Negatieve emotie is geweldig: het is een signaal van je innerlijke sturingssysteem dat je geloof hecht aan een gedachte die je niet langer dient.
Vind de gedachte waar je geloof aan hecht die de negatieve emotie oproept, onderzoek die gedachte, keer de gedachte om en leer je les eruit. Je bent hierna een stukje wijzer geworden en hebt een stukje persoonlijke groei doorgemaakt. Daarnaast ben je een stukje vrijer, omdat je net een gedachte waar je geloof aan hechtte los hebt gelaten. Of beter gezegd, de stressvolle gedachte kan jou nu loslaten.
En hoewel het principe zelf simpel is, is het in mijn ervaring voor veel mensen soms moeilijk om dit echt te integreren en toe te passen, mede omdat er in onze maatschappij nog niet zo effectief wordt omgegaan met negatieve emotie.
Daarom vier filmpjes uit verschillende hoeken, die allemaal op ditzelfde punt ingaan. Hoe kun je je negatieve emotie leren omarmen en er constructief mee omgaan, en haar zo gebruiken om meer vrijheid en persoonlijke groei voor jezelf te realiseren?
Teal Swan ~ Positively Embrace Your Negative Emotions
Bentinho ~ How to get excited about negative emotion
Ik ben benieuwd hoe mensen na het zien van deze verschillende gezichtspunten hier tegenaan kijken en of zij zich comfortabel en capabel voelen om negatieve emotie te gebruiken om hun eigen vrijheid toe te laten nemen en zo hun persoonlijke groei te katalyseren.
De beste manier die ik tot nu toe gevonden heb om een eenmaal gevonden gedachte waar ik geloof aan hecht te ontmantelen en er mijn les uit te leren is via The Work van Byron Katie. Er zijn daarnaast vast vele andere paden en die zijn van harte welkom in de reacties. Ik deel het hier vooral omdat dit uit eigen ervaring een pad is dat beschikbaar is en zelfs door 6 jarige kinderen is te gebruiken.
Op de hoogte blijven van nieuwe berichten? Like ons op Facebook en/of volg ons op Twitter!
Een nieuw gezichtspunt leren kennen, iets geleerd en/of gelachen? Overweeg een donatie/vrijwillig abonnement.
Aanverwante artikelen en informatie:
-) 7 redenen om je stressvolle gedachten te onderzoeken
-) 10 veelgebruikte manieren hoe mensen zichzelf goed / beter laten voelen
-) Leer je innerlijke sturingsmechanisme, wat via emoties werkt, beter te gebruiken
-) Omarm je positieve gevoel, het is je wegwijzer naar meer persoonlijke groei en vrijheid
-) 6 jarig jongetje laat zien hoe je je stressvolle gedachten kunt onderzoeken en transformeren
-) Leer je stressvolle gedachten onderzoeken
-) Zelfonderzoek – Zelfkennis – Zelfrealisatie
-) De moeder van alle stressvolle gedachten, de gedachte dat gebrek kan bestaan
-) Een Nederlandstalige introductie tot The Work
-) Er is maar 1 persoon nodig voor vrede, en die persoon ben jij
-) Facebook groep van mensen die bezig zijn met The Work van Byron Katie (15.000 leden)
Mooi!
Wat het vaak lastig maakt, is dat het voor mensen moeilijk is om het verschil te zien tussen een gevoel en een emotie. We beleven ze ongeveer als hetzelfde. Beide komen voort uit gedachten.
Toch is er een essentieel verschil. Een gevoel komt voort uit een gedachte over iets dat er IS. En een emotie komt voort uit een gedachte over iets dat er NIET is.
Voorbeelden van emoties:
Angst – voor iets dat mogelijk komt, maar er (nog) NIET is
Hoop – dat iets komt dat er nog NIET is
Verlangen – naar iets dat er nog NIET is
Verdriet – over iets dat er NIET meer is
Mentale pijn – (verlies, trauma) van iets dat er was, maar er niet meer IS
Gebrek – van iets dat er niet IS
Etc.
Voorbeelden van gevoelens:
Genieten – van iets dat er op dat moment IS (lekker, fijn, aangenaam)
Fysieke pijn – van iets dat er op dat moment IS
Liefde – voor iemand die er op dat moment IS
Dankbaarheid – voor iets dat er IS
Overvloed – van iets dat er IS
Etc.
Emoties komen dus voort uit gedachten over zaken die er niet zijn, op het moment van beleven. Maar de emotie is er op dat moment wel. Daarom beleven we het alsof het gaat over iets dat er wel is.
Een gedachte over iets dat er NIET is, is een geloof. Het gaat niet over iets dat er werkelijk is. We beleven, via onze motie, uitsluitend die gedachte/dat geloof. Als we bijvoorbeeld vooruitdenken aan een mogelijke nare gebeurtenis (als we geloven dat die eraan komt) dan beleven we hem alvast, met de bijbehorende emotie. Ook al is die gebeurtenis er (nog) niet. Het enige dat er dan werkelijk is, is de gedachte en de bijbehorende emotie. Maar de gebeurtenis niet.
