dus dat het verstandig is niet te gaan handelen, en om de gedachte, geloof, geloofsssyteem te onderzoeken, om te keren en te kijken wat er van te leren is en het vervolgens los te laten. Kortom tijd om je gedachtenwereld, je geloofssysteem te updaten.
Als een actieve gedachte wel goed voelt betekend dat je er gerust naar kunt handelen omdat je dan een realiteit zult scheppen die meer relevant is voor je innerlijke zelf dan de huidige realiteit. Handelen dient overigens met integriteit en zonder verwachtingen te gebeuren.
In basis klopt het dat een negatieve emotie wijst op een onware of foutieve gedachte. Maar er is een valkuil. Soms/vaak kan een onware gedachte (een vergissing) in eerste instantie toch een positieve emotie oproepen.
Omdat we dan via die emotie handelen op basis van een onware gedachte, creëren we met dat handelen een onverwachte, ongewenste realiteit. Wordt vervolgens die realiteit als negatief beleefd, dan levert dat alsnog een negatieve emotie op.
Als we ervan uitgaan dat de initiële positieve emotie toch klopte omdat hij positief aanvoelde (en dat de achterliggende gedachte dus ook klopte) dan kunnen we niet meer inzien dat de negatieve realiteit door onszelf gecreëerd is. Het lijkt ons dan te “overkomen”. Dit is de definitie van slachtofferschap.
Een voorbeeld van een onware gedachte die initieel een positieve emotie kan opleveren, maar uiteindelijk leidt tot een als negatief beleefde realiteit:
Gedachte: het is goed om mijn verantwoordelijkheid af te dragen aan een leider die mij vrijheid verleent
Emotie: verlangen naar zo’n leider, en blij zijn als die zich aandient (positieve emotie)
Handelen: aan zo’n leider gehoorzamen
Realiteit: onvrijheid
Omdat de initiële gedachte een onware gedachte/vergissing was, levert hij uiteindelijk een onverwachte en ongewenste realiteit op.
Het “Zie je wel!” effect ziet er dan zo uit:
Zie je wel! Ik moet een leider hebben die mij WEL vrijheid verleent. Deze doet dat niet dus wil ik een andere leider!
Maar een leider die vrijheid verleent, bestaat niet…
Onware gedachten kunnen initieel dus toch een als positief beleefde emotie oproepen. Dat leidt dan tot een zelfgecreëerde realiteit die uiteindelijk alsnog als negatief beleefd wordt (negatieve emotie voortbrengt).
De beleefde kwaliteit van de emotie die volgt op een initiële gedachte, zegt dus niet altijd alles over de kwaliteit van de achterliggende gedachte.
Ik zou zelf denk ik niet goed of fout of waar of onwaar gebruiken. In overeenstemming en niet in overeenstemming met je innerlijke sturing dekt de lading beter. Dit omdat mensen verschillend zijn en verschillende zaken relevant voor ze zijn op verschillende tijden.
Om je voorbeeld te gebruiken. Verantwoordelijkheid willen afstaan aan een ander. Voor mij voelt dat persoonlijk niet goed. (meer?)
Mocht het bij een ander wel echt oprecht goed voelen dan betekent dat, dat die weg volgen het snelste leerpad is volgens je innerlijke sturingsmechanisme. En hoe leer je begrijpen dat verantwoordelijkheid afstaan niet mogelijk en onwenselijk is? Juist door de consequenties ervan te ervaren. Alleen levenservaring kan echte lessen leren.
Innerlijke sturing gaat dus vooral over relevantie voor het individu en de leercurve van het individu. Ik weet niet of dat perspectief verhelderend werkt?
Klopt. Ik wil maar zeggen dat een initiële, positieve emotie wel degelijk een pijnlijke, ongewenste ervaring kan opleveren die niet in overeenstemming is met wat je innerlijke zelf zou willen. Maar daar leer je inderdaad wel van.
Goed – fout, of waar – onwaar, gebruik ik dus in relatie tot de wens.
Maar als jij zelf deze gedachte neemt, hoe voelt het dan persoonlijk voor jou? Voor mij voelt het namelijk helemaal niet goed. En werkt dit innerlijke sturingsmechanisme voor mij dus prima in je voorbeeld.
En ik heb het de afgelopen maand uitgebreid uitgeprobeerd en ik moet constateren dat het feilloos werkt. Is er in jouw ogen iets of iemand wat je beter zou kunnen gebruiken dan dit innerlijke sturingsmechanisme?
In jouw geval komt dat doordat je al erg veel tijd en aandacht besteed hebt aan het uitvinden van wat voor jou juiste gedachten en inzichten zijn. Zo heb je geleerd welke gedachten bij jouw wensen passen. Omdat die gedachten daarom in de loop der tijd beter bij je wensen zijn gaan passen, creëer je in toenemende mate een gewenste realiteit. Dat betekent dat slachtofferschap in de loop der tijd steeds verder uitgesloten geraakt is.
Maar dat doet niet iedereen. Zoals je kunt zien, staan mensen nog vaak vol enthousiasme (positieve emotie) te juichen voor een nieuwe “leider”. Keer op keer leidt het tot teleurstelling, zoals de geschiedenis zo overduidelijk aantoont. Zonder inzicht in de waarheid “leiders brengen geen vrijheid”, is de emotie dus geen betrouwbaar selectiecriterium.
Maar jij kunt niet weten wat het innerlijke sturingmechanisme van die mensen precies zegt. Jij weet dat alleen voor jezelf, en ik neem aan dat het voor jou net als voor mij niet goed voelt. Dit sturingsmechanisme werkt dus prima voor ons, en idd omdat wij de les wellicht al geleerd hebben tot in een bepaalde mate.
Jij neemt in dit voorbeeld aan dat het bij die andere mensen echt en integer goed voelt om hun verantwoordelijkheid weg te geven. Dat is een aanname van jouw kant. En ik wil daar best in mee gaan maar zelfs dan dient het hun dat te volgen want dan scheppen ze een realiteit die onwenselijk wordt en kunnen ze daarvan leren en de hele materie gaan heroverwegen.
Ik moet een beetje denken aan een stressvolle gedachte die ik een jaar geleden onderzocht. Ik geloofde dat mensen geen domme dingen moesten doen. Door The Work erop toe te passen kwam ik tot het inzicht dat domme dingen doen de manier is hoe we leren. We weten pas na de tijd of iets dom of minder dom was door te ervaren en aan de hand van die ervaring kunnen we daarna betere beslissingen maken.
Ook leerde ik dat ik geen domme dingen moet doen als ik dit van anderen verwacht. 1 dom ding wat ik op dat moment deed was geloof hechten aan een stressvolle gedachte. Door die te onderzoeken leerde ik deze les waardoor ik vanaf dat moment volledig vrede heb met mensen die in mijn ogen domme dingen doen. Het domste wat iemand kan doen is zijn of haar stressvolle gedachten niet onderzoeken in mijn huidige ervaring en ik heb dat vele jaren zelf niet gedaan dus ik kan dan moeilijk een ander erop veroordelen. 😀
En vandaar dat ik dit artikel hier nu deel want ik heb het gereedschap voor stressvolle gedachten onderzoeken uitgebreid getest en gezien dat ik van dat onderzoek altijd heel nuttige zaken leer. Daarnaast heb ik de afgelopen maand ook telkens meer vertrouwen gekregen in mijn innerlijke sturingsmechanisme en dat acceleert persoonlijke groei enorm in mijn ervaring vandaar dat ik dat nu ook deel.
En deze twee zaken samen, bij negatieve emotie reflecteren en onderzoeken en bij positieve emotie handelen volgens het volg je hoogste passie principe resulteert in mijn ervaring altijd in (de meest mogelijke) persoonlijke groei. Het is een buitengewoon effectief pad als je weet hoe je dit innerlijke sturingsmechanisme kunt gebruiken in samenhang met deze twee gereedschappen en als je weet welk gereedschap je op welk moment toe dient te passen. Er zijn geen goede en slechte paden maar er zijn wel effectieve en minder effectieve paden. Dit is het meest effectieve pad wat ik op dit moment ken.
Ik kan alleen vanuit mijn eigen ervaring spreken maar ik heb als ik achteraf mijn leven bekijk altijd de meeste groei doorgemaakt als ik wel luisterde naar mijn eigen sturingsmechanisme.
Ik weet niet of jij voor jezelf een moment kunt vinden dat je luisterde naar je eigen sturingsmechanisme en achteraf tot de conclusie bent gekomen dat dat een fout was?
Ik heb dat persoonlijk niet kunnen vinden tot nu toe iig, maar sta volledig open voor de ervaring van anderen op dit gebied.
Mensen doen altijd wat denken dat het beste is, in relatie tot wat ze wensen.
Wanneer het resultaat teleurstellend uitpakt, dan hebben ze geen domme dingen gedaan, maar hebben ze zich vergist. Een vergissing is een onware gedachte waarvan geloofd wordt dat het een waarheidsgetrouwe gedachte betreft. Een niet-kloppende gedachte, in relatie tot het gewenste resultaat dus.
Ik heb me vaak vergist in mijn leven en vaak leidde dat tot ongewenst resultaat. Maar naarmate ik meer tijd en aandacht stak in het corrigeren van mijn vergissingen/onware gedachten, leerde ik beter kennen wat gedachten zijn die WEL het gewenste resultaat opleveren. En wat de aard van die gedachten is. Daardoor kan ik ze steeds beter onderscheiden van vergissingen. Ook gevoelsmatig.
Ik kan inderdaad niet weten wat het sturingsmechanisme van andere mensen precies zegt, maar ik kan wel zien of die sturing leidt tot het (door die mensen zelf uitgesproken) gewenste resultaat. En dat is vaak niet het geval.
Anders gezegd: iedereen doet wat (gegeven het bestaande wereldbeeld en de situatie) goed voelt, maar dat is niet altijd voldoende om tot gewenste resultaten te komen.
Het begint altijd met de gedachte. Als die niet klopt in relatie tot het gewenste resultaat, klopt de emotie daar ook niet mee. De emotie is immers het gevolg van de gedachte.
.
Daardoor kan ik ze steeds beter onderscheiden van vergissingen. Ook gevoelsmatig.
Dat is ook mijn ervaring. En dat gevoelsmatige is je innerlijke sturingssysteem wat met jezelf communiceert via emotie in mijn ervaring. En ik heb opgemerkt dat luisteren naar mijn innerlijke sturingssysteem het snelst tot persoonlijke groei leidt. En dat doe ik door te reflecteren op mijn geloven/gedachten als ik een negatief gevoel krijg en te gaan handelen als het goed voelt.
Maar wat zijn jouw ervaringen daarin?
Wat ik misschien zelf niet goed begrijp aan je antwoord is je formulering van gewenste resultaten. Dat duidt namelijk op verwachtingen en de formule die ik hanteer bij het volgen van je passie is juist met integriteit en zonder verwachtingen. Ik weet niet of daar misschien nog iets zit?.. En zeg je dat je niet moet luisteren naar je innerlijke sturingsmechanisme of het juist moet negeren bij het maken van besluiten of geen van beiden? En heb jij anders wellicht een beter iets dan je eigen innerlijke sturingsmechanisme waarmee je besluiten maakt?
Niet voor niks is volgens Byron Katie de eerste toetsing van een gedachte “is it true?”
Of dat het geval is, is niet per definitie af te meten aan de bijbehorende emotie. Die zegt niet altijd alles over de mate van waarheidsgetrouwheid van de gedachte.
Pas wanneer je je verzameling gedachten in een bepaalde mate hebt afgestemd op je gewenste realiteit, zul je gedachten die daarmee dissoneren gevoelsmatig (emotioneel) herkennen, en kun je dat gevoel gebruiken als sturing.
