Dit artikel is geschreven door Pieter Stuurman
Heersende klasses parasiteren per definitie op het gewone volk. Ze zijn hier over tijd dusdanig effectief in geworden dat de gemiddelde burger denkt dat de heersende klasse op de een of andere manier van essentieel belang voor ze is. Dit verschijnsel wordt ook wel Stockholm Syndroom genoemd.
Je kunt allerlei verdelingen maken binnen de mensheid. De meeste zijn onzinnig en zijn gebaseerd op illusies. Maar de enige werkelijke verdeling is waarschijnlijk die tussen de machtselite (heersende klasse) en rest van de mensheid (overheerste klasse).
Vele eeuwen geleden heeft deze elite zich afgesplitst van de rest van de mensheid en vormt sindsdien (in toenemende mate) een subcultuur, of liever een supracultuur met een geheel eigen denkwijze en geheel eigen overtuigingen die van generatie op generatie doorgegeven worden.
Een supracultuur waarbinnen men uitsluitend onderling verkeert en die gebaseerd is op de overtuiging van superioriteit ten opzichte van de rest van de mensheid. De mensheid die als hun bezit beschouwd wordt.
Een verdeling dus die al sinds mensenheugenis bestaat, en die, zoals het er nu uitziet, voorlopig niet zal ophouden te bestaan. Het is waarschijnlijk de enige verdeling die geen illusie is, maar die in alle tijden, op alle plaatsen en door alle onderdrukten aan den lijve ondervonden werd en wordt.
Het is een verdeling die gebaseerd is op een elementair verschil in belang. Twee verschillende belangen die haaks op elkaar staan en onverenigbaar zijn.
Het belang van de mensheid is niets anders dan te kunnen leven, en te voorzien in haar behoeften. En het belang van de elite is niets anders dan de rest van de mensheid zoveel mogelijk te exploiteren. Voor haar eigen belang en rijkdom. Om de mensheid zo volledig mogelijk uit te zuigen, zonder ook maar enig mededogen voor die mensheid. Of het nou leidt tot verschrikkingen als oorlog, armoede, verhongering en andere vormen van ellende, of tot massale sterfte: de geschiedenis leert dat het de elite letterlijk niets uitmaakt. Lees verder →
In den beginne is er de mens die onbewust haar realiteit schept. Vervolgens is er bewustzijn dat zich realiseert dat het een menselijke ervaring heeft. Tot slot is er bewustzijn wat haar realiteit schept door die menselijke ervaring heen.