En gevoel gaat altijd over iets dat er op het moment van voelen werkelijk IS. Als je bijvoorbeeld beseft dat je lekker zit te eten, dan geniet je ervan. Gevoel komt daarom altijd voort uit besef/bewustzijn (gedachten over iets dat er IS).
Bij besef/gevoel, vinden de stappen in het kringetje allemaal op hetzelfde moment plaats.
Gedachte/besef: dit is lekker!
Gevoel: genieten
Handelen: eten
Beleefde realiteit: aangename maaltijd
Zie je wel!: dit is lekker!
Geloof/emotie gaat over iets dat er op het moment van beleven NIET is. De stappen in het kringetje kunnen dus niet op hetzelfde moment plaatsvinden. Wanneer je bijvoorbeeld gelooft dat iemand je kwaad wil doen, dan zal dat angst oproepen.
Gedachte/geloof: hij wil me kwaad doen
Emotie: angst
Handelen: verdedigend agressief
Realiteit: agressie wordt opgemerkt en leidt tot tegenreactie
Zie je wel!: hij wil me kwaad doen.
Hier gaat er dus enige tijd overheen voordat het kringetje rond is.
Als je zelf het onderscheid wil opmerken tussen je gevoelens en je emoties, dan is het erg handig om je af te vragen: gaat dit over iets dat er werkelijk (NU) is, of niet? Oftewel, gaat het over een besef of over een geloofde gedachte?
Hartelijk dank Pieter voor deze verhelderende aanvullende uitleg. Wordt het allemaal nog duidelijker van en hopelijk voor mensen ook praktisch toepasbaarder.
Recht zo die gaat Stuur! Mooi omschreven, ik moest denken aan de soep die nooit zo heet wordt gegeten als dat ie werd opgediend en bezint eer gij begint (je bent wild en je jongt wat deze zomer) en zulke oud-hollandse spreuken voor op een tegeltje…
Maar zonder gekkigheid blijft het in deze barre tijden van angstporno, vals vendel zwaaien, nep-nieuws en staatspropaganda inderdaad handig om je af te blijven vragen; “gaat dit over iets dat er werkelijk (NU) is of niet?”. In het bijzonder in het geval van false-flag-operatie IS en alle andere ellende die onze leider van de vrije gesiffiliceerde wilde westerse wereld (4e reich) al decenia over de aardkloot uitstort, met het ongevraagd en ongewenst door de strot douwen van demoncratie middels oorlogen, drugs en wapenhandel.
Ofwel als er vuil spel met de waarheid en de geschiedenis wordt gespeeld is het ook nog eens een vals opgewekte angst of angst op basis van leugens en toneelstukken door zelfgeschapen (onnodig en meestal niet bestaand) onheil (met echte onschuldige slachtoffers en veel vluchtelingen en katalyserende veel nieuwe angst). Een dubbel slechte en achterbakse raadgever dus en een gegarandeerd succes voor een never ending angstporno/slavernij/onderste stenen story.
Behandel een ander zoals jezelf graag behandelt zou willen worden en het wordt gelijk een stuk gezelliger/positiever op de aardkloot, masochisten en psychopaten daargelaten…
Het is echter lastig om aan bv die scamtrails (en ander gekloot met milieu, eten, drinken en medicijnen) iets positiefs om te denken, terwijl er om je heen een epidemie van allerlei vormen van kanker bij dierbaren plaatsvindt. Het gevoel dat je dit niet openlijk mag aankaarten -gezien de reacties die je dan krijgt- kan je oprecht angstig maken.
Het nep-circus doorhebben (en er waar het maar kan niet aan mee doen), zelf nadenken, niet achter een kudde aan sloffen, doorvragen en met een open blik blijven onderzoeken, kan je kracht geven!
Jezelf preventief impregneren met CBD en (voor de zekerheid de jolige variant ervan), alsmede je faecesbook-abonnement en andere A-social-media meuk aan de wilgen hangen kan helpen, net als vitamine D als de “r” weer in de maand is. Wellicht kan het helpen om je moestuin van een laag vulkaangruis (mineralen) te voorzien als tegengewicht (en voor je positieve gevoel).
Maar vlak de kracht van de gedachte niet uit,
Leve de Sociaal Anarchie, Carpe Cannabis!!!
Ik word afgeperst. Ja, ik dacht ik flikker het gewoon naar buiten maar, ik word bedreigd en, als ik niet reageer zoals mijn afperser wil, dan zal ik zijn geweld moeten ondergaan. Ik heb tegen mijn afperser geen enkele rechtspositie, ik kan de politie niet vragen mij in bescherming te nemen en zelfs mijn medeburgers halen hun schouders op. Mijn medeburgers noemen het “plicht” en, als je aan je verplichtingen niet voldoet dan wordt er geweld gepleegd. Dat is in dit land de normaalste zaak van de wereld want, wij zijn een vrij land.