Precies zoals bijvoorbeeld een zeer ervaren automonteur met veel kennis, op zijn gevoel af kan gaan bij het opsporen van een mankement. Bij iemand zonder die kennis werkt dat niet.
Ja absoluut, maar Byron Katie adviseert alleen stressvolle gedachten te onderzoeken. Dus alleen gedachten die een negatieve emotie opleveren. En waarom onstraat die stress, juist omdat het niet in overeenkomst is met je innerlijke zelf en daarom geeft je innerlijke sturingsmechansime je negatieve emotie.
Het enige doel van emotie is die communicatie van je innerlijke zelf met jezelf. zodra iets goed voelt is het je innerlijke zelf die op de handelen knop drukt omdat dat een realiteit zal scheppen die meer in overeenkomst met je ware zelf is. Zodra iets slecht voelt is het je innerlijke zelf die op de stop knop drukt en je waarschuwt dat je met die input een realiteit schept die minder in overeenkomt met je ware zelf. Inplaats van handelen is het daarom beter te reflecteren en de gedachte te vinden die de stress veroorzaakt, die te onderzoeken en op die manier de les die je te leren hebt te leren.
Dit is echter een oneindig proces. Je bent een onderdeel van een onsterfelijk en scheppende entiteit en dit sturingsmechanisme is je assistentie daarin. En het zal je altijd blijven sturen door emotie naar je te sturen. Het is alleen volledig aan jezelf of je die signalen begrijpt en gebruikt. Je vrije wil wordt altijd gerespecteerd maar je sturingsmechanisme zal je altijd blijven sturen. Als jij vanuit je vrije wil niet je passie wilt volgen is dat prima. Als jij ondanks dat iets heel slecht voelt toch gaat handelen vanuit die gedachte waarvan je innerlijke sturingsmechanisme je dat signaal geeft dan is dat ook prima.
Het gaat dus niet over goed of fout, het gaat gaat over begrijpen wie en wat je bent en hoe je je leven hier effectief of minder effectief kunt mee gaan inrichten. Elke keuze is volledig prima maar in mijn persoonlijk uitegeteste ervaring is het buitengewoon onnozel om niet te luisteren naar je innerlijke sturingsmechanisme als het er toch is en je continue van dienst kan zijn.
Als je je hand in het vuur steekt geven je pijnzenuwen je een signaal dat wat je doet niet handig is, als je gedachten hebt die niet in overeenstemming zijn met je eigen innerlijke zelf geeft je sturingsmechanisme je negatieve emotie om je een signaal te geven. Je mag je pijnzenuwen negeren maar handig is het niet, je mag je innerlijke sturingsmechanisme negeren maar in mijn ervaring is dat net zo onhandig als je pijnzenuwen negeren.
Maar wederom het is aan eenieder om voor zichzelf bekend te raken met zijn of haar eigen innerlijke sturingsmechanisme en daar ervaring en vertrouwen mee op te bouwen.
Uiteindelijk levert iedere onware gedachte een negatieve emotie (stress) op. Dat komt omdat onware gedachten (via emotie) altijd leiden tot handelen dat een ongewenste realiteit voortbrengt. Een realiteit die als negatief beleefd wordt. Het bestaan van stressvolle gedachten, duidt dus per definitie op het bestaan van onware gedachten.
Goed of fout bestaat dus alleen in relatie tot het gewenste resultaat/de gewenste realiteit.
Inderdaad, precies zoals pijn aangeeft dat je iets doet wat niet goed voor je is, geeft negatieve emotie aan dat je iets denkt dat niet goed voor je is. Maar het is niet nodig om steeds pijn te blijven ervaren en dan pas je gedrag aan te passen. Je kunt ook leren de juiste dingen te doen en zo pijn te vermijden.
Ik zie bij veel mensen echter dat ze niet inzien dat hun emotionele pijn zelfgecreëerd is. En dus denken dat het ze “overkomt”. Dat ze er slachtoffer van zijn. Dat ze er “niets aan kunnen doen” er dus ook niets aan gaan doen. Ze blijven dan vanuit dezelfde gedachten en bijbehorende emoties handelen, en dat blijft dezelfde pijn opleveren. Hun hand dus in het vuur BLIJVEN steken in de overtuiging dat dit de juiste, of de enige mogelijkheid is, en dat pijn lijden onvermijdelijk is.
Dat komt omdat veel mensen de relatie niet kennen tussen hun gedachten, emoties, handelen en de daaruit zelf gecreëerde realiteit. Alleen het veranderen van de gedachten, kan het rijtje omvormen.
Als de emotie gebaseerd is op een (in relatie tot het gewenste resultaat) onjuiste gedachte, zal die emotie net zo onjuist zijn als de gedachte. Dat levert een als ongewenst beleefd resultaat op dat vervolgens een negatieve emotie voortbrengt. Maar die negatieve emotie wordt dan vaak gekoppeld aan het resultaat (de realiteit die als gegeven wordt beschouwd), en niet aan de gedachte (de oorsprong) die dat ongewenste resultaat opleverde.
Volledig mee eens en ik zie precies hetzelfde. Het is alsof je naar een wereld zit te kijken waar mensen continue zichzelf lopen te snijden en zich afvragen waarom ze bloeden…
Vandaar dat het in mijn ogen des te belangrijker is dat mensen deze mechanismen leren begrijpen. Op het moment dat mensen leren inzien dat zij zelf scheppende wezens zijn en dat zij zelf de realiteit om hun heen medescheppen aan de hand van de gedachten waar ze geloof aan hechten dan zijn we al een hele stap verder.
Als mensen vervolgens hun innerlijke sturingsmechanisme wat continue werkt door emotie naar ze te sturen leren begrijpen en vervolgens de juiste gereedschappen gaan toepassen bij die feedback dan kunnen ze heel snel een realiteit gaan medescheppen die veel meer naar hun eigen zin is en naar de zin van iedere andere betrokkene.
Dat is dan ook precies de reden dat ik dit soort artikelen schrijf en deel. In de hoop dat het andere mensen bewust kan maken net zoals deze ideeën van anderen mij ooit bewust hebben gemaakt. Tijd om mensen te vertellen dat het verstandig is hun hand uit het vuur te halen. 😀
En ik heb daarnaast ervaren dat mijn wereld er enorm op vooruit gaat als meer mensen dit begrijpen en zelf hun scheppende kracht terugnemen en dit weer bewust en vanuit eigen vrije wil gaan doen. Mocht je nog tips hebben hoe we deze materie sneller en beter bij grotere groepen mensen kunnen verspreiden ter inspiratie dan hoor ik dat graag 😀
Een stukje uitwisseling over dit artikel op de Nederlandstalige facebookgroep van Bentinho.
—
Je dissonante tonen zijn geloven die niet langer relevant voor je zijn en door daarop te reflecteren en die gedachten en geloven te onderzoeken en te herdefinieren kun je een boel leren in mijn ervaring en ze daarna integreren.
Je innerlijke sturingsmechanisme is je dus altijd 100% van dienst. Alleen is het wel belangrijk dat je de juiste gereedschappen op het juiste moment toepast. Voelt iets goed, ga handelen. Voelt iets niet goed, vindt de stressvolle gedachte en ga reflecteren en kritisch onderzoek erop doen. Doe je dat dan wordt elke emotie, zowel positief of negatief een katalysator voor persoonlijke groei.
Bentinho Massaro zegt ergens dat er geen goede of slechte paden zijn maar wel effectieve en minder effectieve paden. Je innerlijke sturingsmechanisme volgen is in mijn ervaring een buitengewoon effectief pad. Maar het is volkomen prima dat sturingsmechanisme niet te volgen. Het mechanisme communiceert echter continue met je via je emoties en zal dat blijven doen. Daar is het tenslotte je sturingsmechanisme voor.
Er bestaan inderdaad geen goede of slechte paden, maar wel effectieve en minder effectieve. In relatie tot de wens.
Je emoties zijn de motor achter je handelen. Je kunt er pas op vertrouwen dat die emoties je aanzetten tot JUIST handelen (in relatie tot je wens) als de achterliggende gedachten daar ook mee harmoniëren. Dan zul je je leven (je realiteit) als prettig ervaren, oftewel gelukkig zijn.
Als dat het geval is, dan zijn emoties hartstikke handig. Je hoeft dan niet steeds te blijven nadenken. Je hebt dan een goed werkende “short cut”. Je ziet daarom ook dat gelukkige mensen niet steeds hoeven na te denken over wat ze doen. Hun gedachte zijn in overeenstemming met hun wensen, en hun emoties dus ook. En daarop kunnen ze varen.
Voor ongelukkige mensen geldt het omgekeerde. Hun gedachten stemmen niet overeen met hun wensen, en hun emoties dus ook niet. Als ze zich laten sturen door die emoties, blijven ze ongelukkig.
Niet in relatie tot de wens maar in relatie tot hoe de wereld werkt. Vooraf verwachtingen hebben is per definitie een recept tot ongeluk. Bentinho noemt dit ook wel je que nemen van je fysieke realiteit, het is het ‘domste’ wat je kunt doen want je schept dan aan de hand van je vorige schepping je huidige realiteit inplaats van dat je je realiteit schept aan de hand van je eigen voorkeur. Je gaat dus je hele schepping continue lopen loopen. Dit schept het idee van lineaire tijd als bijproduct. 😀
Je innerlijke guidance system is niet je de motor achter je handelen. Het is een mechanisme van je innerlijke zelf om feedback te geven op je gedachte en in hoeverre het wel of niet in overeenstemming is met je eigen kern. Door dit mechanisme te begrijpen kunnen mensen juist ophouden met het handelen als iets niet goed voelt. Je hoeft dan niet je hele schepping eerst te zien in realiteit. Je versnelt je leerpad kortom enorm.
Voor gelukkige mensen geld dat zij dit mechanisme begrijpen, hun passie volgen en dus sterk vertrouwen op hun innerlijke sturingssysteem want je passie is iets wat enorm goed voelt en dus een signaal van je innerlijke sturingssysteem dat door daarop te handelen je een realiteit gaat scheppen die veel meer in overeenstemming is met je innerlijke zelf dan waar je je op dit moment in bevindt. Maar het is heel dom voor gelukkige mensen om verwachtingen te gaan hebben die ze halen vanuit de huidige fysieke realiteit. Het is veel beter je fantasie te gebruiken en simpelweg je gevoel van passie te volgen zonder enige verwachting.
Voor ongelukkige mensen geldt dat ze dit mechanisme niet begrijpen. Ze hebben een gedachte, hun innerlijke guidance system geeft naar ze aan dat die gedachte niet in overeenstemming is met wie ze daadwerkelijk zijn en dat doet het door ze een negatieve emotie te sturen. Echter inplaats van dat te begrijpen en te gaan reflecteren en het geloof te gaan onderzoeken negeren ze hun eigen innerlijke sturingssysteem en scheppen dan aan de hand daarvan een realiteit die minder in overeenstemming zal zijn met hun innerlijke zelf dan waar ze zich nu in bevinden. En dit zal continue zo door blijven gaan totdat mensen dit leren begrijpen, gaan uittesten voor zichzelf en dan integreren want vrije wil gaat boven alles. Dus alleen mensen zelf kunnen vanuit eigen vrije wil beslissen te gaan luisteren naar hun innerlijke sturingsmechanisme. Het sturingsmechanisme is er echter altijd en zal altijd signalen blijven afgeven in de vorm van positieve emotie bij warmer worden en negatieve emotie bij kouder worden.
Het verschil tussen gelukkige mensen en ongelukkige mensen is dus simpelweg mensen die hun innerlijke sturingmechanisme volgen en mensen die hun innerlijke sturingsmechanisme (bewust of onbewust) negeren.
Waar ik moeite mee had voor mezelf is dat dit systeem zo bizar simpel is dat het erop terugkijkend bijna lachwekkend is dat wij als mensen dit mechanisme zo totaal hebben misbegrepen en genegeerd. Maar goed, wij worden vanaf onze vierde jaar door een heel schoolsysteem getraind om dit innerlijke sturingsmechanisme te negeren. Dus in die zin is het wellicht niet zo vreemd.
Iedereen heeft uiteindelijk dezelfde wens: een gelukkig en vervullend leven. Niemand wenst een ongelukkig leven.
De meeste mensen denken dat hun emoties het GEVOLG zijn van hun beleving van hun realiteit. Dat een negatieve emotie een REACTIE is op die realiteit. Het is echter andersom. Emoties zetten aan tot handelen en handelen creëert realiteit. Negatieve emoties zetten dus aan tot negatief handelen en daarmee wordt een negatieve realiteit tot stand gebracht.
In die zin ligt achter IEDERE negatieve emotie een onjuiste gedachte. Verwachting is gebaseerd op de negatieve gedachte/emotie “er ontbreekt iets”. Verwachting leidt daarom onherroepelijk tot de beleving van gebrek.
Wederom volledig eens. En idd prachtig verwoord hoe verwachting per definitie tot de beleving van gebrek leidt.
In mijn ervaring krijg je een gelukkig en vervullend leven door jezelf te ontwikkelen. Jezelf gelukkig voelen is het effect van persoonlijke groei in mijn ervaring. De beloning van persoonlijke groei is het ervaren van geluk. Als mensen dit begrijpen dan is persoonlijke groei de snelste manier om een gelukkig en vervullend leven te krijgen.
En ik ben tot nu toe nog geen effectiever pad van persoonlijke groei tegen gekomen dan wat ik in dit artikel heb gedeeld. En dus ook geen effectiever pad tot een gelukkig en vervullend leven aangezien die twee synoniem aan elkaar zijn.
In deze video legt Bentinho Massaro het in mijn ogen heel helder uit. https://www.youtube.com/watch?v=6NYEthP0rh4
Ik ervaar dat er nog een foutje in het schema zit.
Als ik een gedachte heb kan ik die gedachte geloven of niet geloven. Als ik de gedachte niet geloof voel ik geen emotie. Geloof ik de gedachte wel dan kan het een positieve of negatieve emotie opwekken.
Dus het geloof komt na de gedachte en is van cruciaal belang omdat geloof emotie opwekt.
Daarom speelt geloof ook een hele grote rol in deze wereld. Geloof zet aan tot handelen. Iedereen handelt op basis van geloof ongeacht de emotie. Als je niet gelooft handel je niet.
Als je mensen kunt laten geloven wat jij wilt, kun je hun dagelijkse werkelijkheid bepalen en ook aansturen en daarmee je voordeel doen. De scholen en media zijn de sleutel in huidige systeem, waarmee men de massa´s tot geloof brengt. De scholen indoctrineren de mensen hun basis geloof evenals godsdiensten. De media stuurt het geloof bij op momenten dat dat nodig geacht wordt.
Dat klopt helemaal. Geloof is een gedachte die omarmd is. Een gedachte die geadopteerd is. Pas dan krijgt die gedachte de tijd om het kringetje te doorlopen. Een gedachte die voorbij komt maar niet geloofd wordt, gaat eigenlijk direct de prullenbak in en heeft dus geen invloed.
Geloof kan bestaan uit een zelfgevormde gedachte, maar ook uit een aangenomen gedachte. Dat laatste is inderdaad de opzet van scholen en media.
Wel is het zo dat tussen een geloofde gedachte en het handelen nog de emotie ligt. De geloofde gedachte brengt een emotie voort en die emotie zet aan tot handelen. Je ziet daarom dat de media steeds proberen een bepaalde emotie op te wekken. Angst is daarbij de meest gebruikte.
Voorbeeld: de berichtgeving over terrorisme wil mensen laten geloven (gedachte) dat het wemelt van de kwaadwillenden. Dat moet angst (emotie) opleveren en die angst moet mensen bereid maken om hun vrijheden in te leveren (handelen). Het is dan de bedoeling dat mensen met dat handelen de (door de manipulator) gewenste realiteit creëren.
Een gedachte die geloofd wordt gezien/ervaren als waar. Immers als als men een gedachte beschouwd als onwaar verdwijnt hij in de prullenbak.
Voor zover ik Bentinho en Abraham Hicks begrijp kan dan het volgende gebeuren;
Als de gedachte als waar wordt geloofd en dat is in overeenstemming met de BRON/WAT IS dan levert dat een positieve emotie op. Als die gedachte als waar wordt geloofd, maar niet overeenkomt met de de waarheid met de BRON dan roept dat een negatieve emotie op.
°°°°°°Geloof kan bestaan uit een zelfgevormde gedachte, maar ook uit een aangenomen gedachte. Dat laatste is inderdaad de opzet van scholen en media.°°°°°°
Als je jong bent ben je erg ontvankelijk voor wat anderen zeggen/denken. Je bent van anderen afhankelijk. Daarom de huidige machthebbers kinderen liefst op zo jong mogelijke leeftijd in de kinderopvang komen, kun je de kinderen al heel jong indoctrineren onder het motto; `Jong geleerd, oud gedaan`
Inderdaad ben je, als je jong (onvolwassen) bent erg ontvankelijk voor wat anderen zeggen. Machthebbers willen inderdaad daarom kinderen op zo jong mogelijke leeftijd kunnen beïnvloeden.
Maar niet alleen dat. Machthebbers zijn ook gebaat bij mentale onvolwassenheid van volwassenen. Ook daarop wordt aangestuurd.
In mijn ervaring zijn gedachten op zichzelf vrij onschuldig totdat we er (on)bewust geloof aan hechten. Als we dat doen dan activeren we de cyclus van creatie. Zie daarover het artikel van Pieter Stuurman die dat heel helder uitlegt en in mijn ogen klopt dat helemaal met mijn eigen persoonlijke ervaring.
Het eerste wat na de gedachte wordt geschapen door de cyclus van creatie is emotie. En emotie komt van je innerlijke sturingssysteem. Het is een soort feedback van je innerlijke zelf, higher mind, hoe je het wilt noemen. En als je goed luistert naar dat mechanisme kun je er op twee manieren je voordeel mee doen. Als de gedachte die gebruikt wordt ter activicatie van de cyclus van creatie een realiteit gaat scheppen die meer in overeenstemming is met je innerlijke zelf dan geeft je sturingsmechanisme een positieve emotie als feedback. Als iets goed voelt is de snelste stap tot persoonlijke groei dan ook handelen. En hoe beter iets voelt hoe verstandiger het is daarop te handelen. (met integriteit en zonder verwachtingen)
Als je een gedachte geactiveerd hebt voor je cyclus van creatie die echter een realiteit zal scheppen die minder relevant is voor je innerlijke zelf dan de realiteit waar je je nu in bevindt dan geeft je innerlijke sturingsmechanisme feedback door je negatieve emotie te sturen. Als je dat signaal leert herkennen en dan denkt oh, negatieve emotie. Ik activeer nu een cyclus van creatie met een gedachte die me niet dient dan is de snelste manier om te groeien niet te handelen maar naar je gedachten en geloven te kijken en die te herdefiniëren. Je leert dan de les zonder dat je de hele cyclus van creatie hoeft te activeren. Je sluit op deze manier alle mogelijke realiteiten die je gaat scheppen die je toch niet dienen kort.
In mijn ervaring moet je hier zelf mee gaan experimenteren en ervaring mee gaan opdoen zodat je zelf vertrouwen in dit mechanisme kunt krijgen.
En mocht je toch een negatieve emotie negeren dan hindert dat ook niet, dan schep je een realiteit die minder in overeenstemming is met je innerlijke zelf en zal je een realiteit zien waar je meer contrast ervaart. En dit is iets wat we nu toch al vaak doen. Dus wees niet bang voor ‘fouten’, we maken op het moment continue fouten in die zin omdat we dit sturingsmechanisme totaal niet begrijpen en meestal volledig negeren.
Bentinho heeft 1 video waarin hij het heel helder en grappig uitlegt maar ik weet de titel zo niet meer. Maar het is een van de laatste 30 videos. En misschien dat een andere lezer de naam van de lezing nog weet.
Je opmerking over kinderen klopt volledig en het erge is dat we kinderen van hun 3de jaar af aan instrueren hun eigen vrije wil weg te stoppen en hun innerlijke sturingssysteem volledig te negeren als iemand van autoriteit, juf, meester, docent dat van ze verwacht / eist. Ze worden op elke mogelijke manier gemanipuleerd en desnoods met dreiging van straf en echte straf gedwongen om niet naar hunzelf te luisteren maar naar de autoriteit. Volslagen krankzinnige hersenspoeling waar we onze hele jeugd doorheen sturen…. Je hackt op die manier mensen hun vrije wil en maakt robots van ze die continue op zoek zijn naar bevestiging van buitenaf en dan kun je ze heerlijk voor je karretje spannen.
Bekend raken met dit innerlijke sturingsmechanisme en daar vertrouwen mee opbouwen geeft mensen de sleutel terug in mijn ervaring zodat ze zelf weer volledig op basis van eigen vrije wil en met ondersteuning en sturing van hun eigen kern hun leven kunnen gaan scheppen. 😀
Ik verwoord het meestal als volgt.
Je hebt gedachten, en die staan vrij los van mensen. Een gedachte kan opkomen in een persoon en dan kan de persoon daar wel of geen geloof aanhechten. Zodra er geloof gehecht wordt aan een gedachte treedt de cyclus van creatie zoals Pieter Stuurman die uitlegd in werking. En de eerste stap daarin is het ervaren van een emotie. Ik zie het nu als een soort screening door je innerlijke sturingsmechanisme.
Beste Douwe je hebt net geloof gehecht aan gedachte, wij hebben deze gedachte even getoetst aan je innerlijke zelf en wij zijn van mening dat als je deze gedachte gaat gebruiken om je realiteit mee te scheppen dit een realiteit zal opleveren die:
A) Dichter bij je eigen kern ligt, en daarom zinvol is voor je omdat dit een realiteit schept waarin je persoonlijke veel zult groeien. Daarom hierbij onze feedback, we geven je positieve emotie.
B) Verder van je eigen kern ligt, en daarom niet zinvol voor je is omdat dit een realiteit schept waarin je persoonlijk niet veel zult groeien. Daarom hierbij onze feedback, we geven je negatieve emotie.
Wat je eigenlijk doet bij negatieve emotie is een realiteit scheppen door geloof te hechten aan een gedachte die niet in lijn ligt met wie jezelf in je kern bent. Grote kans dat je geloof hecht aan een gedachte die je onbewust van je ouders, maatschappij etc hebt opgepikt en jouw persoonlijk niet van dienst is. In mijn ervaring is de beste, snelste en meest leerzame manier om dat vervolgens op te lossen, The Work van Byron Katie toe te passen op deze gedachte zodat je kunt ophouden er geloof aan te hechten. En zodra je er geen onbewust geloof meer aan hecht schep je er niet langer je realiteit mee.
Ik heb een vraag aan jullie.
Toen ik hier mee aan de slag ging kwam ik er achter dat ik heel veel dingen niet bewust doe.
k heb eens geleerd te fietsen en nu doe ik alles op de automatische piloot. Ik heb eigenlijk geen idee wat ik nu precies doe en heb niet het idee dat ik daar uberhaupt over (na)denk.
Nu zijn er heel veel dingen die ik voor mezelf graag anders zou zien. Om een praktisch voorbeeld te geven.