“Als het je niet bevalt dan verhuis je maar naar Noord Korea, kijken of je de ‘vrijheid’ daar beter bevalt.” Dat is zo ongeveer de strekking van het meest gebruikte omschrijving waarmee men het begrip vrijheid probeert te definiëren. Het kan altijd slechter dus ben je hier in een vrij land.
En vergis je niet, we kennen vrijheden in dit land. Je mag bijna vrij je gedachten ventileren. Ik mag zeggen dat ik Rutte een lul vind en niemand die me daarvoor gaat bestraffen. Dat ligt helaas iets genuanceerder met de opmerkingen die je over de koning kunt maken. Een bordje “FUCK DE KONING” vond hare majesteit niet zo leuk dus, moest de strafbaarheid door een rechter getoetst worden maar, zelfs de “Fuck de koning” roeper leeft nog steeds.
Dat lijkt zo ongeveer de ‘vrijheid’ zoals vrijheid hier gedefinieerd wordt. Alles mag binnen het redelijke. Je moet echter ook van alles en, dat alles specificeert zich hoofdzakelijk tot betalen. Je bent verplicht te betalen en daartoe wordt je zelfs gedwongen. Je bent niet vrij je aan de betaling te onttrekken omdat je je centen liever anders uitgeeft.
Een schrijnend voorbeeld daarvan is de ziektekosten verzekering. Ik ben verplicht een verzekering af te sluiten, doe ik dat niet dan komen ze het halen. Ik heb geen keus, ik ben verplicht mee te doen met iets waar ik niet achter sta. Ik wil mijn geld niet verkwanselen aan een totaal ziek systeem dat mensen steeds langer kan ziek houden. Ik wil ziekte oplossen en, als de verzekering dat niet kan, dan wil ik niet meer meedoen. Ik heb die flauwekul niet nodig maar, de staat zegt van wel. Als de staat zegt dat iets nodig is, dan moet ik betalen. Ik heb geen keus, ik kan meedoen of vervolgd worden, ik ben niet vrij te weigeren voor geboden diensten.
De staat opereert niet anders als de maffia. De staat zegt mij te gaan beschermen en ontneemt mij het recht mijzelf en mijn zooi tegen anderen te beschermen. De staat beschermt mij zelfs in Syrië. Daar stuurt de staat dan vliegtuigen heen en die gooien vervolgens bommen op de verkeerde partij. Die Syriërs komen dan plotseling allemaal hierheen en dan is er geen andere optie om ze allemaal op te nemen terwijl ik daarvoor de financiële mogelijkheden moet creëren. Niemand die mij vraagt naar mijn mening want, ik moet gewoon betalen en dan komt alles goed volgens de staat.
Zolang ik blijf betalen heb ik geen last. Zolang ik blijf betalen kan ik overal gaan en staan. Betaal ik niet, omdat ik het een slecht idee vind dat de staat mijn centen op deze manier besteedt, dan wordt ik uit de roulatie genomen. Ik heb geen macht over mijn eigen gedrag omdat de staat machtiger is dan ik. Ik moet alles wat die staat doet klakkeloos accepteren, ik mag zelfs protesteren met een groepje gelijkdenkenden als de burgermeester dit toestaat. Zegt de burgermeester “NEE”, dan heb ik plotseling niet de vrijheid mij te uiten. Doe ik het toch, dan komt de ME en wordt ik met mijn vrienden door gehelmde met wapenstokken, schilden en traangasgranaten uitgedoste ordervolgers mishandeld. Plotseling verschillen we dan al een stuk minder van Noord Korea.
Een vrij land kent geen grote overheid. Een grote overheid maakt constant regels en die regels volgen uit een beleid dat door de regering wordt uitgelegd. Ik heb de vrijheid om de kleur van die regering te mogen bepalen. Partijen hebben allemaal hun eigen kleurtje, zodat jij in oogopslag kunt zien dat Rood van jou is en blauw niet. Die kleuren praten voor de verkiezingen heel druk over hoe ze voor jouw belangen gaan vechten en in de praktijk blijft daar alleen wat toneel van over. Het beleid is er altijd weer op gestoeld dat je weer meer kunt betalen en iedereen steunt dat. “Anders wordt het alleen maar erger”, klinkt het argument tegen degene die erkent dat er niemand aan zijn kant staat.
Ja men gelooft in dit systeem. We noemen het democratie en bij het geluid van dat woord begint iedereen te glimlachen. Vervolgens gooien we daar nog graag woorden als gelijkheid tegenaan en, de realisatie dat de staat boven ons staat wordt teniet gedaan met de woorden ‘dat het anders een zootje zou worden’. Het woord democratie staat voor gelijkheid en het recht tot zelfbeschikking in deze maatschappij, terwijl we allemaal onder het juk van de staat leven.