Ik ben veehouder en mijn koeien beginnen eind maart af te kalveren en dat gaat door tot begin juni. Het nu al jaren zo dat de eerste twee halve weekn alles goed gaat, maar daarna raken alle kalveren aan de diaree. Vroeger leverde dat veel emotie op, maar tegenwoordig niet zo veel meer. Maar een positieve emotie krijg ik er niet van.
Ik probeer nu als ik de zieke kalveren zie aan mooie, snel groeiende, levenslustige kalveren met stevige mest te denken. Als ik daar aan denk krijg ik welliswaar een goed gevoel, maar zie voorlopig nog geen verbetering. Soms denk ik dat ik nog te veel hecht aan een levend of levendig kalf
Vraag: Wie van jullie kan mij ideeen geven hoete denken, geloven of te handelen?
Dat heb ik ook zo ervaren. Veel mensen pikken geloven op van hun ouders, van de kranten, van cultuur etc etc. En aan de hand van die onbewuste gedachten beginnen ze hun wereld te scheppen. Zoals Bentinho het noemt is dat niet een recept voor geluk. 😀 Toen ik Byron Katie leerde kennen was ik net verhuisd naar Noorwegen, ik moest de taal leren, nieuw werk zoeken en had veel tijd om handen en best wat stress dus dat was ideaal in de mate dat ik toen de tijd had veel van haar materiaal te bekijken en toe te gaan passen. Pas de afgelopen twee jaar ben ik veel meer bekend geraakt met de positieve kant, dus dat je bewust je groei kunt versnellen door het te willen en bewust te gaan handelen naar waar je erg gepassioneerd over bent. En pas sinds een maand snap ik dit innerlijke sturingsmechanisme goed genoeg en heb ik er voldoende vertrouwen in gekregen dat ik het hier deel.
Kortom je doet een goede waarneming en ik denk er maar heel weinig mensen heel bewust filteren en hun realiteit scheppen aan de hand van hun eigen gekozen positieve gedachten en die opkomende gedachten die negatieve emotie opgeven onderzoeken om zo de lessen eruit te leren en geloven die hun niet dienen te herdefinieren. Bentinho noemt dit taking care of your frequency. Hoe meer je dit echter gaat proberen en uittesten hoe sneller je hier vooruitgang in zult boeken is mijn ervaring. Als dat je wens is uiteraard.
Even mijn reflectie op je concrete vraag. Het lijkt mij dat je de wens hebt om gezondere kalveren te krijgen die minder last hebben van diarree. Dit lijkt me eerlijk gezegd een prima gedachte, het is compassievol en je geeft om de gezondheid van je dieren. Dat is in mijn ervaring dus niet een stressvolle gedachte. En je kunt dus gerust gaan handelen.
Je weet dat hoe je nu handelt niet het gewenste resultaat oplevert. Het kan dan verstandig zijn om op zoek te gaan naar informatie. Je kunt de google er eens op nazoeken of meer mensen dit probleem zijn tegengekomen en wellicht al een oplossing hebben gevonden. Ik weet uit eigen ervaring dat mensen vaak diarree krijgen als ze een dieet tot zich nemen wat niet optimaal is. Een mogelijk oorzaak die ik zo zou kunnen bedenken is dat je je kalveren misschien een ander dieet moet gaan aanbieden dan wat je nu aanbiedt. Wellicht kun je eens bij andere boeren informatie inwinnen die kalveren hebben die hier geen last van hebben.
Door op zoek te gaan naar nieuwe informatie en nieuwe zaken uit te gaan testen ga je leren over kalveren, dieet, medicatie en wellicht jezelf. Dat is ook wel persoonlijke groei. In dit geval is er echter niet een truc met gedachten onderzoeken maar zul je volgens mij je kennis op dit gebied dienen uit te breiden om je wens tot een betere gezondheid van je kalveren waar te maken. Op deze facebookgroep https://www.facebook.com/groups/permacultuur/ over permacultuur zijn rond de 7000 mensen lid, je zou je vraag daar eens kunnen stellen en kijken of iemand daar meer weet. En in dit artikel kun je wellicht ook aanknopingspunten vinden waar je verder naar informatie kunt zoeken. http://www.permacultuurnederland.org/wp/permacultuur-op-de-boerderij/
Ik hoop dat je hier iets mee kunt 😀
@ Wat is waar:
Je gedachten over de kalveren gaan in dit geval over jezelf. Over hoe JIJ je voelt bij de conditie van je kalveren.
Om een correcte gedachte te vormen over kalveren, is het nodig je aandacht aan die kalveren te geven. Het kan best zijn (zeker als het een steeds terugkerend probleem is) dat je onbewust en vanuit gewoonte, iets doet dat die kalveren hun diarree bezorgt.
Alleen denken aan gezonde kalveren (wensen), lost het probleem niet op. Misschien dat je er dan een andere emotie bij krijgt, maar die emotie gaat weer over jou (en jouw welzijn), maar niet over de dieren.
Zou het kunnen dat je de kalveren medicatie (bijv. antibiotica) geeft uit voorzorg?
Het rijtje zou er dan misschien zo uit kunnen zien:
Gedachte: kalveren worden gemakkelijk ziek
Emotie: angst voor zieke kalveren
Handelen: antibiotica geven
Realiteit: kalveren krijgen diarree van de antibiotica
Zie je wel!: kalveren worden gemakkelijk ziek
Ik heb totaal geen verstand van veehouderij, dus iets compleet anders kan het ook zijn. Wat dat is, kun je alleen leren door je aandacht te geven aan het onderwerp (de kalveren zelf) in plaats van aan de reactie die het ziek-zijn van de dieren bij jou oproept.
Ik heb alles al wel ongeveer uitgeprobeerd, ook al wel diverse specialisten er bij gehaald, maar niemand begrijpt er iets van. Uit allerlei onderzoeken die gedaan zij komt niets bijzonders uit. Daarom wil ik het eens op een andere manier benaderen in plaats van alleen maar handelen
Volgens de cyclus van creatie ben je verantwoordelijk voor je eigen werkelijkheid.
In dit geval heb ik duidelijk voor ogen welke werkelijkheid ik wil scheppen.
Echter deze werkelijkheid blijft een droom die ik alleen met mijn ogen dicht kan beleven.
Mijn doelstellingen beperken niemand in zijn handelen, dus daar kan het niet aan liggen.
Wel zou ik nog allerlei onbewuste geloofssystemen kunnen hebben die mijn ´gedroomde werkelijkheid` in de weg zitten. Het is niet op het vlak van vertrouwen in gangbare systemen, want mijn bedrijfsvoering is alles behalve gangbaar. Ik ben ook niet bang aangelegd en durf veel uit te proberen en probeer ook veel uit. Maar ja wat er onbewust zou kunnen zitten of waar ik de fout in ga, daar heb ik ook geen idee van. Bovendien doorgrond ik de werking van de cyclus niet volledig , anders zou ik kunnen manifesteren wat me voor ogen komt. Kortom ik loop er in vast en zie voorlopig nog geen uitweg, hoewel ik vast geloof dat die er wel is.
Als ik je een tip mag geven Koop het boek het experimentator/effect van H.P. Vrijdag. Daar wordt door allerlei beschreven experimenten aangetoond dat het geloof van de onderzoeker effect heeft op de uitslag van het onderzoek. Dat sluit naadloos aan bij wat Bertinho en Abraham Hicks vertellen.
Zolang je je huidige perspectief niet uitbreid op dit gebied, zul je je probleem niet op gaan lossen. Geloven dat je alles wel ongeveer hebt uitgeprobeerd lijkt me wel een gedachte om eens te gaan onderzoeken. Dat is voor mij wel stressvol. Je bent namelijk een eeuwing groeiend wezen en ook op dit gebied kun je altijd meer zaken leren. Simpelweg omdat dat het geval is in elk veld van kennis.
Heb je met biologische boeren gesproken?
Heb je met biodynamische boeren gesproken?
Heb je met permacultuurboeren gesproken?
Heb je je vraag gesteld op Nederlandstalige fora over landbouw?
Heb je je vraag gesteld op Engelstalige fora over landbouw?
Heb je koeien in het wild bestudeerd en wat kalveren in volledige vrijheid zelf als dieet kiezen?
Etc. Etc.
Ik zou niet met de experts gaan praten maar met mensen zoals jezelf die oprecht de wens hebben gezondere kalveren te hebben en die geen geld aan je probleren te verdienen door je hun oplossing te verkopen. Een werkende oplossing kan maar 1 keer verkocht worden, dus de experts die geld willen verdienen verkopen vaak nepoplossingen omdat ze die kunnen blijven verkopen.
Mijn ervaring is dat als ik echt de wens heb om iets te verbeteren en ik dat regelematig blijf uitspreken er altijd zaken op mijn pad komen die ik kan inslaan om meer te leren over dat onderwerp en om mezelf te ontwikkelen in die hoek.
Ik ben biologisch , gebruik geen antibiotica, gebruik geen krachtvoer, Koeien kalveren allemaal in het weiland af zonder hulp (op een paar na), kalveren lopen de eerste 3 dagen bij de moeder daarna meestal bij moeders of pleegmoeders, natuurlijk dekkende stieren uit eigen opfok.
Het is een volledig kringloopbedrijf. Koop niets aan behalve machines en reinigingsmiddelen. Ik ben niet biologisch dynamisch omdat het land veel meer gras produceert dan volgens de biologisch dynamische normen is toegestaan.
Ik heb meer dan 12 mensen uit de alternatieve wereld al op mijn bedrijf gehad.
Ik heb in verschillende studieclubs gezeten. Ze hebben hun ding gedaan en ik heb hun ding gedaan, maar ik zie/zag geen resultaat.
Het is één lange zoektocht geweest, ik heb er veel van geleerd er is van alles op mijn pad gekomen, maar het heeft niet het beoogde resultaat opgeleverd. Met alles wat ik gedaan heb kreeg ik altijd het gevoel dat ik iets op het beeldscherm (van een pc) wilde veranderen door er op te schrijven of te tekenen. Ik ervaar dat het zo niet werkt.
En nu gooi ik het over deze boeg omdat ik denk dat ik moet veranderen wil het resultaat veranderen. Ik vraag/verwacht van jou/jullie geen praktische adviezen. Ik wil doorgronden waarom de situatie IS zoals hij IS. Maar vooral hoe ik wat IS of wat ik zie kan beïnvloeden of veranderen. Ik wil mijn werkelijkheid veranderen.
De vraag is hoe doe je dat welbewust. Daar geven Abraham Hichs en Bertinho een voorzetje. Maar ook zij blijven in gebreke.
Naar mijn idee blijven er te veel oude vergissingen/zonden bestaan die in de weg staan om de gewenste werkelijkheid ook in de zichtbare werkelijkheid te scheppen/manifesteren.
Dan komt de vraag; Hoe krijg je vergeving van zonden of worden je vergissingen verwijderd. iet voor niets staat in Godsdiensten, in ieder geval in het Christendom de vergeving van zonden centraal.
Even voor de goede orde; Ik zie de mens als bewust zijn vergelijk dat met een computer. De harde schijf met de basis programma´s zou je kunnen vergelijken met het universieel bewustzijn. Dat werkt perfect. Tijdens ons leven worden er allemaal software programma´s geïnstalleerd. Die software ben je nodig om in deze wereld te kunnen leven. Op die manier kun je met elkaar communiceren. Helaas worden er automatisch virussen met de software meegeleverd, waardoor de programma´s niet meer doen wat jij graag wilt wat ze doen. Als er teveel virussen komen werken de programma´s niet meer. Wil je weer een goedwerkende computer dan zul je eerst alle virussen moeten verwijderen. En dat is in mij beleving vergeving van zonden.
De virussen kun je herkennen aan de hand van The Work van Byron Katie. De virussen die je daarmee detecteert zijn de meest vervelende. De rest blijft blijft aanwezig zonder dat je dat in de gaten hebt. Maar ondertussen doen ze hun ¨werk¨ zonder dat je je daar bewust van bent.
De vraag is nu; Is er een ¨programma¨ waarmee je alle virussen kunt opsporen?
Wat ik zelf doe, is vooral heel eerlijk zijn met mezelf. Wil ik dit echt oplossen?
Als ik me in je schoenen verschuif dan zou ik denk eens Schotse hooglanders gaan observeren in een natuurgebied. Kijken of die kalveren ook diarre krijgen of niet.
Als dat het geval is dan zou het voor mezelf duidelijk zijn dat het blijkbaar natuurlijk is en dan zou ik me er denk ik niet langer slecht bij voelen. Ik zou weten dat ik het beste doe wat ik kan. Blijkt echter dat de jongen van wilde schotse hooglanders geen diarree krijgen dan zou ik gaan kijken wat de verschillen zijn en in hoeverre ik de omstandigheden voor dat kalf van de Schotse hooglander kan kopiëren voor mijn eigen kalveren. Misschien een grotere diversiteit grassen inzaaien, of wellicht twijgen en bladeren aan het dieet van de koeien toevoegen. De kalveren bij de eigen moeder houden en ze niet scheiden, etc etc. het zou oneindig veel kanten op kunnen gaan. En het zou me een expert in deze industrie maken 😀
Maar zolang ik voor mezelf niet overtuigd ben dat ik niet meer zou kunnen doen zou ik me denk ik slecht blijven voelen over de situatie omdat ik blijkbaar onbewust omstandigheden voor mijn dieren waar ik om geef schep die niet optimaal voor ze zijn.
Het punt is dat ik geen stressvolle gedachte in je voorbeeld kan vinden. Gezondere kalveren willen is een prima gedachte. Dus dan een gereedschap gebruiken om stressvolle gedachten te onderzoeken is het verkeerde gereedschap op de situatie toepassen. En door je wens te blijven volgen van gezondere kalveren willen blijf je onderzoeken, blijf je je persoonlijk ontwikkelen.
By the way Douwe, Ik geloof niet dat biologisch voedsel in principe beter is als gangbaar. Alles is bewustzijn het één is niet beter dan het ander. maar de manier waarop de gangbare landbouw bedreven en zich ontwikkeld is niet de weg die ik ambieer. Alles in het teken van geld en aanzien. Ook in gangbaar zij er heel veel boeren passievol met hun bedrijf bezig. De gedachte achter de biologische landbouw deel ik, de regels niet.
Bovendien wil ik graag onafhankelijk zijn van middelen of adviseurs of banken. Ik zie graag een zo divers mogelijke omgeving vandaar dat ik vanzelf biologisch geworden ben. Ik heb er niets voor hoeven doen, behalve de controlerende instantie (SKAL) te bellen.
Een wens is niet hetzelfde als een onderliggende gedachte. Sterker nog, een wens is vaak tegenovergesteld aan de onderliggende gedachte.
Bijvoorbeeld achter de wens: ik wil meer geld, ligt de gedachte/overtuiging: ik ben iemand die gebrek aan geld heeft.
Achter de wens: ik wil meer gezondheid, ligt de gedachte/overtuiging: ik ben iemand die ongezond is.
Achter de wens: ik wil meer vrienden, ligt de gedachte/overtuiging: ik ben iemand die eenzaam is.
Etc.
Het is die achterliggende, initiële gedachte die zich zal manifesteren in je realiteit. Meestal begint die gedachte met “ik ben”.
Een wens is dus een afgeleide gedachte van een dieper liggende overtuiging over jezelf. Het is altijd die meest basale gedachte die bewaarheid wordt.
Theorieën zoals “The Secret” beschouwen de wens als de basisgedachte, maar zo werkt het niet.
Zeer verhelderende gedachte.
De vraag is dan; Hoe dan ?
Is er verschil tussen iets willen en iets wensen?
energetisch gezien is een wens iets waar de energie niets mee kan, ik wens gezonde kalveren, de energie zegt dan ok jij wenst dat, dus gebeurd er niets, hetzelfde met ik wil, ik zal, ik moet daar kan de energie dus niets mee, zie hierboven
ziekte is een signaal, een bericht uit de energie naar de mens toe
als de mens ziek is wordt eraan gegeven en gevraagd waar sta je op dit nu moment, dat is zelfonderzoek, als je niet luistert of veranderd komt het bericht via andere kanalen aar je toe, bv negatieve gebeurtenissen , maar ook via in dit geval je klaveren, je dieren geven dus iets aan bij jou wat jij mag veranderen
Stel je de mogelijkheid eens voor dat je de keuze, de wens BENT ipv de keuze te moeten maken of de wens te willen zien uitkomen..
Zoals Pieter aangeeft ligt onder elke wens of gewenste gedachte, de keuze dus, een diepere overtuiging van jezelf. Vanuit deze basis, deze overtuiging volgt je wens voor verandering.
Dus je HEBT een wens, WIL een keuze maken. Dit zijn toekomstige gewenste gevolgen vanuit een huidige staat van zijn waarmee je niet geheel tevreden bent.
Een wens komt dus normaal gesproken altijd voort uit een beleving van een staat van zijn van gebrek of ontevredenheid, De staat van zijn bepaalt.. dat is wat jij “uitzend”.
Simpel gezegd is elke wens vanuit die basis een bevestiging van je “ongewenste” staat van zijn.
En zal er als je “wonderen” wenst weinig wonderlijks gebeuren..
WEES de wens, WEES de keuze. probeer je er volledig in leven, DAT is je wens of keuze. Dat wat je bent is wat je uitzend.
Hoop dat het een beetje duidelijk overkomt..
Mooi verwoord Hans!
De gedachte “Ik ben…. (vul maar in)” is een van de krachtigste, zichzelf in de realiteit manifesterende overtuigingen. “Ik ben” gaat over identiteit. De meeste mensen gaan ervan uit dat hun identiteit een gegeven is. Dat het ze letterlijk “gegeven” is. En dat het dus onveranderbaar is. Dat klopt niet.
Het zelfbeeld dat we identiteit noemen, is niks meer dan een verzameling (vaak niet bewust) gemaakte keuzes. Het is een beperkte selectie uit een bron van vrijwel oneindig potentieel, een bron die in iedereen aanwezig is.
Die selectie zal zich altijd manifesteren in de beleefde realiteit, en daarmee zal die selectie zichzelf bevestigen: “Zie je wel! Ik ben….(vul maar in). Ik maak het toch iedere dag mee?!” Daarmee is de selectie die we “identiteit” noemen, dan een eindstation geworden.
De enige uitweg uit dat eindstation, is de aandacht te richten op de waarheid over onszelf (we zijn in principe oneindig potentieel) in plaats van op de realiteit die we zelf gecreëerd hebben, en die als waarheid te beschouwen.
Een wens hebben betekent dat die realiteit ons niet bevalt (we wensen dat die anders is). Om daar verandering in te brengen, moeten we terug naar de bron. Dat betekent: kijken naar welke “ik ben – gedachte” die realiteit heeft voortgebracht en vervolgens een andere keuze maken uit ons potentieel.
Inderdaad, elke verandering die we aan willen passen in onze persoon, in wie we zijn, doen we in de wereld voor onze ogen. Daar zien we ons zelf tenslotte.
We willen het resultaat van wie we zijn veranderen in de uitkomst van wie we zijn, dat wordt een lastig verhaal.
In mijn ogen is dat één van de grootste struikelblokken voor een ieder die bewust op dit pad bezig is. Je loopt op een geven ogenblik vast op het punt dat de daadwerkelijke veranderingen die je op jezelf wilt toepassen niet op jezelf als mens in die hoedanigheid kan toepassen.
Het kan wel maar het zet geen zoden aan de dijk, het zijn tijdelijke veranderingen, verschuivingen in het resultaat van wie je bent in deze werkelijkheid.
Symptoombestrijding ipv genezing, de voedingsbodem blijft onveranderd.
Het verhaal is denk ik alleen dat je door dat proces heen moet om op het punt te komen van besef/inzicht dat je niet in waarheid die projectie bent die je in de spiegel ziet.
En dat is een shift in persoonlijkheid van .. ik ben Karel.. naar IK BEN..
En die volledige doorleving van dat besef krijg je pas als je op dat dode punt aanbeland, als je volledig vastloopt.
Inzicht in jezelf krijgen als mens door het niet als diezelfde mens te benaderen..
In een bepaalde zin is het menselijke verstand een conceptengenerator. Het maakt van alles een concept, en het eerste concept wat het schept is het verschil tussen ik en de rest van de wereld. Het persoonlijk ik is dus het eerste concept en daarbij de eerste leugen van deze conceptgenerator.
Het scheppen van concepten heeft voordelen omdat je dan dingen kunt combineren en rationeel kunt denken. Het punt is echter dat we een conceptgenerator hebben net als we ogen hebben. En hoewel we simpelweg kunnen begrijpen dat we niet onze ogen zijn, identificieren veel mensen zich wel met dat ze de conceptgenerator zijn.
Elk concept hakt stukjes af van de volledige eenheid van zijn. Via Byron Katie heb ikzelf al die concepten die ik had opgebouwd leren doorzien. En ik ben niet is meer waar dan ik ben. Ik ben niet is minder stressvol voor mij en daarmee kun je dus ook het eerste concept ontdoen.
Dat is echter slechts de halve weg. Jij bent niet een mens, jij bent onderdeel van het al, en je hebt menselijke vorm omdat het al het interessant vindt zich op die unieke manier uit te drukken. En dat is dus de andere helft. Ondanks dat je geen mens bent is het juist wel het meest interessant om de ervaring van de mens zo uitgebreid mogelijk te beleven omdat je daarmee het grote geheel het beste dient.
Bentinho legt dit heel mooi uit in twee lezingen van hem.
Complete Overview of the Spiritual Journey – Bentinho Massaro
https://www.youtube.com/watch?v=6eOh9_G7tnU
Completely Resolve The Spiritual Search in 90 Minutes – Bentinho Massaro
https://www.youtube.com/watch?v=bJU8clQBff4
In mijn ervaring is de eerste helft het inzien dat jij niet je conceptgenerator bent goed te bereiken met non duality teachings, tao, buddisme etc. Byron Katie is voor mij het meest effectieve pad om al de concepten waar je geloof aan hecht en dus mee geidentificeerd bent los te laten. Nadat je het IK BEN begrijpt is er de weg terug naar je menselijke ervaring.
Mensen als Bentinho, Bashar, Abraham Hicks etc leggen dat vervolgens weer heel goed uit en dan kom je dus uit bij het volgen van je hoogste passie, met integriteit en zonder verwachtingen.
In mijn ervaring kun je het zonder verwachtingen deel alleen maar doen als je IK BEN eerder hebt begrepen. Zodra je IK BEN echt hebt begrepen weet je namelijk dat er nooit een gebrek aan wat dan ook kan zijn en vanuit die zekerheid is de menselijke ervaring vervolgens een prachtig spel, een prachtige gift.
“”In mijn ervaring is de eerste helft het inzien dat jij niet je conceptgenerator bent goed te bereiken met non duality teachings, tao, buddisme etc. “” Dit is inderdaad het proces van de uitkleding van je menselijke verschijning hier op aarde om uit te komen op de basis van de individualisatie van Zijn.
De “ouderwetse” spirituele weg.