Vrijheid betekent dat je keuze hebt en dat de consequenties van die keuze altijd een natuurlijke oorzaak kennen. Je bent dus niet vrij als je je gedrag aanpast omdat er anders een deurwaarder op je stoep verschijnt. Je bent ook niet vrij omdat je een politieke partij kunt kiezen. Er is geen enkele partij die zegt dat de gehele zorgverzekering optioneel zou moeten zijn. Er is geen partij die zegt dat je als dorp je eigen zorgcollectief mag starten en, er is geen zorgverzekering die alternatieve geneeswijzen niet tegenwerkt.
Je wordt als een bange cavia door een tunneltje geduwd en beloond als je weinig weerstand hebt geboden. Je wordt gedwongen mee te doen in iets dat je niet wilt en toch beroep jij je op het feit vrij te zijn te mogen kiezen. Je mag stemmen maar, geen van de partijen heeft vrijheid als eerste punt in haar agenda staan. De politieke partijen kibbelen alleen over hoe jij aan je verplichtingen gaat voldoen, nooit aan welke niet.
Het geniale van dit repressieve systeem is dat mijn medeburgers hier niet over nadenken terwijl niemand tegen vrijheid is. Zij zijn volgepompt met de doctrine dat je je democratisch recht moet laten zegevieren en doe je dat niet, dan is er geen discussie mogelijk. Jij bent dan degene die de democratie ondermijnt en aangezien democratie voor hen ook gelijkheid is, duurt het nooit lang voordat je als fascist wordt afgeschilderd. Die mensen zijn compleet in de war en, juist die mensen worden door de media als ‘normaal’ beschouwd. Ze zijn volledig geprogrammeerd, niet in staat tot het voeren van een inhoudelijke discussie en beginnen te sissen van woede als ze hun gelijk niet kunnen krijgen. Dat zijn de mensen die jouw vrijheid beperken door een daad te verrichten die iedere vorm van progressie al jaren lang in de weg staat.
Die mensen hebben ook geen eigen visie, waardoor ze niet kunnen afwijken van de hen ingegeven benadering van problematiek. Ze denken niet na maar gaan wel braaf stemmen. Hadden ze kunnen luisteren naar andere meningen en argumenten, dan zouden ze zich nog kunnen bedenken maar, tegenwoordig ben je verplicht andermans mening te respecteren. Dat is een nieuwe vorm van respect waarmee we mekaar proberen te benaderen die juist zorgt dat we steeds verder van elkaar verwijderd raken. “Da’s jouw mening”, is tegenwoordig genoeg om iedere discussie in de kiem te smoren. We hoeven niets meer te weten, we hoeven nergens over na te denken, als we maar een voorgekookte mening hebben.
Iedere politieke partij is de vijand van jouw vrijheid. De politiek gaat over non-issues. Zo blijkt het milieuprobleem te zijn op te lossen door meer belasting te betalen. Denk je daar anders over dan ontken je de klimaatverandering en moet het daarover gaan. Niemand is tegen de zorgverzekering en de plicht mee te doen, men kibbelt slechts over de hoogte van het eigen risico. Het vluchtelingen debat gaat niet over de oorzaak van die vluchtende mensen maar, hoeveel we er wel of niet opnemen. Al dit soort non-issues draait om geld dat uit jouw zak wordt geklopt. Het moet allemaal betaalbaar blijven luidt het altijd, terwijl mensen eenvoudig creperen en dat allemaal terwijl je ongeveer 80% van je centen, gedeeltelijk onder dwang, aan de staat afstaat zodat die dit kan regelen. Die richting hebben we ons ingestemd en zolang we blijven instemmen gaat dat niet veranderen.
Positieve Ubuntu veranderingen in de Samenleving ,
Inside Ubuntu Update 30 januari 2018
https://www.youtube.com/watch?v=Y6cGojc08Rc&feature=youtu.be
http://ubuntuplanet.nl/
Das een mooie uitleg Dank
Raar taaltje eigenlijk, nederlands.
Bashar refereert aan ‘emotion’ als e-motion… energy in motion…
Een beweging van energie die negatief of positief kan zijn.
Dan moeten we op zoek naar een woord dat zowel emotie als gevoel in zich heeft ?
“Beleving” ??
“De beweging van energie wordt waargenomen en op die waarneming plak je je etiket of het een positieve of negatieve beleving is ” ?
Zowel emotie als gevoel zorgen voor beleving. Hun oorsprong is alleen anders.
Emotie zet aan tot handelen. Je zou dus kunnen zeggen: e-motion is Energie die aanzet tot Motion.
Dan klopt het helemaal bovenstaand schema eigenlijk niet ?
Ik kan me helemaal vinden in je analyse. Mooi verwoordt ook !