Dan begint het proces van het omarmen van je werkelijke identificatie en het begrip en inzicht wat die “externe” wereld met onze menselijke verschijning erin nu werkelijk voor functie heeft. INZICHT dus.
En hier hebben mensen als Betinho etc. dmv hun uitdragingen een vrij helder inzicht en functionele tools gegeven om die terugweg naar de menselijke ervaring, en de menselijke ervaring zelf, vanuit een veel hoger besef te beleven.
Het heeft mij op een aantal vlakken door m’n plafond laten breken en mij inzicht gegeven in de wonderlijke eenvoud en “magie” van het leven in zijn totaliteit.
Wat niet wil zeggen dat voor mij het hele leven nu alleen pracht en praal is, helemaal niet.
Maar het besef van de hele werking, het bestaan op zich, legt de HEELHEID van alles open waardoor veroorzakers van tegenslag, lijden enz. dezelfde functie hebben gekregen als de veroorzakers van blijheid en tevredenheid enz.
Alles IS, net zo goed als wij uiteindelijk allemaal IK BEN zijn..
Die ervaringen deel ik, Bentinho heeft voor mij concepten die Bashar en Abraham ook al deelden voor mij nog helderder en meer geintegreerd verwoord.
Voor het eerste stuk dus de weg zoals je het zo mooi zegt – de uitkleding van je mensenlijke verschijning – heb ik zelf Byron Katie als het meest effectieve pad gevonden. Maar er zijn heel veel paden dus ik ben vrij zeker dat eenieder die dat echt wil dat vandaag de dag altijd voor elkaar moet kunnen krijgen.
En ik zat zelf daar een beetje vast lange tijd. Een soort relaxte passiviteit. Veel plezieriger dan mijn stressvolle gedachten geloven maar ook enigszins passief.
Via Bashar en Abraham Hicks en vooral nu ook via Bentinho en nu het begrijpen en vertrouwd raken van mijn eigen innerlijke sturingsmechanisme heb ik ook enorme doorbraken gemaakt. Bentinho heeft me een boel gereedschappen gegeven om het gaspadaal van persoonlijke groei in te drukken en daardoor merk ik dat ik ook telkens vaker weer tegen stressvolle geloven oploop die me niet langer dienen.
Bentinho, Bashar en Abraham zijn het gaspedaal en Byron Katie en reflecteren via haar manier op opkomende stressvolle geloven zorgen ervoor dat ik niet van de weg afraak door de snelheid die ik opbouw.
Ik vind het een heerlijke combinatie en zou het geweldig vinden als meer mensen het kunnen ervaren als ze dat wensen. Ik zou het van de daken willen schreeuwen. Maar wellicht is een artikel erover schrijven en delen ook goed. 😀 Ik hoop dat dit soort artikelen er een stukje aan bij kunnen dragen in ieder geval. En ik ben alle mensen die hier reageren en hun reflecties delen ook erg dankbaar daarvoor. Ik denk dat dat anderen ook weer kan helpen bij hun inzicht.
Ja. Google op Neville Goodard, hij haalt bijbelteksten aan, maar prik er door heen. Kijk naar de instelling die hij voorschrijft. Wat ook heel mooi is, Hindu, Dr Pillai. Guru van Wayne Dyer.
//////////Als ik me in je schoenen verschuif dan zou ik denk eens Schotse hooglanders gaan observeren in een natuurgebied. Kijken of die kalveren ook diarre krijgen of niet./////////
De Schotse Hooglanders in de natuur hebben niets van doen met mijn situatie. Daarom werkt een ander copieëren ook niet. De gedachten en geloven die iemand anders heeft heb ik meestal niet.
In het dagelijks leven probeert men dit te ondervangen door mensen naar school te sturen, zodat ze geïndoctrineerd worden met hetzelfde gedachtengoed. In grote lijnen werk het dan wel, omdat iedereen ongeveer hetzelfde geloofd.
Misschien heb je net je eigen vraag beantwoord. Als jouw situatie niets meer van doen heeft met de natuur, wellicht is het dan niet zo raar dat je kalveren elk jaar opnieuw diarree krijgen.
Heb je ooit de video van Mark Passio gezien over Natural Law, the true law of attraction?
Misschien dat zijn gezichtspunt op deze materie je van dienst kan zijn.
http://achterdesamenleving.nl/the-natural-law-lessen-over-het-menselijke-bewustzijn/
Als je de weg van Bertinho volgt, dan sluit dat de weg van de wetenschap die je in reactie voorstelt uit.
De wetenschap gaat uit dat een resultaat veroorzaakt wordt door ¨oorzaak en gevolg¨ in materie, hetgeen onafhankelijk is van wat de je al dan niet denkt/gelooft.
Bertinho gaat uit dat het resultaat veroorzaakt door wat je denkt. Wat je doet komt voort uit wat je denkt.
Ik denk dat resultaat het gevolg is van wat je gelooft.
Ik kan wel naar een natuurgebied gaan Schotse Hooglanders of naar een collega gaan kijken en na proberen te doen wat zij doen. Maar dat zal niet het beoogde resultaat geven als ik het in mijn situatie niet geloof. De oorzaak heeft Pieter Stuurman zo mooi verwoord:
Een wens is niet hetzelfde als een onderliggende gedachte. Sterker nog, een wens is vaak tegenovergesteld aan de onderliggende gedachte.
Bijvoorbeeld achter de wens: ik wil gezonde kalveren, ligt de gedachte/overtuiging: ik heb ongezonde kalveren met diaree.
Het is die achterliggende, initiële gedachte die zich zal manifesteren in je realiteit. Meestal begint die gedachte met “ik ben”.
Een wens is dus een afgeleide gedachte van een dieper liggende overtuiging over jezelf of een situatie. Het is altijd die meest basale gedachte die bewaarheid wordt.
Als ik volgens deze weg gezonde kalveren wil, moet ik mezelf overtuigen dat ik gezonde kalveren heb. Door naar een collega te gaan die geen diaree bij zijn kalveren heeft overtuigt mij van het feit dat het wel mogelijk is maar tevens van het feit dat mijn kalveren diaree hebben.
Ik wil je nogmaals aanraden om het boek Het experimentator/effect te lezen. Daar in wordt met wetenschappelijke experimenten bewezen, dat het wetenschappelijke paradigma van onafhankelijke proeven niet bestaan. De experimentator heeft invloed op de uitkomst van de proeven.
Zou kunnen maar in mijn ogen probeer je jezelf er gemakkelijk vanaf te maken. Juist de wens om gezonde kalveren te hebben helpt je tot persoonlijke groei. Het dient je dus en is niet een stressvolle gedachte. Als ik perfecte gezondheid wens voor mezelf is dat niet een stressvolle gedachte.
Als ik honger heb zal ik echt moeten gaan eten, mijn gedachten onderzoeken zal mijn maag niet vullen. Als ik perfecte gezondheid wil krijg ik aandrang om op zoek te gaan naar betere bronnen van voeding voor mezelf en verander ik mijn handelingen in fysieke realiteit zodat die beter aansluiten bij mijn wens. Dit is hoe ik law of attraction ervaar.
Ik krijg het idee dat je het verkeerde gereedschap toepast op het verkeerde signaal. Maar goed dat is prima, ik zou zeggen probeer het uit en kijk of het voor je werkt. Voor mij werkt mijn maag vullen met gedachtentrucjes niet.
//////Als ik honger heb zal ik echt moeten gaan eten, mijn gedachten onderzoeken zal mijn maag niet vullen.//////
Dat is precies wat ik bedoel. Jij gelooft dat je moet eten als je honger hebt.
Maar is dat wel zo. Omdat jij dat gelooft is dat dus wel zo. Maar als je vast gelooft dat het neit nodig is dan is het niet zo. Er zijn mensen die niet eten, maar niet verhongeren. Ik heb het ooit eens een week gedaan. Niets aan het handje qua energie. Ik deed al die gewoon mijn werk zonder me slap te voelen. Maar gezellig aan tafel zitten terwijl anderen aan het eten zijn is anders.
///// Als ik perfecte gezondheid wil krijg ik aandrang om op zoek te gaan naar betere bronnen van voeding voor mezelf en verander ik mijn handelingen in fysieke realiteit zodat die beter aansluiten bij mijn wens. Dit is hoe ik law of attraction ervaar. //////
Waar komt die aandrang vandaan? Volgens mij is dat geloof.
In het Experimentator-effect waargebeurd verhaal van een man die in een koelcel van een goederenwagon sprong. ij liet de scheufdeur op een kier staan. Maar toen de trein moest remmen vloog de deur in het slot en zat de man gevangen in de koelcel. Toen ze hem later vonden was hij helemaal bevroren. Het vreemde was nu dat de koelmotoren niet aan hadden gestaan.
Niet in mijn ervaring.
Als eerste is – ik wil eten- geen stresvolle gedachte voor mij. Dus kan ik gewoon gaan handelen. De supermarkt is dichtbij. 🙂
Daarnaast is proberen van mijn gedachten te leven in plaats van fysiek eten niet exciting voor mij. Dus het is ook belangrijk om naar relevante te kijken. Bashar geeft aan dat bijna alles mogelijk is en zij slechts vijf wetten hebben vinden die onbreekbaar zijn.
Maar je moet ook kijken naar relevantie en het pad van de minste weerstand.
Eten als ik honger heb is relevant voor mij en het is voor mij het pad van de minste weerstand. Proberen mijn maag te vullen met gedachten trucjes resoneert totaal niet met mij en is dus niet relevant voor mij.
Leer je innerlijke sturingsmechanisme zo goed mogelijk begrijpen en volg het zo goed mogelijk, het is je persoonlijke gids op je levenspad.
Je kalveren hun diarree willen wegdenken lijkt mij niet het pad van de minste weerstand maar als het enorm met je resoneert volg het dan vooral.
Eenieder is hier met verschillende interesses en passies. Vind je eigen en wees daar trouw aan. 🙂
Misschien dezelfde kalveren in een prachtige weide OPNIEUW scheppen ipv geloven en wensen dat DEZE kalveren die je nu ziet morgen beter zijn?
In een realiteit van een ziek kalf zal dat zieke kalf nooit beter worden, dat is namelijk de realiteit van die kalf in die realiteit.
“Als ik volgens deze weg gezonde kalveren wil, moet ik mezelf overtuigen dat ik gezonde kalveren heb”
Haal de nadruk van het subject => object af.
een metafoor..een hele gekke..maar voortbordurend op de methodiek die je hanteert om inzicht en een oplossing voor het probleem te krijgen..
Het feit dat die kalveren ziek zijn zou kunnen betekenen dat er in het geheel van het agrarische bedrijf iets scheef zit wat zich uit in dit probleem, een virus in het gras.. ik noem maar wat.
Het feit dat er in jouw werkelijkheid, die een spiegel is van jou ZIJN, een ziek kalf voorkomt houdt in dat er in jou ZIJN iets niet lekker vibreert dat deze werkelijkheid met een ziek kalf oproept.
ALLES wat er in de wereld voor jou verschijnt BEN JIJ! (in dit geval dan.. en mensen daargelaten..)
Wensen en geloven dat deze kalveren morgen beter zijn gaat op zich niet helpen om ze daadwerkelijk beter te maken..
Jouw volledige staat van zijn wordt via de wereld voor jou op ontelbaar potentiële manieren en invullingen aan jou gepresenteerd.
Dat geeft jou namelijk de gelegenheid om te voelen en te zien hoe je het doet en wie je bent..
En dat uit zich nu in zieke kalveren..
Maar iets willen veranderen aan de kalveren op zich, in de wei of in jou hoofd, is de realiteit willen veranderen waar de kalveren nu in zitten.
Een realiteit verander je niet, je houdt deze realiteit in stand.
Het gaat mij om de methodiek en niet zo zeer om de kalveren op zich. Ik zou er vele andere zaken voor in kunnen vullen die ik graag anders zie.
Wat ik nu doe is in mijn verbeelding gezonde kalveren te zien/scheppen en daar de emotie op los te laten die ik erbij beleef als ik dat me verbeeld.
Werkt in ieder geval heel goed op van negatieve emotie af te komen. Ik kan er echt vrolijk van worden.
En daarmee laat ik tevens de situatie die ik waarneem als ik naar mijn kalveren kijk los. Voel ik negatieve emoties opkomen dan verbeeld ik me weer gezonde kalveren die me een positieve emotie bezorgen.
////ALLES wat er in de wereld voor jou verschijnt BEN JIJ! (in dit geval dan.. en mensen daargelaten..)////
Ik zou het anders willen stellen. ALLES wat er in mijn verschijnt roep ik zelf of heb ik zelf geschapen. Gelukkig ben ik veel beter dan wat ik oproep of schep. Ik zit nog vol zonden of vergissingen om met Pieter Stuurman te spreken.
///////Maar iets willen veranderen aan de kalveren op zich, in de wei of in jou hoofd, is de realiteit willen veranderen waar de kalveren nu in zitten.
Een realiteit verander je niet, je houdt deze realiteit in stand.///////
????
Ik weet niet precies wat jij met realiteit bedoelt.
Maar voor mij kan de ene realiteit wel overgaan in een andere.
Daar is het mij allemaal om begonnen.
Mooi om te lezen hoe zoekt naar de oplossing en inderdaad is de vergelijking met “Als ik honger heb zal ik echt gaan eten, mijn gedachten onderzoeken zal mijn maag niet vullen”… niet altijd op zijn plaats. Er circuleren regelmatig verhalen over mensen die lange tijd (of langer) niet eten en toch energiek leven.
Jammergenoeg heb ik geen oplossing voor het kalveren/diaree probleem, maar voel erg sterk in mij dat die wel gevonden gaat worden. Actie – reactie. Succes!
Mensen beleven hun leven uitsluitend in hun beleving. Je kunt dus zeggen: leven = beleven.
Mensen beleven zichzelf en hun leven in relatie tot de contextuele wereld. De contextuele wereld bestaat op ieder moment uit Wat-IS en dat IS zoals het IS (waarheid, schepping, universum etc.). De contextuele wereld is dus een gegeven.
Wijzelf voegen daaraan onze gedachten toe. Je kunt dus stellen: context + gedachten = beleving (leven/beleefde realiteit). Die gedachten zijn uiterst variabel.
We hebben dus een vaststaand element (context) en een variabel element (gedachten), en samen vormen ze de beleving (beleefde realiteit). Het variabele element (gedachten) maakt het resultaat (de beleving) dus variabel.
Wanneer die gedachten harmoniëren met de context (waarheidsgetrouwe gedachten), levert dat een harmonieuze beleving op. Wanneer die gedachten dissoneren met de context (onware gedachten), levert dat een dissonante beleving op.
Context + daarmee harmoniërende gedachten = harmonieuze beleving (prettig/gelukkig leven)
Context + daarmee dissonerende gedachten = dissonante beleving (onprettig/ongelukkig leven)
Het variabele element ligt dus bij de gedachten. Omdat mensen (via hun emotie) handelen vanuit hun gedachten, creëren ze daarmee zaken. Die creaties worden toegevoegd aan de context. Dat is dus onze bijdrage aan die context. Of die bijdrage harmonieert of dissoneert met de aard van de grotere context, wordt dus bepaald door de mate van waarheidsgetrouwheid van onze gedachten.
Pieter, gedachten voegen niets toe aan de context, tenzij ze geloofd worden.
Er gaan duizenden gedachten door mijn hoofd. Slecht de gedachten die ik aandacht geef kunnen mijn belevingswereld pnder de voorwaarde dat ik geloof hecht aan die gedachte. Als ik de gedachte beschouw en verwerp zal die gedachte mijn belevingswereld niet veranderen.
Aan heel veel gedachtes worden onbewust geloof gehecht en zijn zo zonder dat het beseft wordt onderdeel van de belevingswereld.
Inderdaad, geloofde gedachten.
Douwe, ik heb het idee dat je de clou mist van wat ik wil zeggen.
Het gaat er niet om wat iemand doet, het gaat er om wat iemand geloofd.
Dat wat je gelooft kan negatieve emotie veroorzaken (stress) of positieve emotie.
Dat is het systeem. Wat jij doet is afhankelijk van wat je gelooft.
Ik zeg altijd; Iemand die niet gelooft is dood.
En ook; Iedereen creëert zij eigen hel en/of hemel.
Dus wat jij ervaart is afhankelijk van wat je gelooft en wat ik ervaar is afhankelijk van wat ik geloof.
Dat kun je heel makkelijk controleren door na te gaan wat je vroeger geloofde t.o.v. wat je nu gelooft en te zien hoe je de wereld toen beleefde en hoe je de wereld nu beleeft. Dat heeft allemaal te maken met wat je gelooft.
En om het plaatje compleet te maken. Je bekeren is je oude geloof in onwaarheid opgeven voor een nieuw geloof in waarheid. Dat noemen we ook jezelf ontwikkelen, of geestelijk groeien als je steeds meer geloof in onwaarheden opgeeft.
De Tao te Ching noemt dit alles; ¨Handelen door niet te handelen¨
Helder verwoord Pieter!
Het inzicht hebben in de relatie tussen de wereld, universum, werkelijkheid of hoe je het ook wil noemen en WIJzelf is zo belangrijk om te kunnen benoemen waar de vragensteller mee zit.
Of dat nu binnen ons, of voor ons verschijnt is niet de issue, het is één, één op één.
Het is een referentie van wie we zijn, zonder referentie weten we niet wie we zijn maar het is niet iets apart van ons om dat we het nu eenmaal kunnen “zien”..
Wat ik probeerde neer te zetten is dat wanneer de focus van de vraag, dus kalveren in dit geval, het onderwerp is, plaats je dit dus altijd in die referentie waar wij alles in/op/uit beleven.
Dat is de uitkomst van wie je bent, het resultaat. Daar kan je dus OPZICH niets in/aan veranderen. het is al klaar, al af. en dat keer op keer op keer..
Hans, Ik heb niet het idee dat ik precies begrijp wat je bedoelt.
Ik neem dat je bewustzijn op zichzelf bedoelt, waar wij allemaal onderdeel van zijn?
/////Wat ik probeerde neer te zetten is dat wanneer de focus van de vraag, dus kalveren in dit geval, het onderwerp is, plaats je dit dus altijd in die referentie waar wij alles in/op/uit beleven.
Dat is de uitkomst van wie je bent, het resultaat. Daar kan je dus OPZICH niets in/aan veranderen. het is al klaar, al af. en dat keer op keer op keer..///////
Ik vraag me het volgende dan af;
Waar zou je dan op moeten focussen?
Waar kun je wel wat aan veranderen?
Hoe verhoud zich mijn bewustzijn ten opzichte van het universieel bewustzijn.
Hai Wat is waar,
/////Ik neem dat je bewustzijn op zichzelf bedoelt, waar wij allemaal onderdeel van zijn?/////
Dat bedoel ik maar het gaat een stapje dieper, wij zijn er allemaal onderdeel van maar we zijn het ook allemaal stuk voor stuk helemaal..
Iets kan niet buiten of binnen je bestaan want je bent het zelf ook, iets binnen je of buiten je of er onderdeel van zijn impliceert scheiding of afstand.
Maar de paradox is dat er iets waar te nemen moet zijn, binnen, buiten, op, in of onder je. Er moet een referentiekader zijn waarin jij kunt waarnemen wie je bent, wat je doet enz. Dat zien, dat doorvoelen is je bewust worden van je bewustzijn..
Dus alk ik aangeef dat de focus op het onderwerp ligt, de zieke kalveren, plaats je het buiten je. De bestaande werkelijkheid van de zieke kalveren is je referentiepunt.
Dat is een werkelijkheid, een werkelijkheid is HEEL, is af, daar kun je niets mee doen behalve waarnemen en reflecteren.
Zolang de focus op die zieke kalveren ligt zal je ongeacht hoe blij en vrolijk JIJ wordt van de hoge gedachte dat ze beter zijn en vrolijk in de wei huppelen niets aan die werkelijkheid veranderen.
Het feit dat jij door die hoge gedachte, intentie of geloof blij en waarlijk gelukkig wordt in die beleving zal dat jouw vibrationele staat van zijn verhogen.
Maar is de focus van die gedachte gebaseerd op zieke kalveren die beter moeten worden zal dat de bagage zijn, de voedingsbodem zijn van je wens, van je hoge gedachte.
Dit brengt dan altijd die lage trilling in zich mee en hou je in stand juist dat wat je nieuwe wilt zien.
De focus.. die kleine shift in begrip, besef..
Zieke kalveren kunnen niet mee naar jouw vibrationele staat waaruit jij een werkelijkheid wilt “creëren” van gezonde kalveren.. Dat moet je los laten, die focus moet weg.
Het is zo lastig om dit “gevoel” weer te geven maar ik hoop dat het je een beetje in de richting duwt.
Als het zo wie zo al iets is waar jij wat mee kunt, ik geef mijn beleving weer in de hoop dat jij er wat mee kan.
In sluit me graag bij Hans aan.
Wat hij omschrijft in verschillende reacties komt het meest overeen met hoe ik het ook beleef.
Je fysieke realiteit is vrij letterlijk een spiegel die je zelf schept vanuit je huidige staat van zijn. En het is er volledig om je te helpen.
Vind – bij wijze van spreke – elke korrel zand die verkeerd ligt in je opinie en veroordeel, onderzoek, herdefinieer en integreer dat.
Until you question what you believe, you remain the innocent cause of your own suffering.
http://www.thework.com
Vind elk onderdeel in deze fysieke realiteit spiegel wat je passie, interesse en/of plezier heeft, en volg dat zo goed als je kan met integriteit en zonder verwachtingen.
Deze fysieke realiteit spiegel is er 100% om je te dienen, je te helpen groeien.
It is all happening for you, not to you.
http://www.byronkatie.com
En wat dan als je verslaafd bent zoals ik ? Het emotional guidance system wil dan het middel hebben. En dat drukt vervolgens op de knop “goedgekeurd” in de hersenen. En dan neem je er nog maar een. En nog een. etc.
Ik ben totaal geen verslavingsexpert, maar wat ik begrijp is dat mensen vaak verslaafd raken omdat ze iets proberen te onderdrukken. In die zin geeft het innerlijke sturingsmechanisme sterke negatieve emotie wat erop wijst dat mensen duidelijk geloof hechten aan gedachten die ze niet langer dient en dat ze daarop dienen te reflecteren en dat dienen te herdefinieren. Inplaats daarvan verdooft een verslavend middel vaak de negatieve emotie. Het is dus het onderdrukken van een signaal van het innerlijke sturingsmechanisme wat ze niet goed interpreteren en door de verslaving totaal negeren. Het is een heel onhandige manier om om te gaan met je innerlijke sturingsmechanisme.
Byron Katie heeft onder meer een boek/luisterboek beschikbaar wat specifiek op verslavingen is gericht. Abraham Hicks en Bashar hebben er ook wat dingen over gezegd. Ik zou zeggen google eens addiction samen met byron katie, Abraham Hicks en Bashar en wellicht dat je daar zinvolle informatie tegenkomt.
Ik ben ook geen verslavingsexpert maar heb wel wat “persoonlijke ervaringen”met verslaving.