Toch sluit ik me ook aan bij Wat is Waar :
Wat te doen met “ik heb zo’n gevoel van hier ‘klopt iets niet’ .
Voor mezelf ‘vertaal’ ik dat naar gevoel=intuitie. Nog voor er maar een gedachte is, is de boodschap al binnen.
Midden in een vergadering krijg ik ‘zo’n gevoel dat ik naar huis moet’ en vind daar een kind ernstig gewond.
In mijn dagelijkse gangetje ga ik voor het overgrote deel op ‘mijn gevoel’ af.
Dit soort ‘gevoel’ kan een gedachte oproepen, als “dat kan je niet maken, zonder reden ineens weg lopen”… t komt er op neer dat de handeling die uit dit ‘gevoel’ voortkomt afhankelijk is van mijn vertrouwen er in… de hercheck er van zet dan wel bovenstaande in beweging.
Ik zou graag weten wat jij hier van vind.
Ik heb iets met woordgebruik. De expressie van wat ik ‘eigenlijk’ wil zeggen beheers ik niet zo.
Eén woord in het bijzonder heeft me enorme hoofdbrekers gekost : liefde. Wat is liefde, wat is de definitie van liefde. Dat antwoord heb ik gevonden, nooit de moeite genomen om het te verwoorden. Ik zag dat jij dat wel hebt gedaan, vond daarstraks je post…. heel mooi !
Hoi Elly,
Bij gevoel vinden de stappen gedachte – gevoel – handelen op hetzelfde momentplaats(zoals ik hierboven al schreef).
Dus je denkt-voelt-doet tegelijkertijd, in hetzelfde moment. Precies zoals in je voorbeeld. Je voelt, denkt en doet “ik moet/ga naar huis” in hetzelfde moment: NU. Er speelt dan dus geen factor tijd en dus ook geen volgorde.
Maar het ogenschijnlijke tegenstrijdige is nu juist dat als je negatieve emotie ervaart je beter juist niet kunt gaan handelen en inplaats daarvan beter kunt reflecteren, onderzoeken, omdraaien etc.
Of zie ik nu iets over het hoofd?
Nee, je ziet niks over het hoofd. Een negatieve emotie is (net als iedere emotie) het gevolg van een gedachte over iets dat er niet IS. Die negatieve emotie wijst je op een onware gedachte. Het is dus die emotie die je de gelegenheid geeft om de gedachte te onderzoeken (een ANDERE gedachte kiezen), voordat je er vanuit gaat handelen. Dat moet je echter wel bewust doen. Doe je dat niet bewust, dan zul je vanuit die emotie gaan handelen.
Aha, yep !
Oke helder, idd door je gedachte te onderzoeken inplaats van te handelen sluit je het systeem als het ware kort.
Toch worstel ik ergens nog een beetje met je definities. Ik begrijp het wel en het is volkomen logisch maar wordt het niet onnodig ingewikkeld om beleving op te splitsen in emoties en gevoel? Het valt me op dat de meeste mensen zoals Teal, Bashar, Bentinho en Abraham gewoon over negatieve en positieve emoties spreken.
Ik vind jouw methode preciezer en dat is op zich heel goed maar het neemt ook weer een stukje extra verdieping en tijd voor mensen. Is het vanuit jouw gezichtspunt heel functioneel om dit onderscheid zo te maken of is het niet een doodzonde deze splitsing in gevoel en emotie niet te maken.
Ik ben het zelf nog een beetje aan het afwegen. Als we dit plaatje nemen bijvoorbeeld. https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/a9/31/f0/a931f04f657b0fdd0f7f176fa2cac4c8.jpg
Is enthousiasme in jouw denkkader een gevoel of een emotie. Of hangt dat af of je enthousiast wordt van een vakantie die er nog niet is, of van een leuk gesprek wat je net op dat moment met iemand hebt die er wel is?
En hetzelfde met angst, angst hebben omdat je denkt dat je de huur niet kunt betalen aan het einde van de maand is iets wat er nog niet is en is dat dan emotie? Maar als er opeens een roedel wolven achter je op het fietspad verschijnt is die angst dan een gevoel omdat het er op dat moment is?
Neem me niet kwalijk …. een heel roedel ? op het fietspad ? 🙂 😉
Ik zou eerst dan eens gaan stilstaan en me afvragen welk geloof me dat tot manifestatie had laten komen 🙂
hahaha.
Pieter. Dat is inderdaad zo … mmm… in het NU en geen factor tijd…
De boodschap komt uit andere regionen… de vibratie oppikkend van mijn kind alsof ie me belde. Dringend genoeg om mijn focus geheel te verleggen.
Ik heb gekozen een match te zijn voor die vibratie… ja makes sense. Grappig als je bedenkt dat je ook de keus hebt gemaakt dat dat gebeurde.
Hier kan ik wat mee. thx.
Douwe daar liep ik ook tegen aan. Vroeg ik ook aan Pieter : het schemaatje bovenaan, in je post zou dan niet kloppen.
als die wolven er zijn dan is de angst een besef en dus realiteit. Hoe en of jij het er levend vanaf brengt hangt af hoe je omgaat met je gedachten.
Ze gaan me aanvallen en vreten me op. (emotie) Maar als het niet gebeurt en ze vertrekken, weliswaar met opgetrokken lippen, dan is je emotie datgeen wat je doodsangst heeft bezorgd, maar is de dood dan ook de daadwerkelijke uitkomst?
of… ze vallen aan en het besef dat dit gebeurt maakt dat je reageert door bijv.je fiets als afweer te gebruiken of passief versteend blijft staan om verscheurd te worden.
Zo ben je, denk ik, meester van je eigen lot en hoe je je besef en emotie hanteert bepaalt de uitkomst of de projectie ervan.
Zie ik dit goed? Hoor graag wat jullie denken.
Mijn eerste ingeving ( nadat ik was uitgelachen en weer op mijn stoel was gaan zitten, want ik zie in mijn verbeelding steeds Douwe heel hard wegfietsen , op het verlichte vangogh pad, met die roedel achter zich aan) is dat de eerste angst niet een besef is. Dat er al een gedachte moet zijn geweest als iets van “oh shit dit is gevaarlijk ze gaan me opvreten” omdat je al een geloof hebt wat dat beweert.
Het net zo goed een gedachte kunnen zijn van “oh leuk, tikkertje” .
Of “oh ik kan wel hard genoeg fietsen, niets aan de hand”. Je voelt alleen angst als je denkt dat je het er eventueel niet levend van af brengt.
Verder ga ik er helemaal in mee.
Hè … koppel je nou doodsangst aan daadwerkelijk dood gaan ?
Als een soort van manifestatie ?
Je hebt er een handje van pijnpuntjes te raken bij mij… 🙂
Volgens mij is een daadwerkelijke bedreiging een reden voor je lichaam om met een adrenaline-reactie te komen, waar je niets of niet veel over te zeggen hebt.
Vechten of vluchten en als dat niet werkt, schijndood. Er wordt dan zoveel bloed aan je hersenen onttrokken dat je niet eens meer kunt denken ahw.
@ Douwe,
Natuurlijk is het geen doodzonde om geen onderscheid te maken tussen gevoel en emotie. Je bent daar volkomen vrij in. Maar handig is het wel, om het onderscheid te kunnen maken (en ingewikkeld is het volgens mij ook niet echt…)
Hoe vaak lijden we niet onder angsten die achteraf overbodig waren? Hoe vaak waren we niet enthousiast over iets waarop we ons verheugden, en dat uiteindelijk tot teleurstelling leidde?
Ik probeer een handvat aan te reiken om vooraf dat onderscheid te kunnen maken. Om niet steeds eerst de pijn te hoeven beleven. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon “trial and error” toepassen. En pas na de pijn je hand uit het vuur halen. Oftewel het lijden leidend laten zijn.
De keuze is letterlijk aan jou.
@ Pieter
Ik zat meer te denken aan het onderscheid wat jij maakt. Angst hebben voor een roedel wolven op de weg is wel degelijk nuttig, het triggert je adreneline respons, maakt je alerter en stelt je in staat je lichaam uit die situatie te krijgen. Als ik jouw definitie lijk te begrijpen is die angst dan opkomt echter geen emotie maar een gevoel omdat het in het echt gebeurt of zie ik hier nu iets verkeert?
Emotie kan zowel als negatief beleeft worden als positief beleeft worden toch. En gevoel kan ook negatief en positief beleeft worden of heb ik je definities niet goed begrepen?
Pieter, bedankt!
Je uitleg is voor mij een samenvatting van alle lessen die ik uit de vele videos heb mogen genieten.
@ Henri,
“Zie ik dit goed? Hoor graag wat jullie denken.”
Ik denk dat je precies goed zit. 🙂
Pieter, dan spreek je jezelf tegen.
Je koppelde gevoel en besef aan elkaar. En ook emotie aan geloof.
Angst is emotie : er is iets (nog) niet.
Wat hier nu komt is dat het besef van de emotie er ook nog kan zijn.
Alsof je de emotie zelf een zelfstandig gevoel zou zijn.
Zeker. De emotie is er NU. Als gevolg van het geloof. Wat er dus IS, is de gedachte/het geloof, en de emotie. Maar het GAAT over iets dat er niet is.
Of, zoals ik hierboven al schreef:””Emoties komen dus voort uit gedachten over zaken die er niet zijn, op het moment van beleven. Maar de emotie is er op dat moment wel. Daarom beleven we het alsof het gaat over iets dat er wel is.”
Ja , ik heb dat. Erg gedetailleerd en interessant.
Dank je, erg van waarde voor me !