En op grond daarvan kan ik je misschien een beetje vertellen hoe ik verslaving in relatie met guidance systems ed. zoals jij aangeeft ervaar en hoe ik dat nu zie.
Zo wie zo zou je alles wat we ervaren IN en ALS dit leven als een verslaving kunnen zien, onze grootste “verslaving” is onze belevenis van de wereld en onze afhankelijkheid en slachtofferschap van wat we (willen) ervaren en de gevolgen daar weer van.
Om het even gek te zeggen.. probeer eens “verlicht” of “een betere versie van jezelf” te worden.
Dan kom je er achter hoe verslaafd we zijn aan, en slachtoffer zijn, van onze beleving…
Het Innerlijk Sturingsmechanisme.. is wat het zegt, het is een automatisch signaal dat je een bepaalde richting op wilt duwen als reactie op een belevenis, een emotie, geloof, overtuiging, gedachte die je al over iets hebt wat niet in lijn ligt met je “hogere” versie van jezelf, je Hogere Zelf.
Het “emotional guidance system” OP ZICH is NIETS, het is een MECHANISME wat je ergens naar toe wilt geleiden.
Het is een brenger, bevatter van een boodschap, niet de inhoud zelf. Daar wilt het je juist naar toe brengen!
Het bevat de “herinnering” aan de energie waar je vanaf aan het bewegen bent, waar je je nu niet begeeft. Dus het wijst naar juist hetgeen wat niet gewenst is om jou duidelijk te maken dat het niet gewenst is!
Anders zou je niet eens een “seintje” krijgen..
Ligt je focus op dat systeem, op dat gevoel, dan versterkt dat jou bewustzijn van datgene wat niet goed is.
En dan denkt en beleef je het alsof het “emotional guidance system” meer van dat wilt hebben.
En dan krijg je nog een rotter gevoel en ga zo maar door.. en je blijft maar beantwoorden aan dat gevoel.
Het “emotional guidance system” is de brenger van slecht nieuws in dit geval.. zodat jij op zoek gaat naar het goede nieuws.
Het emotional guidance system WIL NIETS HEBBEN, het heeft alles al wat het wilt.. jou ergens op wijzen.
Dus.. ipv. wat jij zegt // Het emotional guidance system wil dan het middel hebben. En dat drukt vervolgens op de knop “goedgekeurd” in de hersenen // laat het jou zien dat: Jij het middel wil hebben. En dan drukt jij vervolgens op de knop “goedgekeurd” in de hersenen.
Het benadrukt en wijst jou juist op hetgeen wat “niet goed is”.
Dit is geen oplossing van een verslaving op zich of dat je er gelijk wat mee kunt, dat is ook mijn intentie niet, maar het is in mijn beleving van belang dat je het verschil onderkent, je besef er onder krijgt, van waar je focus op ligt.
Het verschil tussen wat je gevoel je aangeeft, en de inhoud die je aan je gevoel geeft.
De aandacht moet eerst af van de inhoud die je aan je gevoel geeft.
En van daaruit benader je het weer verder…
Mooie quote, ik kan mensen met interesse in deze materie echt aanraden lid te worden van de facebookgroepen. Het is erg fijn om met andere mensen daar over je ervaringen te kunnen spreken en om de hele dag door om reflecties te kunnen vragen en je eigen reflecties te geven naar anderen die ook een sterke interesse hebben in deze materie.
De Nederlandse facebook groep (63 leden op dit moment) :
https://www.facebook.com/groups/886264078063136/
De Engelstalige facebook groep (3812 leden op dit moment) :
https://www.facebook.com/groups/336863633071053/
Zelf ben ik lid van beide groepen en zie dat Bentinho zelf ook regelmatig meedoet in de gesprekken op de Engelstalige groep.
“De Nederlandse facebook groep (63 leden op dit moment) ”
64 leden… m’n vriendin voelt zich sinds kort zeer aangetrokken tot Betinho.. 🙂
Maar het is goed dat deze mogelijkheden tot communicatie er zijn, zonder je nu gelijk “aan te sluiten” bij een of andere vereniging oid is het wel belangrijk dat je van gedachte kan wisselen met gelijkgestemden.
Voorkomt ook dat je jezelf gaat afvragen of je niet lichtelijk aan het doordraaien ben als je er alleen voor staat.
Ja ik ben zelf vrij actief in de Engelse groep omdat daar wat meer activiteit is en het is erg leuk om je eigen inzichten te testen, kijken of je een ander nog pointers kan geven en ook als je zelf ergens tegenaan loopt krijg je vaak een boel reflecties terug als je om hulp etc vraagt. En Facebook heeft het voordeel dat je gemakkelijk lid en weer lid af kunt worden als je wilt.
En jullie zijn je ook bewust dat jullie /onze emoties en gedachten erg beinvloed worden door Haarp en Nanotechnologie etc etc ? Prima dat er mentale controle en scheppingslijnen bloot gelegd en toegepast worden, echter met welke en wiens gedachten en gevoelens werken we eigenlijk dan? Ben je er echt van overtuigd dat jouw gevoelens en gedachten zuiver de jouwe zijn tegenwoordig? (al mediteer je nog zoveel en eet je nog zo raw en breatharian etc ).
Nee daar ben ik me niet bewust van. Maar ik sta open voor inhoudelijk bewijs daarvoor.
Volgens mij kun je alleen maar werken met de gedachten en de emoties waar je toegang toe hebt. Van wie die zijn lijkt me eerlijk gezegd vrij irrelevant. En geloven dat ze wel of niet van jezelf zouden zijn vereist per definitie dat je gelooft dat je bestaat, zelfs daarvoor kan ik geen bewijs vinden. Ik kan bewustzijn vinden en zelfs dat niet. Als je genoeg The Work doet zie je dat elk concept per defintie nooit waar kan zijn.
Echter als er gedachten en emoties in je bewustzijnsveld aanwezig zijn kun je er mee werken. En als er negatieve emotie is in dat veld dan komt dat voort uit de gedachten die je denkt. Dus begin bij de gedachten die niet goed voelen die in je bewustzijnsveld aanwezig zijn en kijk wat er mee gebeurt als je The Work van Byron Katie op toepast.
Dus ik zou daar simpelweg mee beginnen en dan kun je vanzelf eens kijken waar je uitkomt.
Ja daar ben ik me zeer bewust van, en ben vanzelfsprekend niet de enige die zich hier bewust van is.
Het lijkt me daarbij zeer relevant van wie de gedachten zijn die men heeft omdat deze gedachten de identificatie, de persoonlijkheid vormen van wie we denken te zijn.
Het hele mind-control principe is hierop gebaseerd, het projecteren van een mentale context in onze hersenpan zodat we gaan denken en redeneren volgens deze context waarbij we denken dat dit onze authentieke gedachten zijn.
Waarom anders adviseren niet meer naar het 8 uur journaal te kijken en niet meer de dagbladen te lezen?
Het is absoluut van belang dit serieus te overwegen om te onderzoeken in jezelf omdat de gedachtencontext, waar de items waar over gesproken wordt door Ariel een onderdeel van zijn, in de basis de context is van de (waarheids)beleving van deze realiteit.
Het gaat dus nog veel verder dan persoonlijke geprojecteerde gedachten en de invloed die dat ook heeft op onze emotionele huishouding.
Volgen mij kun je gewoon beginnen met wat er beschikbaar is. In mijn ervaring kom je op een gegeven vanzelf erachter dat elk concept simpelweg niet waar is.
Ik heb het proberen te omschrijven in dit artikel:
-) We zijn niet onze conceptengenerator
Het probleem in deze is dat een geprojecteerde gedachte om het even zo te noemen een geloof, een overtuiging kan geven die voor jou waar is.
Het gevoel en de emotie die deze gedachte of geloof geeft kan goed en dus waar zijn voor jou.
Je denkt en beleeft dan alsof je het pad van je Hogere Zelf volgt terwijl dit niet zo is, dat is de kneep van het hele verhaal.
Onze “conceptengenerator” dmv interne sturingssysteem, the Work ed. ontmantelen zoals je aangeeft dekt niet de gehele lading, ontwaken voor gevordene om het maar even zo te noemen 🙂
Een deel van de invloed van de vele op mind-control gebaseerde technieken hebben een diepere invloed op wie wij denken te zijn dan we kunnen bedenken.
Ik ben het met je eens Douwe dat je er gewoon mee kan en zeker moet beginnen met wat er beschikbaar is maar het is niet de hele ontmanteling van het verhaal.
Houd in “gedachte” dat hele werkelijkheidsbeleving van de mens, de spiegel, een produkt is van ons brein.
Mijn ervaring met The Work is als volgt.
Ik kan standpunt A geloven en als ik dat doe vindt mijn verstand daar argumenten bij. Dus de functie van mijn verstand is om argumenten bij mijn gedachte te vinden waar ik geloof aan hecht.
De grap is dat als ik de boel omkeer dus we maken van standpunt A standpunt B en ik ga daar geloof aan hechten dat mijn verstand dan argumenten zoekt om standpunt B te ondersteunen.
Nu kan het inderdaad zijn dat standpunt A stressvol voelt en standpunt B beter voelt.
Maar geen geloof hechten aan standpunt A nog standpunt B voelt open, flexibel, verbonden. In mijn ervaring met The Work ben ik er achtergekomen dat het het verstandigste is om nergens geloof aan te hechten. Het is nooit nodig om geloof te hechten aan wat dan ook. Je komt dan in een soort don’t know mindset terecht waarbij je 1001 standpunten tot je kunt nemen maar je hoeft nergens geloof aan te hechten. Realiseer je gewoon altijd dat het ook anders kan zijn. Zo simpel is het. Geloof is totaal overbodig en ook helemaal niet handig in mijn ervaring.
Je gaat er veel vrijer van denken en en je blijft altijd open staan voor aanvullende gezichtspunten en informatie.
Maar goed, dit is iets wat alleen zinvol is als mensen het zelf hebben ervaren. Dus vandaar dat ik altijd zo hamer op dat mensen Byron Katie haar simpele en systematische manier tot zelfonderzoek promoot omdat dat mensen volgens mij die ervaringen kan geven als ze het zelf gaan toepassen.
Ik krijg zo nu en dan als ik weer eens een artikel over aliens of multidimensionaliteit plaats verwijten naar mijn hooft op bijv. Zaplog waar ik het ook post dat ik in Aliens zou geloven of in dit of dat. Maar het punt is, ik geloof nergens in, niet eens in het bestaan van mezelf. En dat is ook helemaal niet nodig. Vanuit een don’t know mind kun je letterlijk alles tot je nemen en je kunt vervolgens de richting op gaan die je voorkeur heeft maar je hoeft nooit weer wat te geloven. Het geeft een hele handige vrijheid en je blijft altijd open en verbonden met de wereld om je heen.
Dit echtpaar hieronder heeft hun innerlijke sturingssysteem samen met elkaar verweven,
en hebben daar optimaal gebruik van gemaakt om daar verder met elkaar
en hun 3 kinderen in verder te leven in wat het leven hen bracht én verder zal gaan brengen.
Wat kan men met Zee containers zoal doen …
Neem een kijkje 🙂
40ft Shipping Containers Transformed Into Amazing Off-Grid Family Home
https://www.youtube.com/watch?v=NI71-qySsrE
Deze Lady hieronder rolde van 1 idee … in een nog groter idee.
Briljant technisch onderbouwd en prachtig nuttig ingebouwd .
Mooi … om zo optimaal je levensinzicht te kunnen gebruiken om vrij off grid te kunnen leven,
en daarmee ook andere mensen hun innerlijke sturingssysteem te kunnen inspireren .
Spectacular 40ft Small Shipping Container Home
https://www.youtube.com/watch?v=slsJmN2AdXY