Is dit niet een oneindige discussie zoals het verschil tussen inteligentie en wijsheid. Mijn defenitie klopt voor mijzelf maar een ander ziet het woord net anders. Waar ik mee zit te stoeien is het intens lege gevoel waar ik emoties of gevoel verwacht. Dit onstaat bij mij door een overtuigings/denk fout Als alles een is en bewustzijn/God door ons allen heenkijkt om evaringen op te doen. Wat maakt het dan uit welke weg ik kies?? Alle wegen leiden dan letterlijk naar Rome. Het maakt mij apatisch. Pas als ik weer in mijn mensrol stap en verhaaltjes ga vertellen kan ik weer kiezen om links of rechts leuk of minder…
Dat is ook mijn ervaring Joke, Je moet je gezichtspunt van mens aannemen om het spel te kunnen spelen.
Het kan echter helpen te beseffen dat je ook iets breders, groters etc. bent dat kan helpen om bijvoorbeeld je poppetje gemakkelijker keuzes te laten maken gebaseerd op liefde inplaats van angst. Het kan helpen om je nieuwgierigheid, interesse en passie te volgen zonder verwachtingen. 😉
Prachtige analyse Pieter.
Maar stel, iemand vertelt mij een verhaal.
Ik krijg/heb het gevoel dat het verhaal niet klopt met de werkelijkheid.
Verder doet het niets met mij.
Ik ¨weet¨ dat de gedachte het klopt niet opgewekt wordt door een gevoel.
Hoe werkt het dan?
I
Als je het verhaal niet gelooft, dan leidt het niet tot emotie. Emotie komt immers alleen voort uit geloofde gedachten. Er zijn drie mogelijke redenen waarom je een verhaal niet gelooft:
– Omdat je WEET dat het niet waar is (je hebt kennis over wat wel waar is / over wat IS).
– Omdat je een ander verhaal gelooft (je hebt geen kennis over wat IS / wat waar is, maar je gelooft iets anders). Je gelooft dan dat het nieuwe verhaal niet waar is.
– Omdat je voelt dat het niet waar is (je hebt geen kennis over wat IS, maar wel over de aard van waarheid in het algemeen). Je neemt het verhaal (de aangeboden gedachte) dan niet over.
Dat voelen doe je op het moment dat je het verhaal hoort. En je toetst dat aan je kennis van de aard van waarheid (wat-IS) die je op dat moment hebt. Dat is dus geen emotie, maar gevoel.
Als je WEET dat het niet waar is, dan herken je dat het verhaal gaat over iets dat NIET is (een onwaar verhaal) omdat je het kunt toetsten aan iets dat WEL is (waarheid).
Als je een ander verhaal gelooft, dan gaat dat andere verhaal over wat NIET is, anders was het geen geloof. Als je het nieuwe verhaal dan afwijst, dan gebeurt dat vanuit emotie die voortkomt uit je reeds bestaande geloof.
@ Douwe,
Zeker. Gevoel kan ook onaangenaam zijn. Fysieke pijn bijvoorbeeld. Het is een signaal dat er NU iets is dat NU actie verlangt.
Als je door een roedel wolven achterna gezeten wordt, ben je niet bang voor wat er NU gebeurt, maar voor wat die wolven zo dadelijk met je zouden kunnen doen.
In werkelijk bedreigende situaties, ervaren mensen juist vaak een grote kalmte en vastberadenheid. Onmiddellijk.
Oke, helder dan zat wel een stukje verkeerd begrip van mijn kant, dank voor de opheldering.
Maar vanuit het schema bekeken hoe zou jij dan omgaan met positieve emotie en met negatief gevoel?
Gevoel is een indicator voor je toestand. Een negatief gevoel (zoals bijv. pijn) is een signaal dat zegt dat er iets niet in orde is. Het vraagt om actie.
Als positief beleefde emoties, zoals verheugen of euforie, leiden vaak tot teleurstelling. Het helpt mij om te weten dat het om emoties gaat, en ze dus niet al te serieus te nemen.
Super dan is mijn plaatje weer compleet 🙂
Waarom zou het niet mogelijk zijn om zonder enig verlangen positief te genieten van het moment in het nu, zonder enige reis in gedachten naar de toekomst of het verleden maar genietend van wat Is ? Dat lijkt me toch uiterst positief te kunnen zijn 🙂
Dat is zeker mogelijk.
Het punt waar ik momenteel zelf mee bezig ben is met verlangen maar zonder verwachtingen. Dus Law of Attraction om zo maar te zeggen. En dat je vanuit je goed en relaxed voelen je zo je volgende interesses kunt kiezen.
De vraag voor mijzelf was dus eigenlijk is het mogelijk je goed te voelen en tegelijkertijd wel verlangens te hebben.
Is ook uiterst positief.
Wat is er positiever dan genieten? kan nooit slecht zijn.
Je kan natuurlijk ook van iets slechts genieten, maar is ook genieten en ook dat gevoel kan als gevoel nooit slecht zijn.
De oorzaak van het genieten is dus duaal, en dat maken wij ervan maar de sensatie van het genieten, het gevoel is een positief gevoel en daar gaat het om.
Als jouw verlangens je een positief gevoel geven is dat dus mooi, maar als het onderwerp van het verlangen het doel op zich wordt dan gaat het niet meer om het gevoel maar puur om het doel.
En dan schiet je de essentie voorbij, het gaat om het GEVOEL dat een verlangen in jou teweegbrengt, dat is wat jouw bewustzijn ervaart.
Dus een verlangen hebben gaat prefect samen met goed voelen, dat is ook de essentie van het leven toch.
Zonder verlangen geen gericht vervolg, zonder verlangen staat alles stil.
Verlangen naar gevoel is creëren.
Verlangen naar bezit is hebzucht.
Bentinho zegt ergens idd ook dat je die golf van verlangen kunt gebruiken als accelerator voor je frequentie. Hij maakt duidelijk dat het om het velangen zelf gaat, en niet om wat er eventueel wel of niet uitkomt. – Ride/Surf the wave of desire –
Ik merk dat de laatste weken datgene wat me het meest blij maakt simpelweg 20 min stilzitten is en mijn best voelende gedachte opzoeken en daarin gaan baden en vervolgens een nieuwe best voelende gedachte opzoeken en daarin gaan baden etc. etc. Komt van alles voorbij van interessante visualisaties tot stressvolle gedachten die opeens hun hoofd opsteken om onderzocht te worden, tot downloads en golven van positieve emoties.
Bentinho omschrijft het proces in deze video van hem.
https://youtu.be/LlKNObzB4fA
Wat Bentinho waarschijnlijk aangeeft is inderdaad dmv gedachtes, voorstellend beleven, het gevoel opwekken in jezelf dat hetgeen je verlangt hetgeen is wat je ervaart, je voelt het in je.
Je lichaam kent het verschil niet tussen het gevoel, de emotie wat een voorstellende gedachte of een werkelijke gebeurtenis oproept.
Je komt dus in de vibrationele staat van zijn wat de voorwaarden schept om die sfeer van verlangens levend te maken in jouw werkelijkheid, het is die één op één spiegeling.
Het gaat om het gevoel, de doorleefde belevenis van zo’n gedachte wat die emoties teweegbrengt, daarom is dagdromen en fantaseren ook zo heilzaam.
Je focust, je verlies je op- en in een item en de wereld om je heen vervaagd.
En daarom wordt je dat ook al vrij jong afgeleerd..
Dus het gevoel, de sensatie wat iets teweegbrengt is primair, het doel op zich is secundair, het is het middel ipv de verlangde uitkomst waar het om gaat.
Gevoel is wie je bent, dingen zijn wat je hebt, bezit.
In het Nu gewoon aanwezig zijn is mooi, is een prachtige staat om in te zijn, niets mis mee.
In het NU je verlangens zoals besproken beleven is de boel in werking zetten.
Het Nu is tenslotte JIJ ontdaan van je malle molen van het leven, je pure aanwezigheid waarin je je volledig bewust van jezelf en je werkelijkheid bent.
Mooi verwoord, Pieter, dat onderscheid tussen emotie en gevoel, voor mij voelen beide ook anders. Het kunnen onderscheiden van de soorten “gevoel” heeft voor mij altijd goed uitgewerkt. Het verschil tussen zijn en niet zijn overigens ook 🙂
Wat leuk.
Ik heb met de analyse van Pieter erbij een en ander aan praktijkgevalletjes uitgeschreven en kwam eigenlijk tot de conclusie dat ‘niet zijn’ niet bestaat.
Je kunt alles, bijna wiskundig, herleiden naar IS en NU. Geeft een heel gelukkig gevoel ! Echt lachen 🙂
Zo is het precies! 🙂
Als je meer wilt lezen over emoties en hoe hier mee om te gaan, dan heeft Ronald Frederick een helder en toegankelijk boek geschreven: Omarm je emoties – vrij van angst voor je gevoelens. Een echte aanrader en gewoon te bestellen bij bol.com.
A caller asks Byron Katie why she was in a hurry to free herself from suffering. “I didn’t want to hurt anymore,” Katie says. “That’s why I was in a hurry.”
Katie’s answer is that even the slightest sense of unease is a reason to do The Work. The Work is a meditative noticing of the inner workings of the mind and taking full responsibility for what you see. Anything short of peace can be put up against four questions and turnarounds. The mind continually generates images that have the potential to disrupt your equanimity. The Work is preventative medicine.
The sole cause of suffering, Katie says, is our unquestioned beliefs. The solution? Question them. When you question your stressful beliefs, you don’t need to let go of them. They let go of you.
I Didn’t Want to Hurt Anymore—The Work of Byron Katie
https://www.youtube.com/watch?v=vSkfbhTgRBQ&feature=share